9^Gezonder leven kan vrijheid beperken"

Aldus betoogde prof. dr. R. L. Zielhuis, hoogleraar in de sociale geneeskunde aan de rijksuniversiteit in Amsterdam vandaag in Utrecht pp een congres dat handelde over de bedreiging van onze gezondheid door „chemisatie" van het milieu, (jhemisatie is vakjargon voor het doordringen van chemicaliën in bodem, water, lucht en voedsel.

Sprekend over risicogroepen in de samenleving stelde Zielhuis dat de emancipatiebeweging te gretig aanstuurt op gelijke kansen voor man en vrouw in de maatschappij. Hij wees erop dat bijvoorbeeld zwangere vrouwen ongelijke risico's lopen. Zielhuis is van mening dat een vrouw niet in gelijke mate als een man kan worden blootgesteld aan onder meer stoffen als lood, narcosegas en benzeen en dus automatisch uit het oogpunt van de volksgezondheid niet voor alle beroepen in aanmerking kan komen.

Gezondheid van mensen wordt niet alleen bedreigd door van buiten komende oorzaken. Eigen leefgewoonten als alcoholgebruik, roken en overvoeding kunnen daar volgens Zielhuis ook aanzienlijk toe bijdragen. Ook een combinatie van bijvoorbeeld luchtverontreiniging gepaard gaand met slechte behuizing, voeding en leefgewoonten kan bedreigend werken.

Beleid

Een toevoeging van 30 tot 40 fulltime artsen aan de bestuurlijke apparaten voor adviezen over gezondheidsrisico's acht Zielhuis en minimum voorwaarde voor verantwoord overheidsbeleid. Hij is voorts van mening dat iedere overheid, zowel de landelijke, de provinciale als de gemeentelijke, de beschikking zou moeten hebben over een eigen onderzoek-apparaat op het gebied van de medisch-milieukundige ' problematiek. Plaatselijke overheden behoren volgens hem in staat te zijn met eigen deskundigheid te reageren op problemen op dit vlak die zich in het eigen territorium voordoen. „Dit geldt zeker voor lokale milieubelastingen zoals industriële uitstoot van stoffen", zo meende hij.

Zielhuis concludeerde dat we niet simpelweg kunnen stellen dat ons milieu vergiftigd wordt door „boze derden". We hebben de keuze voor een gezond bestaan voor een groot deel in eigen hand, so besloot hij.

BROKX ...discriminatie voorkomen...

Brokx meende dat, wanneer het bouwen van kleine wooneenheden en de toewijzing ervan niet geïntegreerd gebeurt, discriminatiegevoelens niet voorkomen zullen worden, la 1980 heeft zijn ministerie geld voor 12.000 wooneenheden beschikbaar.

Volgens Brokx zijn het juist de grotere gemeenten die achterblijven met de bouw van deze kleine woningen. Hij signaleerde overigens een stijgende behoefte aan grotere woningen voor woongroepen. „Deze behoefte lijkt het wonen in eenheden met gemeenschappelijke voorzieningen langzaam te verdringen", aldus de bewindsman, die liever geen grote woongebouwen speciaal voor studenten en andere jongeren zag, maar huizenbouw met flexibele woonvormen bepleitte.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen