Gabriël

Welk een vreugde moet er in die dagen in de hemel geheerst hebben, welk een hemelse grote feestvreugde moet toen allen daar beheerst hebben, welke lof- en jubelliederen zullen toen weerklonken hebben in de hemelse zalen, op de straten van het hemelse Jeruzalem!

Maar laat ons het oog afwenden van deze onuitsprekelijke heerlijkheid en op deze duistere aarde vestigen, op het aardse Jeruzalem en zien hoe het daar gesteld was. Daar zat het geslacht van David niet meer op de stoel der ere, maar het was diep verzonken en nauwelijks was er nog enig overblijfsel van voorhanden.

Slechts één erfdochter in de koninklijke lijn, die van Salomo afstamde, was overgebleven en de andere lijn, die van Nathan, was ook geheel en al uitgestorven met uitzondering van één afstammeling. Jozef genaamd. Maar die was geen voornaam, aanzienlijk man onder zijn volk, maar een eenvoudige timmerman, doch verloofd met Maria, de wettige erfgename van Davids troon, die echter ook verarmd was en vergeten en onbekend leefde in een uithoek van het land.

Want in de grote, rijke en welvarende hoofdstad van het land, in het aardse Jeruzalem, waren noch Jozef noch Maria te vinden en er was daar voor hen geen plaats, waar vroeger de troon van hun voorvaderen hoog opgericht stond. Neen! zij woonden in Galilea, het land der schaduwen des doods (Jes. 9:1).

H. F. Kohlbrugge („Schriftverklaringen")

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen