Toch verhoord

Welk een blijde boodschap! Nu werden de zo lang eenzaam gelaten Zacharias en Elizabet tot een Abraham en Sara.

God geeft Zijn kinderen zoveel in het hart, waar de wereld geen denkbeeld van heeft of hebben kan! Christus heeft Zijn discipelen de Heilige Geest beloofd, welke (zeide Hij tot hen) de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet, maar gij kent Hem, want Hij blijft bij ulieden, en zal In u zijn (Joh. 14:27).

Zacharias en Elizabet hadden om een zoon gebeden, doch dit was reeds lang geleden. Zij waren nu oud en weibedaagd, en baden niet meer om hetgeen God hun door Zijn natuur kennelijk weigerde. Zij hadden de hoop reeds lang opgegeven, maar voor Gods is een gedenkboek; Hij vergeet de gebeden Zijner kinderen niet. Ais wij het gebedene reeds hopeloos loslaten, en voor altijd uit het oog verloren hebben, dan toont God meermalen, dat Hij het voor ons bewaard heeft.

Ja, als wij moe zijn van bidden en niet meer bidden, ja er niet meer aan. denken, laat God ons niet zelden weten: uw gebed is verhoord. Het is ook onmogelijk dat een kind van God tevergeefs zou bidden, doch de tijd en de wijze, ja de plaats is des Heeren.

Da Costa

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen