Belgen blijven over de taalstrijd struikelen
Zuiderburen maken van elke kwestie een kabinetscrisis
Van onze correspondent) BRUSSEL — Het kabinet Martens verkeert in zware moeilijkheden. Op het ogenblik zijn de 'artsen in staking of zoals de tegenstanders zeggen de dokters hebben kerstvakantie genomen. Stakingen komen heiaas in Nederland en in V^est-Europa vrij veel voor en meestal overleven de regeringen dat nog wei. In België wordt echter alles of het nu kernraketten zijn of artsenstakingen kompleet ononplosbaar gemaakt omdat iedere regering zo uiterst zwak staat in de taalstrijd.
Om aan die taalstrijd een eind te maken i.s men bezig met de zogenaamde staatshervorming. Die heeft als doel een administratieve scheiding aan te brengen, waardoor Vlaanderen en Wallonië ieder netjes in hun eigen getto worden geïsoleerd. Want België is geen gewoon twee- of drietalig land zoals Zwitserland of Zuid-Afrika, waar iedere taal althans in principe in het hele land gerespecteerd wordt. In België worden de beide grote talen (Nederlands en Frans) in het halve land verheerlijkt en in de andere helft vervolgd. Al zouden er nog zoveel duizenden Waalse ouders ergens in een Vlaamse stad wonen, in Antwerpen of Gent bijvoorbeeld, dan mogen ze daar geen frans-talige school oprichten voor het onderwijs aan hun eigen kinderen. Die moeten beslist naar een Vlaamse school. En ook als er honderden Vlamingen zouden wonen in Luik of in Charle in Waalse steden dus, dan zouden die Vlamingen daar geen school mogen stichten waar hun kinderen onderwijs kregen in het Nederlands. Zowel in Vlaanderen als in Wallonië heerst voor de leerplichtige kindéren taaldwang.
Schuldvraag
Vraagt u hoe deze zotte situatie is ontstaan, de eerlijkheid gebiedt ons te erkennen dat de schuld hier voor een groot deel Ugt bij de Vlamingen. Toen het Nederlands in 1898 als officiële taal werd erkend bleek het de Vlamingen al spoedig dat dat Nederlands niet één twee drie het zelfde culturele prestige kreeg als het Frans. Om hun taal toen toch kunstmatig op te vijzelen tot hetzelfde niveau als het Frans, hebben ze allerlei ingewikkelde reglementen in het leven geroepen om het Frans langzamerhand uit Vlaanderen te verbannen. Daarop bleef de reactie natuurlijk niet uit: de Walen gingen hun Frans op dezelfde wijze beschermen in Wallonië daar mocht dus geen Nederlands gesproken worden althans niet op scholen en dergelijke.
Ue moeilijkheden van de taalstrijd in de laatste tijd zijn alle te herleiden tot dit zelfde principe. Of het nu gaat over de Voerstreek of over de gemeente Komen steeds is de vraag in het geding moet de taal muur ten noorden of ten zuiden van die gemeente worden opgetrokken.
Het allerergste zijn echter de moeilijkheden voor Brussel. Brussel met zijn één miljoen inwoners ligt in het Vlaams sprekend gebied, het is geheel door Vlaamse gemeenten omgeven. De Vlamingen die in Brussel wonen ca. 200.000 voelen zich dan ook gewoon Vlamingen die wonen in Vlaanderen. Maar de 800.000 veel meer dus Frans sprekende Brusselaars voelen zich absoluut geen Walen. Brussel is nooit een deel van Wallonië geweest, en zal dat ook nooit worden. De Franssprekende Brusselaars menen dat het het beste zal zijn voor Brussel als het een apart gewest wordt een derde gewest tussen Vlaanderen en Wallonië. LEO TINDEMANS ...slag om Brussel...
Zelfmoord
Maar de stichting van een gewest Brussel betekent voor de hoofdstad eigenlijk zelfmoord. Als er straks een administrative scheiding tot stand komt, heeft Brussel noch in Vlaanderen noch in Wallonië meer iets te ,,administreren!" Dan wordt het gewoon helemaal geïsoleerd.
Daartegen komen de Vlamingen in verzet. Die hebben allang, volgens het Belgische systeem, via alle mogelijke regelementen de Vlaamse minderheid in Brussel beschermd. Als Brussel echter straks een gewest wordt met dezelfde rechten als Vlaanderen en Wallonië, zullen de Brusselse Vlamingen onder de plak komen. In dat geval zouden er naast Vlaanderen twee gewesten komen waar Frans gesproken werd door de meerderheid of door de hele bevolking, Wallonië en Brussel dus. Dat willen de Vlamingen niet want dan zijn zij toch meer in de minderheid en dan worden de geïsoleerd. Brusselaars geïssoleerd.
Nu is er de laatste tijd veel onenigheid ontstaan tussen Tindemans en Martens dat zijn de beide voornaamste leiders van de Vlaamse CVP (Christelijke Volkspartij). Martens heeft afgesproken dat er drie gewesten gesticht zullen worden maar Tindemans wil dat niet. Nu heeft Tindemans kort geleden een opzienbarende rede gehouden. Hij zei dat België alleen maar in twee gewesten verdeeld moet worden. Daartussen zou Brussel dan eventueel een neutraal gebied kunnen worden. Als ze dat niet wil, als Brussel bij Wallonië wil horen dan zou dat natuurlijk kunnen zei Tindemans maar hij voegde daaraan toe: ,,Ik denk dat de meeste Brusselaars dat niet willen." Daarin heeft Tindemans groot gelijk want de Frans sprekende Brusselaars willen inderdaad nooit en dan ook nooit een aanhangsel gaan vormen van Wallonië. Maar in politieke kringen is nu wel veel verwarring ontstaan want Martens en Tindemans zijn het fel oneens en dat is nu voor iedereen duidelijk gebleken. Bovendien weet Martens nu niet hoe hij tussen Tindemans en de Frans sprekende partijen door moet zeilen. Vandaar dat de moeilijkheden zo groot zijn.
Onoplosbaar
In hoofdzaak heeft Tindemans gelijk. De Frans sprekende Brusselaars willen van de stad een apart gewest maken, ze willen eigen baas zijn in eigen stad. Maar het inconsequente is dat ze dan van die stad toch ook een hoofdstad willen blijven vormen voor België dat wil zeggen dat zij niet alleen baas zijn in eigen stad meer dat ze ook baas zijn in Vlaanderen en Wallonië. Dat is het onoplosbare raadsel
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van maandag 24 december 1979
Reformatorisch Dagblad | 12 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van maandag 24 december 1979
Reformatorisch Dagblad | 12 Pagina's