Oplossing voetstappenraadsel vorige keer

1-2-3 werelddeel; 1-22 kwaal; 2-14 dief; 3-4-10 militair vertoon; 4-5 bevlieging; 5-6 familie; 6-7 naar de diepte gaan; 7-8 wetenschap; 8-9 plaats in Noord-Brabant; 10-11 deel van Sumatra; 11-12 inhoudsmaat; 12-13 sarren; .14-15-16 loon; 16-17 deel vaneen schip; 16-20 puntig deel van een plant; 17-18 raam; 18-19 tuinkers; 20-21 deel van een huis; 22-23 plaats in Noord-Holland; 23-24 radiostation; 24-25 stad in Lycaonië (Handelingen); 24-28 rangtelwoord; 25-26 druk doende; 26-27 heen 1 B(een), 2 R(aap), 3 O(pen), 4 U(den), 5 W(oud), 6 E(dom), 7 R(oom), 8 S(lap), 9 H(als), 10 A(zijn), 11 V(aak), 12 E(ven), 13 N(oor). - Brouwershaven. vechten. Je had het aan mama moeten zeggen, dan had ze Klaas kunnen waarschuwen. Ik ga vanavond eens kijken bij die oude mensen, waar Klaas in huis is".

,,Nee hoor paps, gaat u er maar niet heen. Laat Klaas maar. Het is toch een vervelende jongen. Hij is...." ,,Ik ga er wel heen Anneke. Misschien kunnen we wat voor die mensen doen". Anneke moppert een beetje. Van haar hoeft het niet hoor!

Als vader bij Klaas zijn opa en oma aanbelt, doet Klaas de deur open. Hij schrikt, als hij de vader van Anneke ziet. Bevend zegt hij: „Ik ...ik zal nooit meer krassen op het hek, en...hoe is

•^-tmiffêi' 'Anrteke en met die::.-die
mevrouw?" Dan begint Klaas te huilen. Zijn opa en oma willen hem troosten. ,,Ja meneer," hakkelt opa, „wij vinden het soms zo moeilijk. Klaas is vaak ondeugend". „Weet je wat", zegt vader kordaat, ,,laat Klaas morgen op Anneke's verjaardag komen. Dan eet hij bij ons en breng ik hem na het eten weer thuis". Klaas kijkt blij, maar ook angstig. Wat zal Anneke zeggen. Die is vast boos op hem. Hij heeft haar zo vaak geplaagd. Maar hij heeft wel zin om op haar verjaardag te komen. Hij zal aan oma-vragen, of hij dan zijn zondagse trui aan mag.

Vader vertelt van mevrouw Damminga. Ze zal misschien haar enkel gebroken hebben, dacht de dokter. Dat is heel erg! Vader hoort, dat de oma en opa van Klaas niet naar de kerk gaan. „Ja", zucht oma, ,,ik heb nooit gewild, en nu..nu kan ik niet. Nu ben ik te oud en kan slecht lopen. Soms lees ik in de bijbel, maar ik begrijp er niet veel van. Ook Klaas hebben wij er niet bij grootgebracht". Weer zucht oma. ,, Weet je wat", zegt vader nu enthousiast, ,,ik geef jullie een kinderbijbel. Die kun je beter begrijpen. Dan kun je later, de bijbel lezen. En Klaas....zou die zondag met Anneke mee mogen naar zondagsschool?" Opa knikt, en zegt: ,,Van ons wel. Misschien wil hij ook mee naar de kerk'. Wij hebben zoveel verzuimd". Een traan loopt over opa 's wang.

Vader belooft gauw een keer terug te komen, en gaat blij en opgetogen naar huis. De volgende dag komt Klaas met Jolanda bij Anneke. Een beetje verlegen natuurlijk. Maar als ze met elkaar een spelletje gedaan hebben, hebben ze de grootste schik. Anneke is niet boos meer. Moeder trakteert op grote punten appeltaart en de middag vliegt om. Anneke's knie doet niet zo zeer meer. Ze heeft een hele mooie pop op haar verjaardag gekregen van vader en moeder. Daar is ze net zo blij mee, als met een hondje hoor! Als het tijd is, gaat Klaas opgewekt naar huis. In een klein doosje heeft hij een stuJije appeltaart voor oma en opa meegekregen. „Weet je wat", had hij tegen Anneke gezegd: ,, We gaan samen een keer bij mevrouw Damminga kijken, want ze is door ons gevallen".

Nooit heeft Klaas Anneke en Jolanda meer geplaagd. En als hij meegeweest is, naar de zondagsschool en naar de kerk, vertelt hij alles wat hij gehoord heeft, aan oma en opa. Fijn, he! „Ja," valt Anna in, „ik denk het wel. En ik vind het heel vervelend. Want ik heb je duidelijk genoeg gezegd, meen ik, dat het tussen ons nooit wat worden kan..." „Ja, dat heb je zeker. Maar is er niets veranderd?" „Neen, Jelle. O ja, ik ben je dankbaar voor wat je voor Klaas hebt willen doen. Ik heb je misschien wel eens verkeerd beoordeeld en dat spijt me. Maar werkelijk, Jelle, het kan niets worden tussen ons. Ik wou wel, dat je dat uit je hoofd zette." „Dat weet je wel beter, Anna. Dat kan ik niet. Maar waarom kun jij niet een klein beetje van mij houden? Of zit misschien die andere, die Fransman, ertussen. Maar je weet, dat kan toch nooit wat worden."

11 — Ze gaan opeens draven, de koffer slingert tussen hen In. „Nog een klein eindje", zegt Klaas, „lopen j61 Zie je daar dat witte? Dat is ons huls. Lopen danl" Hijgend komen ze aanvliegen. Klaas gooit de deur met een smak open, ze staan tegelijk in het keukentje. Wim zet zijn koffer neer. Hl] kijkt om zich heen. „Wat een fijn keukentje hebben jullie, zeg! Gaan we nou gauw spelen?"

Maar Klaas kijkt naar de bloes van Wim. „Zo kun je toch niet spelen, met zo'n witte bloes aan!" Hij kijkt naar de glimmende schoenen van Wim: „En wat moet je nou bulten met die mooie schoenen aan! O, weet je wat? Je doet een kiel van mij aan en ook een broek. En ook klompen, hè?" WIms ogen schitteren van pret! Dat zal fijn zijn. HIJ wil ook een boerenjongen wezen, net als Klaas. HIJ

Hoe is het mijn knutselaars met de vorige aflevering vergaan? Lukte het een beetje? Uit het knippen van de vorige rubriek kwam deze eigenlijk groeien. En dan kan ik weer zoveel dingen opnoemen waar je deze techniek op gebruiken kunt. Natuurlijk weer de doosjes en notitieboekjes die je wilt versieren. Maar deze keer wil ik het speciaal hebben over blikjes van conserven of een effen bordje of beker die je hebt gekocht en die zelf gezellig wilt maken.

Het eerste werkplaatje is ontstaan uit heel nonchalant geknip. Ik had wat restjes papier. Daar was ik mee aan 't vouwen wil niet langer met zo'n bloes aan lopen en zo'n mooie nieuwe broek. Hij wil dik en rood worden, net als Klaas.

HIJ heeft zijn bloes al uit, hup. En zijn broek en zijn schoenen, hup. Klaas Is de zoldertrap al op, hij komt terug met een ouwe broek en een klei met een scheur er in. In een ogenblik Is Wim veranderd In een boerenjongen. Zijn wangen zijn nog een beetje wit, maar dat zal ook wel gauw veranderen. In het schuurtje zoekt Klaas een paar klompen op. Maar dat valt tegen. Wim kan er niet In lopen en ze zijn hem ook een beetje te groot.

„Doe dan Je schoenen maar weer aan", zegt Klaas. Wim doet zijn koffer open: „Kijk, Ik heb nog een paar ouwe!" Mooi zo, dat gaat ook heel goed. Ze zetten de koffer onder de tafel en gaan gauw naar bulten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen