Kanttekeningen bij de huidige actie tegen kernwapens

Doorpfof. dr. W. H. Velema Tal van Nederlanders laten deze weken hun stem horen tegen de modernisering van kernwapens. Amerika heeft plannen daarvoor klaar liggen. De NATO zal over enkele dagen het beslissende ja of neen moeten spreken. In Trouw van dinsdag 4 december stonden zelfs twee lange lijsten met namen van vooraanstaande Nederlanders die zich tegen nieuwe kernwapens verklaren.

De ene lijst is getekend door CDA-leden en richt zich tot de CDA-Tweede-kamerfractie. De andere lijst bevat een oproep aan alle leden van de Tweede Kamer. Deze ondertekenaars komen ook uit andere partijen en richten zich niet alleen tot de CDA-fractie. Er zijn namen die op beide lijsten voorkomen.

Gewetensvraag

Het probleem van de kernbewapening bestaat in de vernietiging waarmee een deei van de mensheid bedreigd wordt. Bij het gebruik van kernwapens zullen er miljoenen doden vallen. Het is een vraag of verder leven op de lange duur nog mogelijk is. Dit probleem stelt ook een christen voor de gewetensvraag: mogen wij meedoen aan het bewaren, bewaken en gebruiken van dit vernietigingsmateriaal?

Christenen zijn met deze vraag niet klaar enkel door te verwijzen naar Romeinen 13. In dit hoofdstuk wordt aan de overheid de zwaardmacht toegekend. Het kernwapen is van ongekend groter omvang en vernietigingskracht dan enig zwaard ooit te voren. Dat maakt het vraagstuk zo indringend. Het is te begrijpen dat christenpolitici en -burgers die Romeinen 13 ten volle willen eerbiedigen, toch met grote problemen zitten.

Mogen wij zover gaan dat wij de vijand met de vernietigingskracht van het atoomwapen weerstaan? Wie overleeft dat? En wat is dan de toekomst van deze aarde? Door vele protesterenden wordt deze vraag eenzijdig sterk naar voren geschoven^

Communistische dreiging

Er is echter ook een andere kant. Met name daarover zou ik enkele dingen willen schrijven. Vanwege de eenzijdigheid in de discussie plaats ik enkele kanttekeningen bij de actie tegen de kernwapens. Ik wijs nu op de werkelijkheid waarin dit vraagstuk besproken wordt. Deze werkelijkheid stelt ons voor niet minder grote gewetensvragen dan de' kernwapens. Wat is de werkelijkheid waarin het kernwapenvraagstuk besproken wordt? Dat is de dreiging van het communisme dat op wereldheerschappij uit is. Berichten uit Rusland en de Oosteuropese satellietlanden maken duidelijk, dat vrijheid van meningsuiting en vrijheid van pers, radio en televisie niet bestaat. Wie tegen het regime ingaat, verliest zijn vrijheid, niet zelden zelfs zijn leven.

De 66 miljoen mannen en vrouwen die tussen 1918 en 1966 naar strafkampen in Rusland zijn verbannen, spreken duidelijke taal. Ik herinner aan de driedelige roman van Solzjenitsyn, de Goelag Archipel. Aan dit boek is ook het getal van 66 miljoen ontleend. Berichten over andere communistiIn mei demonstreerden meer dan 4000 mensen in Soesterberg tegen de aanwezigheid van kernwapens in ons land. sche landen geven geen ander beeld. Vrijheid in de democratische zin is er niet. De communistische partij is actief in haar atheïstische propaganda. Haar doelstelling is het verkrijgen van de wereldheerschappij. Zij laat geen gelegenheid voorbij gaan om aan de verwerkelijking van dat doel te werken. Afrika, Azië zijn gebieden waar zij grote activiteiten ontplooit. Ik wijs slechts op de nauwe banden tussen de PLO en Moskou, vooral gelegd door de trainingen van agenten in Rusland. De namen .Afghanistan en Angola zijn even zo vele feiten, die de imperialistische politiek van dit wereldcommunisme onderstrepen.

Geen illusie

Tegen dit communisme gaat de strijd van het vrije westen. Wie in die strijd het machtsevenwicht verbreekt, behoeft zich geen illusie te maken. De imperialistische bedoelingen van het wereldcommunisme blijken ook duidelijk uit de sterke offensieve kracht van Rusland's land- en zeemacht. Wie de getallen kent, kan er niet omheen dat dit militaire apparaat meer is dan een verdedigingsmacht. Het is een aanvalsmacht. Het is overduidelijk dat wie op deze geweldige offensieve kracht niet het adequate antwoord heeft, te eniger tijd onder de voet gelopen wordt.

Mag men dan — als de zaken zo staan — vanuit christelijk standpunt modernisering van de atoombewapening steunen?

Er zijn christenen die om der wille van hun geweten „neen" zeggen. Ik meen dat men van die christenen dan mag verwachten dat zij de grote bedreiging van het communisme voor de vrijheid onderkennen. Dat zij het communisme als een atheïstisch stelsel zullen afwijzen. Dat zij duidelijk zeggen dat het communisme als wereldbeschouwing en als ordening van de samenleving een anti-christelijke strekking heeft.

Wie onder communistische dictatuur leeft, krijgt met de praktijk van een antichristelijk stelsel te maken. Wie als christen in geweten de modernisering van kernwapens afwijst, moet in alle eerlijkheid en openheid durven zeggen: bet geloof, hoezeer bestreden en tegengewerkt, zal ook onder een communistisch bewind standhouden. Daarom is het beter als christenen te leven onder het communisme dan niet te overleven. Verdrukking om het communisme te ondergaan is meer in de lijn van het Evangelie, dan overleven onmogelijk te maken. Aldus zouden naar mijn gedachten deze christenen moeten redeneren.

Samen met CPN

Welke zijn echter de feiten in Nederland. Men hoort christenen die tegen modernisering van de kernwapens protesteren, zelden hun dilemma zo formuleren. Integendeel: de communistische partij wordt als bondgenoot aanvaard in protestmarsen tegen kernwapens. Tal van predikanten en priesters hebben in een advertentie opgeroepen om samen met de Communistische Partij Nederland (CPN) in Utrecht te demonstreren tegen kernwapens. Zie Trouw van 23 en 24 november 1979.

Wie samen met communisten tegen kernwapens demonstreert, ziet in de communistische partij niet zijn vijand van morgen. Hij beschouwt een communist als bondgenoot voor dit doel en denkt er niet aan dat juist het bereiken van dit doel, deze bondgenoot de gelegenheid geeft dictator te worden. Dit feit doet mij vragen: zien deze protesterenden wel wat zij bij het slagen van hun protest oproepen? Hebben zij wel oog voor de werkelijkheid?

„Er zijn grenzen"

Er is een tweede feit. In protestants Nederland is prof. Verkuyl heftig aangevallen vanwege zijn boekje „Er zijn grenzen". Een communistische onderwijzer op een christelijke school is volgens prof. Verkuyl niet toelaatbaar. In het „Bulletin" van School en Evangelie, november 1979 zijn reacties op het boekje van prof. Verkuyl opgenomen.

Vooraanstaande theologen hebben fundamentele kritiek geleverd op Verkuyls stellingname tegen de communistische onderwijzer op de christelijke school. Hun namen treffen wij ook aan onder degenen die zich met hun protest via Trouw tot de Tweede Kamer hebben gewend.

Wie als christen om der wille van zijn geweten de kernwapens afwijst, moet toch op zijn minst de demonie van het communisme onderkennen. Wie als christen de dialoog met het communisme wil aangaan, tot in de persoon van de communistische onderwijzer op de christelijke schpol toe, protesteert op een andere manier tegen kernwapens dan zij die zeggen: beter kerk onder het kruis van het communisme dan geen enkele overlevende.

Ik neig ertoe te zeggen: deze christen die samen met communisten demonstreert, ziet de dialoog als een soort alternatief voor kernwapens. In elk geval gaat zijn protest tegen kernwapens gepaard met een onderschatting van de communistische ideologie. Bondgenoot in het protest en discussiepartner in de dialoog is de communist voor hen.

Het geestelijk klimaat in Nederland is er één van op zijn minst openstaan voor de goede bedoelingen van het communisme. In zo'n klimaat gedijt het protest tegen kernwapens! Als christenen de kernwapens afwijzen is dat voor mij alleen geloofwaardig, wanneer zij tegelijkertijd de demonie van een communistische dictatuur in het protest betrekken. Als dat gebeurt, is het uitgesloten om samen met communisten te protesteren.

Broeders?

Moeten christenen communisten dan niet als hun broeders zien? Het is een bekend geluid. God heeft in de kruisdood van Christus verzoenend gehandeld. Er is een nieuw begin gemaakt. Christenen moeten ieder mens als hun broeder zien. Dit is een bekend geluid sedert Barth deze stelling zo duidelijk geponeerd heeft. Prof. dr. J, Verkuyl kreeg veel kritiek op zijn afwijzing van de communistische onderwijzer op de christelijke school.

De stelling is echter onjuist. Broeders zijn zij die het geloof in Christus delen. De broederschap is volgens de bijbel niet gebaseerd op het eikaars medemens zijn. Zij is gebaseerd op het geloven in Christus. Zij is niet met de geboorte gegeven, doch vrucht van de wedergeboorte.

Wij moeten ieder mens zien als een mens aan wie het Evangelie gebracht moet worden, ledere medemens is adres van de prediking. Ook tot hem komen de beloften van het Evangelie, die gepaard gaan met de oproep tot geloof en bekering.

Wat levert de beschouwing van een ongelovige als broeder echter voor de praktijk op? Heeft de atheïst die op zijn broeder-zijn wordt aangesproken, ook zijn negatieve houding tegenover God en zijn vijandschap tegenover Christus afgelegd? Dat is niet het geval. Men moet hem houden aan zijn eigen woorden en daden. Het is zaak van christelijke politiek om deze realiteitszin op te brengen. Van een christen wordt verwacht dat hij lief heeft. Van een christen kan niet verwacht worden, dat hij een communist anders ziet dan deze zichzelf ziet.

Zeker, een christen weet van meer dan waarvan een communist wil weten. Een christen weet van de liefde van God ook voor de communistische medemens. Doch het is wat anders om deze liefde te betuigen aan een communist, dan hem in zijn communist-zijn te zien als een broeder die gelooft. Juist de liefde van God verandert de mens. Zonder deze verandering kan men van broederschap niet spreken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen