Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boek over geschiedenis tuin van Europa: het Westland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boek over geschiedenis tuin van Europa: het Westland

LIGGING GUNSTIG VOOR ONTWIKKELING TUINBOUW

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

MAASDIJK — Evenals dit voor andere delen van het land geldt kan ook voor de geschiedenis van het Westland een toenemende belangstelling worden geconstateerd. Diverse organisaties houden zich bezig met de studie van de Westlandse streekhistorie. Zo heeft dezer dagen de Stichting tuinbouwhistorie een gedeelte van de oude boerderij Cruisbrouck in Naaldwijk in gebruik kunnen nemen voor het onder dak brengen van een uitgebreide en kostbare verzameling.

Een ander bewijs voor de groeiende belangstelling voor de historie • is de verschijning van de tweede druk van het boek „Uit de geschiedenis van het Westland" door J. G. de Ridder. In de „Inleiding" lezen we dat de tekst is aangepast aan de nieuwe ontwikkelingen en dat het illustratiemateriaal is uitgebreid.

Hoewel de bewoningsgeschiedenis van het Westland teruggaat tot ver voor de Romeinse tijd hebben overstromingen van dit vlak aan de zee gelegen gebied er verschillende keren voor gezorgd dat de streek onbewoonbaar werd. Rond de negende eeuw kwamen er nieuwe mogelijkheden, waarbij aanvankelijk op terpjes werd gewoond. Ook door het aanleggen van dijken trachtte men zich tegen het water te beschermen. Van ontginning op grote schaal kon echter pas sprake zijn toen de Maasdijk werd aangelegd. Toen rond 1300 een georganiseerd waterschapswezen in de vorm van het Hoogheemraadschap Delfland ontstond, lagen in deze streek reeds lang zware dijken als zeewaterkeringen. ff

In het boek vindt men van alle Westlandse plaatsen een beschrijving, waarbij een duik in de historie wordt genomen. Allerlei namen van'straten, wegen en polders herinneren aan voormalige kastelen, kloosters, molens en aan de bewoners daarvan. Daar wordt uitgebreid over verteld. Ook geestelijken, ridders, schoolmeesters en kunstenaars passeren de revue.

Een vraag die altijd weer opkomt is hoe dit gebied tot een zo bij uitstek belangrijk tuinbouwgebied is uitgegroeid. In de Middeleeuwen was er bijvoorbeeld van tuinbouw nog geen sprake. Uit de ,,informacie" van 1514 (een onderzoek dat met het oog op de vaststelling van de belastingen werd ingesteld), blijkt dat in die tijd akkerbouw en veeteelt de voornaamste bronnen van bestaan vormden. Er waren toen wel boomgaarden bij de boerenbedrijven. In de zestiende eeuw was de fruitteelt toegenomen en kreeg men wat meer belangstelling voor de beoefening van de tuinbouw. De grond bleek bijzonder geschikt te zijn voor het telen van tuinbouwprodukten. Bovendien werkte het klimaat mee. Door de nabij gelegen ligging van de zeë komen hier veel minder dan in het binnenland extreem lage temperaturen voor. Een andere, ook belangrijke factor voor de expansie tot tuinbouwgebied was de gunstige ligging tussen de groeiende steden waar de vraag naar groenten toenam. Ook de goede waterverbindingen met deze steden vormden een voordeel.

Druiventeelt

Dat het Westland tot „De glazen stad" is uitgegroeid heeft zeker te maken met de druiventeelt. Door het gunstige klimaat konden in het Westland in de open lucht de druiven, groeiende tegen de zogenaamde ,,druivenmuren", tot rijpheid komen. Al in 1261 bevond zich bij het klooster te 's Gravenzande een wijngaard. Bij de versterkte huizen van de Westlandse adellijke geslachten en bij veel buitenplaatsen werden eveneens wijngaarden aangetroffen. Later kwam de druif als marktprodukt ook bij de tuinders voor. Toen de grote landbouw-crisis van 1880 ook in het Westland tot grote moeilijkheden leidde ging men niet alleen zoeken naar nieuwe produkten, maar naar andere teeltmethoden. Om de kwaliteit te_ verbeteren en te vervroegen werd glas* tegen de druivenmuren geplaatst. Dat leverde goede resultaten op en al spoedig werden ook andere produkten onder glazen ramen ,,plat glas" geteeld. nu ,.innovatie" zou noemen. Zo is het ook in latere jaren gegaan. Steeds zoekend naar nieuwe mogelijkheden is een uiterst modern tuinbouwgebied ontstaan, dat vel'e tientallen miljoenen Europeanen dagelijks voorziet van verse groenten, fruit en bloemen. Het is zeker voor de bewoners van dit gebied, maar ook voor andere belangstellenden in de historie hoogst interessant te lezen hoe het allemaal is gegaan en hoe de voorouders van de huidige generatie van moderne glastuinders leefde en werkte.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 12 december 1979

Reformatorisch Dagblad | 14 Pagina's

Boek over geschiedenis tuin van Europa: het Westland

Bekijk de hele uitgave van woensdag 12 december 1979

Reformatorisch Dagblad | 14 Pagina's