Directeur staat terecht voor miljoenenzwendel

De tenlastelegging tegen K. telt tien beschuldigingen. De rechtbank besteedde de hele dag aan de behandeling van de zaak tegen de voormalige directeur van de stichting bedrijfspensioenfonds voor het Bakkersbedrijf. Vandaag heeft de officier van justitie, mr. W. R. Rosingh zijn requisitoir gehouden, gevolgd door het pleidooi van de advocaat mr. J. W. F. Wagenaar.

Volgens de aanklacht heeft K. op grote schaal effectennota's vervalst, heeft hij tussen 1968 en 1976 ruim 240.000 gulden uit de kas van de bedrijfsvereniging gehaald als extra-salaris, en stopte hij in 1969 228.000 gulden in zijn eigen zak. Dat bedrag was een afrekening van een Amsterdams effectenmakelaarsbureau, dat ermee een foutieve afrekening herstelde. Tussen 1975 en 1977 heeft K. verder vijf miljoen gulden aan inkomsten en • bezittingen in de vorm van effecten voor de belastingen verzwegen.

Bewust

,,Ik heb dat bewust verzwegen", zo vertelde K. de rechtbank. ,,Iiet was allemaal speculatiewinst, waarover ik dacht dat je geen belasting hoeft te betalen. Na mijn pensionering heb ik een accountant aangetrokken, en nu weet ik wel beter. Ik vulde zelf m'n aangiftebiljet in om een accountant uit te sparen."

Voor de vier ten laste gelegde belas_tingdelictén had K. steeds eenzelfde verklaring: „Het was allemaal verdiend uit speculatie, en dat hoeft niet te worden opgegeven, meende ik." Rechtbankpresident mr. J. Mein liet herhaaldelijk merken dit niet geloofwaardig te vinden. ,,Het komt wel erg vreemd over dat u zo onkundig was, terwijl u dagelijks in de effectenhandel zat", zo zei hij. Op zijn opmerking ,,Dat gelooft toch niemand wat u zegt" antwoordde K.: ,,U praat net als mijn belastingadviseur."

Inmiddels heeft K. aan de belastingen 1,9 miljoen gulden betaald aan achterstallig en boete. Van september 1952 tot april 1976 was K. directeur van de stichting Bedrijfspensioenfonds voor het Bakkersbedrijf. In 1953 richtte hij met drie anderen de Onderlinge Risicoverzekering Noord-Nederland (ORV) op, verder had hij de meeste aandelen in de Landelijke Dis"conteringsbank en de Algemene Risicoverzekeringsmaatschappij Mercurius, waarvan zijn zoons directeur waren.

Data

Zijn winst in de effectenhandel maakte K. door te knoeien met de data. Hij kocht en verkocht effecten via het Amsterdamse effectenmakelaarskantoor Kempen en Co. Op zijn aanwijzing antedateerde dat bureau de effecten. Door de data pas achteraf in te vullen kon K. in alle rust uitrekenen hoe zijn transacties het voordeligst konden verlopen. Liepen bepaalde aandelen vanaf 14 juli op, dan bepaalde K. op 1 augustus dat hij ze op 14 juli had gekocht op naam van de ORV, of op naam van zijn vrouw. Liepen ze terug dan werde ze verkocht aan het Bedrijfspensioenfonds, dat daar op den duur gevoelige verliezen door leed.

,,Het effectenkantoor heeft me zelf de suggestie gedaan het zo te doen, en aandelen voor mijzelf te gaan kopen", zo vertelde K. de rechtbank. Medewerkers van het kantoor verklaarden echter dat het heel ongewoon was wat hier gebeurde. ,,K. was de enige cliënt bij wie dit gebeurde." De directeur van Kempen en Co verklaarde: ,,Ik begreep dat K. zich verrijkte ten koste van het bedrijfsfonds, maar ik liet het maar zo omdat hij een goede klant van ons was." (Van onze regioredactie)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen