Doorbraak

Voor uitvoeriger begrip is het nuttig aandacht te vragen voor enkele aparte ontwikkelingen. Laten we allereerst eens ter linker kant uitkijken. Uiteraard beperken wij ons tot hoofdzaken. Na de oorlog leefde het zogenaamde ideaal van de doorbraak. Tijdens de jaren van de bezetting had. de kerk goodwill verworven. Het nationaal saamhorigheidsgevoel openbaarde zich begrijpelijk sterk vanwege de gemeenschappelijke taak en het gezamenlijk doorleefde leed. Menigeen van confessionelen huize was door de verschrikkelijke belevenissen losgeraakt van de confessionele sfeer, waarin hij was opgegroeid, anderen waren juist vanwege dezelfde ervaringen naar het geloof toegegroeid.

Dat hoefde evenwel geen overwegende verhindering op te leveren om zich' gezamenlijk te begeven onder het ruime dak van de Partij van de Arbeid, waarin de SDAP herleefde. De Partij van de Arbeid kende geruime tijd drie werkgemeenschappen, waaronder een protestants-christelijke. Op die manier bleef een rekkelijke en betrekkelijke band aan lijk politiek program ontstond in een formulering van de zogenaamde gemeenschappelijke „politieke overtuiging", waarin de heterogene partner elkaar vonden. De ethiek zou zoiets principia media noemen. In aanzienlijke mate resxüteerden al deze ontwikkelingen in voortgang van deconfessionalisering. Ook de geest van radicalisering, die we ter linkerzijde opmerkten en daar in West-Duitsland en Italië in extreme vorm doorsloeg in terrorisme, openbaarde zich eveneens in de rechtse hoek. Een parti.i als de PPR

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen