Iran en de strijd om het
Hebt u ook belangstelling om Amerika's volgende president te worden? Dan is een briefje aan de Federal Election Commission in Washington, waarin u mededeelt dat u aan de te houden verkiezingen op 4 november 1980 mee wilt doen, genoeg. U moet natuurlijk wel tenminste 35 jaar zijn en in de Verenigde Staten geboren zijn. En zo zijn er nog een paar hindernissen. U moet ook de namen opgeven van diegenen die uw verkiezingstournee organiseren en financieren en de bank waarbij deze financiering zal plaatsvinden. Maar verder kunt u dan wel uw gang gaan. Groot is uw kans om de fel begeerde functie in Washington D.C. te bereiken niet. Op dit moment hebt u namelijk nog 111 concurrenten, die net als u vinden, dat zij beter dan president Carter de scepter in het Witte Huis zwaaien kunnen. Daaronder zijn mannen van naam, die politiek gezien van groot en zwaar gewicht zijn. De race naar het presidentschap is dit keer vroeg begonnen. Veel vroeger dan in andere jaren. De strijd binnen de verschillende partijen om als DE kandidaat genomineerd te worden is volop ontbrand. Senator Bob Dole, een republikein, slaakte een dezer dagen de verzuchting: „Ik verwonder me, dat zich nog niemand aangemeld heeft voor de verkiezingen van 1984." De race zal daarom dit keer veel meer eisen van de kandidaten dan ooit het geval geweest is. Om belangstelling te wekken zullen ze gedwongen zijn om als kruisridders het onmetelijke land te doortrekken op vaogst naar de fel begeerde stemmen. Want, en dat is bij alle veranderingen in de wereld nog steeds zo gebleven: slechts de verkregen stemmen tellen!
Hard
Het eerste slachtoffer in de strijd om de kandidatuur is reeds gevallen. Senator Weicker uit de Amerikaanse staat Connecticut moest het na twee maanden reeds laten afweten. Zo zullen er in de komende maanden nog tientallen volgen. Want de strijd is hard, bikkelhard Verkiezingsbijeenkomsten in de Verenigde Staten lijken in onze ogen meestal meer op een kermis, dan op een vergadering waarin belangrijke beslissingen worden genomen. en wordt meedogenloos uitgevochten. Velen zien in deze vroeg ontbrande strijd het bewijs voor de stelling, dat Carter zich niet tot een sterke president heeft weten te ontwikkelen. In veler ogen maakt hij weinig kans - en daarom zijn er nu reeds zoveel kandidaten om hem op te volgen - op een tweede ambtstermijn. Hoe het echter ook zij, de machtsworsteling met de andere supermacht, de Sowjet-Unie, neemt zo snel toe, dat elke voorspelling op dit moment opportuun is.
Gevaarlijk
De Verenigde Staten, als leidende natie in de Westerse wereld, zijn een uiterst gevaarlijke periode ingegaan. Carter is er niet in geslaagd het tot een succesvol beleid te brengen. De generatie, opgegroeid na de Tweede Wereldoorlog, had genoeg van Amerika's positie als de politieagent in de wereld. Een antipathie, niet in het minst in de hand gewerkt door de in Europa stijgende afkeer van alles wat Amerikaans was. Vietnam en Watergate deden de deur dicht. De invloed van de televisie, die de verschrikkingen van Vietnam en de omvang van de schandalen door Watergate veroorzaakt, in de huiskamers bracht, deden het geloof in eigen superioriteit als sneeuw voor de zon smelten. Amerika geraakte op drift. Als reactie op deze ontwikkeling greep Carter naar morele waarden. Het bepleiten en realiseren van de Rechten van de Mens moest de Amerikaan het geloof in zichzelf weer terug doen vinden. Het moest de motivering worden voor een wedergeboorte van een hernieuwde Amerikaanse samenleving. De gijzeling in Iran maakt vandaag duidelijk, hoe weinig een dergelijk streven rekening houdt met de werkelijkheid in deze gebroken wereld. Bruut geweld zwicht niet voor holle frasen. Bruut geweld telt slechts kanonnen, of om in moderne begrippen te blijven, het telt slechts meervoudige kernwapens. Het niet achten van deze betreurenswaardige, maar niettemin onontkoombare waarheid heeft de Verenigde Trots waait de „Stars and Stripes" boven de ingang van het Witte Huis, de ambtswoning van de Amerikaanse president in Washington.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 24 november 1979
Reformatorisch Dagblad | 100 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 24 november 1979
Reformatorisch Dagblad | 100 Pagina's