EEN KLEMMENDE VRAAG

Daarmede kwam een einde aan een werkzaam leven als socialistisch politicus. Hij begon zijn loopbaan als parlementariër al in 1946, op dertigjarige leeftijd. Een loopbaan, waarin hij niet alleen als minister van Landbouw, maar niet minder als minister van Financiën in het kabinet-Cals bekendheid kreeg. Een kabinet waaraan een einde kwam in de „Nacht van Schmelzer", waarin zoals hij later zou schrijven, „een moord met voorbedachte rade" voorkwam. Een opmerking, die niet van veel tact getuigde. Maar zo was Vondeling, meer eerlijk, dan tactvol.

Gedreven door vrijzinnig gekleurd socialisme was hij de man die vooral in latere jaren nogal eens in de Kamer de vinger ophief wanneer de Kamer dreigde te ontsporen. De wijze waarop hij dit deed en zijn strijd voor een goed Nederlands taalgebruik deed hem als de schoolmeester in onze politieke arena zich bewegen.

Zijn plotselinge dood confronteert ons allen met de zekerheid van de dood. Wat ook in ons leven onzeker mag zijn, hierover behoeft geen twijfel te bestaan. Ook ons leven zal eens eindigen en men zal ook eens over ons spreken en schrijven In de verleden tijd.

Wat zal men dan kunnen spreken en schrijven? Zal men dan slechts kunnen verwijzen naar hetgeen we in dit leven gepresteerd hebben? Of zal men dan kunnen wijzen op hetgeen Christus in ons leven deed?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen