Onafgebroken verlangen
„En ziet, er was een mens te Jeruzalem, wiens naam Simeon; en deze mens rechtvaardig en godvrezende; verwachtende de vertroosting Israels, en de Heilige Geest was op hem" (Luk. 2:25)
Het was een blijk van Simeons godsvrucht, dat hij de vertroosting Israels verwachtte; want waar geen hoop op de zaligheid bestaat, wordt God niet recht geëerd, en deze hoop berust zowel op de getrouwheid Zijner beloften, als vooral op op het beloofde herstel door Christus. Uit de omstandigheid dat dergelijk een verwachting als een zeldzame deugd In Simeon geprezen wordt, moet men afleiden dat er destijds weinigen zijn geweest, die waarlijk in hun hart hoop op de verlossing koesterden.
Wel spraken allen over de Messias en over de heerlijke staat van Davids rijk, maar Intussen werd er bijna niemand gevonden, die onder de ellenden van de tegenwoordige tijd geduldig bleef, gesterkt door de troost, dat de verlossing der Kerk aanstaande was. En evenals Simeons godsvrucht hierin uitblonk, dat hij zijn ziel sterkte door de hoop op het beloofde heil, zo moeten ook heden ten dage al degenen, die tonen willen dat zij kinderen Gods zijn, met onafgebroken verzuchtingen naar de toegezegde verlossing verlangen. Want tot de laatste komst van Christus toe hebben wij lijdzaamheid van node.
Calvijn
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 december 1979
Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 december 1979
Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's