Een spiegel

De vrees, van welke Lukas hier melding maakt, sproot voort uit het gevoel van Gods macht; want de daden Gods behoren wij met zo diepe eerbied te beschouwen, dat wij er tot in het binnenste des harten door geroerd worden. God maakt van Zijn wonderwerken geen spel; Hij verricht ze om hen, die Hij in de slaap der gevoelloosheid verzonken ziet, wakker te schudden.

Verder zegt Lukas, dat het gerucht dezer dingen In het gehele gebergte van Judéa verspreid werd. Toch heeft het velen weinig gebaat, dat zij aldus voor een tijd door de kracht Gods getroffen werden. Want, toen Johannes later het

leraarsambt aanvaardde, hadden slechts enkelen de herinnering bewaard van de wonderbare verschijnselen, die zijn geboorte vergezeld hadden. Bovendien wilde God niet slechts ter wille van hen die het thans vernamen, dat het gerucht dezer dingen zich zo ver verspreidde, maar ook aan alle volgende eeuwen op die wijze volkomen zekerheid geven van de waarheid der wonderlijke gebeurtenis, die toen heinde en verre op aller lippen zweefde.

Tevens wordt ons hier een spiegel voor ogen gehouden van de  ondankbaarheid die men veelal onder de mensen vindt. Terwijl onze harten zich hardnekkig aan ijdele en nietige dingen blijven hechten, vergeten wij al spoedig datgene, dat ons voortdurend aan de barmhartigheid Gods behoorde te herinneren.

Calvijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen