Slotmanifestatie van het Jaar van het kind

Een zestal sprekers ging op deze slotmanifestatie, waar ook zo'n vijfhonderd kinderen aanwezig waren, in op de vraag of het allemaal wel zo nodig was en hoe nu verder. De voorzitter van de Stichting Nationale Commissie Internationaal Jaar van het kind 1979, de oud-minister van onderwijs mr. Th. H. Bot, merkte op dat een jaar wel erg kort is om het brede terrein van het kind van O - 14 jaar goed te kunnen bewerken. Aan de grens van veertien jaar heeft men zich bewust gehouden. De problemen zijn daar veelvormig en diepsnijdend.

Jeugd

Bot zei dat de problemen van de oudere jeugd tot 20 jaar in 1985 aan de orde zullen komen, dat jaar is namelijk uitgeroepen tot jaar van de Jeugd. De problemen die we bij deze groep tegen komen, aldus spreker maken in 9 van de 10 gevallen deel uit van een doorlopend proces, dat zijn oorsprong vindt in scheefgroei en tekorten in de prille jeugd.

De Nationale Commissie, zo deelde de voorzitter nog mee, heeft echter nimmer — ook niet bij het constateren van ernstige tekortkomingen — de behoefte gevoeld zich af te zetten tegen de bestaande maatschappijorde. Men had er ook geen behoefte aan het ouderlijk gezag of het huidige onderwijssysteem met één zwaai van de tafel te vegen.

Ten slotte deelde de heer Bot mee, dat alles wat in het afgelopen jaar gedaan werd uitvoerig beschreven zal worden in een rapport, dat volgend jaar uit zal komen en voor de prijs van ƒ12,50 in de boekhandel of bij de Staatsuitgeverij verkrijgbaar is.

Na de heer Bot voerde het woord de voorzitter van de Nederlandse Kinderraad — bestaande uit jongens en meisjes die nog op school gaan — Johan dos Santos, die vond als we nu niet verder gaan, dat dan het afgelopen jaar niet nodig geweest was. Hij merkte op dat de jongeren wel willen, maar als ze met voorstellen bij de ouderen komen dat dan de problemen beginnen. G. P. Hoefnagels, hoogleraar criminologie en kinderrecht aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam en D. J. de Levita hoogleraar in de kinderpsychiatrie hielden inleidingen voor de volwassen bezoekers van deze slotmanifestatie en de jeugd werd met een spel bezig gehouden.

Mevrouw drs. R. Kohnstamm, hoofdredactrice van Ouders van Nu liet bij het begin van het Jaar van het kind wat kritische geluiden horen, ze deelde woensdagmiddag mee nog steeds kritiek te hebben. Ik weet nu waar ik het over heb, dat wist ik een jaar geleden niet, aldus spreekster.

Ze was het er beslist niet mee eens, dat er geen aandacht voor de kinderen zou zijn en dat het Nederlandse kind in de verdrukking zit en had ook problemen met de woordspeling „het kind is het kind van de rekening". Is dat nu zo? zo vroeg zij de aanwezigen, niet minder dan 53 instanties in ons land doen iets voor het kind, kunt u dan volhouden dat het kind geen aandacht krijgt?

Spreekster miste dit jaar een bezinning op de status van kinderen in. onze samenleving. De aktiviteiten zijn te veel blijven steken in incidenteel iets doen voor het kind. Af en toe met wat vals sentiment daarbij. ,,Kinderen tellen niet mee" was een veelgehoorde klacht dit jaar. Daarmee ben ik het eens. Maar ik ben het niet eens, aldus spreekster, met de oplossingen die werden gezocht. Wat deed men' namelijk? Men ging dingen bedenken waar kinderen recht op hebben.

Een naam, een nationaliteit, een speeltuin, een kinderjournaal en kindermenu's in de restaurants. Als al die rechten worden gerealiseerd tellen kinderen dan mee? ,,Nee", zo benadrukte ze. „Want mensen met alleen rechten tellen niet mee. Die kosten alleen maar aandacht, geld en energie." Spreekster wilde er voor pleiten, dat er een kommissie komt van kinderen boven de tien en volwassenen met grote bevoegdheid in het horen van allerlei sektoren van de samenleving. Men kan dan ook kijken waarin kinderen van bijvoorbeeld de tweede klas van de lagere school kunnen bijdragen. Niet in interessante vrijblijvende excursies. Niet in padvinderij-achtige goede daden. Maar in verplichtingen. De uiteindelijke sluiting van het Internationale Jaar van het kind werd verricht door de staatssecretaris van CRM mevr. J. G. Kraaijeveld-Wouters. In haar toespraak schetste de bewindsvrouwe enkele lijnen hoe belangrijk het Jaar van het kind toch wel geweest was. Er vloeien opgaven voor ons samen uit. Ze hoopte dat de vele discussies en ideeën en activiteiten die in 1979 op gang zijn gebracht in het belang van het kind ook in de komende jaren zoden aan de dijk zouden zetten.

Het boek ,,Kinderen, in het jaar van het kind" waarvan Prinses Beatrix het eerste officiële exemplaar in ontvangst nam in een uitgave van Strengholt Televideo BV in samenwerking met het Nationaal Jeugd Fonds. In de afgelopen zeven maanden bezocht,men ruim twintig plaatsen in ons land om te luisteren naar en te spreken over problemen rondom kinderen. De interviewster was de prinses zelf en in haar voorwoord zegt ze dat ze dit met veel plezier deed.
Vanaf vandaag is het boek in de boekhandel verkrijgbaar voor de prijs van
ƒ 24,50 per exemplaar. De netto opbrengst is bestemd voor het Nationaal
Jeugd Fonds.

Arrogantie

De pressiegroep ,,Stop de kindermoord" heeft in een verklaring ernstige
kritiek geuit op de wijze waarop woensdag de slotmanifestatie van het
internationale Jaar van het kind is gehouden. De manifestatie getuigt volgens
de groep van een enorme arrogantie en is typerend voor het afgelopen
Jaar van het kind, waarin volgens de groep ongeveer 300 kinderen het slachtoffer van het verkeer zijn geworden.

Als we het kind dit jaar werkelijk serieus hadden genomen, hadden we
er voor moeten zorgen dat het veilig buiten had kunnen spelen en zonder
begeleiding naar school had kunnen gaan, aldus de groep.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen