Amerikanen willen president Carter uit puree helpen
WASHINGTON — President Carter krijgt duizenden brieven van burgers waarin voorstellen staan over het oplossen van het grote probleem der gegijzelde landgenoten in de ambassade te Teheran. Zij worden allemaal beantwoord, wat voor gekke of onpraktische dingen er ook in staan.
Zoals de dame in McLean, in Virginia, die schreef: ,,Laten we doen alsof de sjah dood is en hem dan een nieuwe .identiteit geven. Stuur de ayatollah een urn met as en zeg hem dat het de sjah is".
Een man in Bloomington, in Minnesota, vond dat de eis van Iran niet onredelijk was: ,,Zeg de Iranezen dat het ons achteraf echt spijt dat we de sjah hier hebben toegelaten. Trap hem eruit, stuur hem terug. Waarom zou een man het leven van honderdduizenden in gevaar brengen?"
Een schrijver in Norfolk, ook in Virginia, liet weten sympathie voor de sjah te voelen in een brief die was geschreven voor de ex-monarch naar Panama was vertrokken, ,,Hij is welkom in mijn huis, hij kan hier eten en een bad nemen wanneer hij dat wil. Tussen twee haakjes, ik ben niet getikt". Enige tijd na de gijzeling hadden de Iraanse bezetters van de ambassade een aantal gevangen vrouwen en negers laten gaan. Een burger stelde de president in verband daarmee voor: ,,Waarom grijpen we niet alle Iraniërs die illegaal in ons land zijn en zetten die gevangen tot onze mensen vrij zijn? Wij konden de lui met een donkere huid en de vrouwen terugsturen en de blanken onder hen vasthouden".
Een man in Atlantic City, in New Jersey, deed een voorstel dat volgens hem ,,wel wat ver ging", maar je wist nooit: ,,Laat een radicale groep tegen betaling Chomeiny ontvoeren dan kunnen wij hem gebruiken om te onderhandelen. Wij kunnen ook vUegtuigen naar Teheran sturen die dan boven de ambassade grote hoeveelheden bloemen uitzetten, geen bommen. Wie weet heeft dat een kalmerend effect op die woeste massa daar bene-, den".
Een burger in Des Moines, in lowa, vond: ,,Hoe meer aandacht je aan de ayatollah besteedt hoe meer macht hij krijgt en hoe meer hij zijn mensen tegen ons in het harnas jaagt. Negeer de man. Na een tijdje zal de lol eraf zijn en zal hij de gegijzelden laten gaan". De meeste briefschrijvers waren uiteraard nijdig en zaten vol wraakgevoelens, dat een combinatie bevatte van ,,hard er tegenaan" en „we moeten medelijden hebben met die lui" (de Iraniërs) Hij wilde Iran grootscheeps bestoken, van de lucht uit, met een soort van ,,slaapbommen" zodat ,,het hele stel letje gekken een hele tijd onder zeft gaat en dan wakker wordt en wat nuchterder over de zaken kan nadenken. Je weet nooit"
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 22 december 1979
Reformatorisch Dagblad | 20 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 22 december 1979
Reformatorisch Dagblad | 20 Pagina's