Verhouding tussen buurlanden Iran en Irak verkild

Ook in de bloementeelt speelt het kleuren en een betere kwaliteit een onderzoek naar nieuwe vormen en grote rol.

Waren de betrekkingen in de laatste vier jaar van het bewind van de afgezette sjah van Iran hartelijk, nu zijn dit land en Irak sinds de islamitische revolutie in februari van dit jaar in Teheran in grensincidenten verwikkeld.

Het voor het eerst in de moderne tijd aan de macht komen van sji'itisch geestelijken in Iran veroorzaakte aan gene zijde van de grens in Irak, waar de overwegend soennitisch-mohammedaanse regering heerst over een sji'itische meerderheid van ruim de helft van de bevolking, grote bezorgdheid.

Schrikbeeld

,,De islamitische omwenteling verwekte angst bij elke Arabische heerser, van de Atlantische Oceaan tot aan de Golf', verklaarde een diplomaat uit het westen van Teheran, „maar zij verwekte eerst en vooral angst in Irak, waar men het schrikbeeld voor ogen heeft dat de Iraakse sji'ieten door hun geloofsgenoten in het oosten tot revolutionair optreden worden aangespoord.

De twee buurlanden in het Midden-Oosten, wier rivaliteit tot ver in de geschiedenis teruggaat, hebben nu de bezetting van de Amerikaanse ambassade in Teheran aangegrepen om elkaar de ergste zonde in het politieke jargon in het

Revolutie maakte van vrienden vijanden
Midden-Oosten akn té wrijven, té collaboreren rnét ^etsAmerikaa^^iee, imperialisme en hét zionisme.

In een commentaar op de bezetting en de gijzeling van het ambassadepersoneel, schreef het orgaan van de regerende Ba'ath-partij in Bagdad een maand na datum dat er geen twijfel aan bestond dat er verband was tussen de onverantwoordelijke daden van het regime in Teheran en agressieve Amerikaanse voornemens, zionistische eerzucht en de „samenzwering van Camp David".

In scène gezet

Volgens de Iraakse lezing lezing hebben de islamitische revolutionairen de bezetting van de ambassade in samenweking met de Amerikanen in scène gezet om de Verenigde Staten het voorwendsel te verschaffen militair in het Midden-Oosten in te grijpen en de Iraanse olievelden te bezetten.

Op dezelfde dag dat het dagblad Al-Thawra deze bewering meldde, verklaarde Iraans nieuwe minister van Buitenlandse zaken Sadeq Gotbzadeh op de televisie, dat Irak, het pad van het Amerikaanse imperialisme bewandelt en banden heeft met het zionisme.

Hij voegde eraan toe: ,,Ons geduld kent grenzen en zij (de Irakezen) moeten op hun tellen passen en ophouden met hun gekonkel, want zij kunnen ons geduld eri onze menselijkheid niet voor onbepaalde tijd op proef stellen''.

Nog geen twee wekeii,later.be-, schuldigden de Iraniërs Irak ervan dat zij een groep saboteurs naar Iran hadden gestuurd om een actie uit te voeren „ter ondermijning van onze terechte strijd tegen de Verenigde Staten" zoals weerspiegeld in dg bezetting van de ambassade.

Ver gezocht als de beschuldigingen elders gevonden mogen worden, wijzen zij er wel op hoezeer de betrekkingen tussen Iran en Irak zijn teruggekeerd tot de kille staat van het begin der jaren zeventig, toen Iraanse steun voor Koerdische opstandelingen in Irak en een fel grensconflict de twee landen tot de rand van een oorlog voerden.

Een oorlog tussen Irak en het Iran van de Imam Chomeiny zou van grote invloed zijn op de economie van het westen en de wereld: Iran en Irak staan als tweede en derde op de lijst van 's werelds grootste olieproducenten in de organisatie van olie-exporterende landen (OPEC).

Maar zowel in Teheran als in Bagdad wijst men speculatie in het westen af dat Irak, dapperder gemaakt door de binnenlandse moeilijkheden in Iran, stappen zou overwegen om in het bezit te komen van de olievelden in de Iraanse provincie Choezestan aan de grens met Irak.

Beschuldiging

De provincie heet in Irak ,,Arabistan". Zij heeft een grote bevolkingsgroep van ethnische Arabieren die betrokken zijn geweest bij gevechten met Iraanse regeringstroepen.

Iran heeft Irak beschuldigd van het aanmoedigen van ethnische dissidenten in zowel Choezestan als Koerdistan. Volgens neutrale kringen in Beiroet deden de Iraakse autoriteiten een oogje toe, toen eerder dit jaar een beperkte hoeveelheid lichte wapens vanuit Irak naar Choezestan werd gesmokkeld.

In theorie hebben Iran en Irak meer dan voldoende gemeen om een ideaal verbond aan te gaan: olierijkdom, vijandigheid-door-diken-dun jegens de Verenigde Staten en Israël en bezorgdheid voor de arme landen van de derde wereld.

In de praktijk evenwel streven de twee landen een dermate verschillende politiek na dat herstel van de normale betrekkingen in de naaste toekomst uitgesloten lijkt. Erop gebrand van. Iran de rol over te nemen van politie-agent in de Perzische Golf is Irak begonnen met het verdubbelen van de sterkte van zijn marine, zeggen Westerse diplomaten in Bagdad. Iran verklaarde met nadruk dat het de rol van politie-agent die de sjah speelde, volledig heeft opgegeven.

Ondanks hun oude roep als radicale linkse strijders, onderhouden de machthebbers in Bagdad veel betere betrekkingen met de aartsconservatieve koninklijke familie van Saoedi-Arabië dan met ZuidJemen, de eerste marxistische staat in de Arabische wereld.

Het „anti-Amerikanisme van Irak zoals dat dagelijks in de officiële media in Bagdad tot uiting komt, heeft het land er niet van weerhouden van de Verenigde Staten zijn op drie ,,na grootste handelspartner te maken, zelfs zibder dat er officiële diplomatieke betrekkingen zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen