DE ZAAK - HANS KÜNG
De Vaticaanse Congregatie voor de geloofsleer, het vroegere Heilige Officie, de bewaker van de handhaving der zuivere rooms-katholieke leer, heeft de Zwitser Hans Küng, die in Tubingen doceert, afgezet en hem verboden te doceren en zich langer „katholiek theoloog" te noemen. Hij mag wel priester blijven, maar wat het Vaticaan betreft is zijn rol uitgespeeld.
Zo'n procedure Is natuurlijk niet nieuw. Nieuw is misschien alleen het geduld dat Rome met de recalcitrante jezuïet heeft gehad. Want ondanks de vele reacties, ook uit het protestantse kamp, kan de conclusie toch niet veel anders zijn dan deze: vanuit het oogpunt der congregatie Is deze afzetting een juiste beslissing. Zoals het ook een correct besluit zou zijn, wanneer de Nijmeegse dogmaticus Schillebeeckx veroordeeld zou worden.
Niet, dat wij inquisitie en ketterjacht toejuichen, zelfs niet binnen de muren van de R-K Kerk. Maar er wordt wel weer wat duidelijkheid geschapen. Godgeleerden, die het pausschap aanvallen - hoe goedbedoeld ook en hoe bewogen men ook Is over de moderne mens en zijn geloofstwijfels - kunnen nu eenmaal niet meer voor goed rooms doorgaan. Als wij „Rome" dus gelijkgeven in haar stappen tegen Küng, Pohler, Schlllebeeckx en wie er verder volgt, constateren wij meteen ook een andere zaak. Deze, dat het karakter van de uniforme kerk, waar de dienst wordt uitgemaakt door de paus en zijn kroonprinsen, nog altijd Intact Is.
Daar helpen geen progressieve basisgroepen, Vaticaanse concilies en betogen over de conclllarlteit van de bisschoppen aan. Onder de huidige paus zijn bepaalde ontwikkelingen zichtbaar, die door Paulus VI al In gang gezet zijn, al had hij een wat progressiever Imago. Die trend gaat In de richting van een zuivering der dissidenten, een duidelijk uitspreken wat de „heilige moederkerk" nog wel kan dulden en wat niet meer.
En hoewel Küng bepaald een niet-orthodoxe criticus Is van zijn kerk, die o.m. de Godheid van Christus In twijfel trekt, kan dit Ingrijpen tegen hem, Schillebeeckx en anderen ons toch geen vreugde geven. Het toont opnieuw aan, dat het pausdom zich nog steeds onfeilbaar waant in leeruitspraken en dat de R-K Kerk zich niet laat gezeggen door stemmen, die Ijveren voor een reformatie van welke aard dan ook. Dat moest de protestantse oecumenisten maar weer wakker schudden.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 19 december 1979
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van woensdag 19 december 1979
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's