HEBT U GELEZEN?
KRANTENPERIKELEN
We worden steeds weer geconfronteerd met de moeilijkheden waarin veel dagbladen in Nederland zich bevinden. Fusies zijn aan de orde van de dag, waarbij de meest wonderlijke combinaties worden geschapen. Het is inderdaad, zoals deze week in het RD geschreven werd, een wonder dat onze krant in deze tijd kon gaan starten.
De in nood zijnde dagbladen dringen er bij de regering op aan om aan hun bedrijven steun te verlenen, zodat geen eenvormigheid in de voorlichting zal ontstaan.
Het is echter onaanvaardbaar dat met onze belastinggelden kranten worden gesubsidieerd, waarmee men het helemaal niet eens kan zijn.
Het „Friesch Dagblad" schrijft daar over: Wanneer niet alle tekenen bedriegen, zal Het Vrije Volk eigendom worden van het concern, dat ook liberale dagbladen uitgeeft. Bij de overdracht van de eigendom wordt afgesproken, dat Het Vrije Volk blijft bestaan als een socialistische krant en dat dus 't tegenwoordige karakter blijft bewaard.
Maar dat is voor de socialisten een schrale troost. De Zeeuwen hadden vroeger hun eigen Christelijk dagblad, zoals, de Friezen. Maar het ging financieel niet best, en de stichting, die eigenares was van de krant, deed haar over aan dezelfde club in Rotterdam, die nu ook Het Vrije Volk in eigendom zal krijgen. Het blad, de Zeeuwse Courant zou blijven bestaan als Christelijk dagblad voor Zeeland. Met 'n nieuwe kans, met grotere mogelijkheden, met de steun van de nieuwsvoorziening en de technische capaciteiten uit Rotterdam. Het heeft niet lang geduurd. Toen vond de onderneming, dat er te veel geld bij moest, en werd de krant opgeheven. Want de onderneming beslist.
Het Vrije Volk was een uitgave van een onderneming, die voor de helft eigendom is van het NVy en voor de andere helft van 'n verzekeringsmaatschappij, in Den Haag gevestigd, door socialisten opgericht, die de winsten voor een deel besteden om geestverwante organisaties zoals het Humanistisch Verbond, te subsidiëren. De beide eigenaressen hadden dus ideële en speciaal politieke motieven om de krant te helpen voortbestaan. Daar hebben ze de nodige miljoenen voor opgeofferd. Elk lid van het NVV heeft mee betaald om de tekorten van Het Vrije Volk te dekken. Maar het NW wou er af en de verzekeringsmaatschappij wou er ook af. De offers werden te groot. Nu wordt er drastisch gereorganiseerd en besnoeid, nu komen er mensen „op de keien".
En — dat is het belangrijkste! — voortaan zal een aan de geest van Het Vrije Volk vreemde onderneming beslissen of en hoe deze krant zal blijven voortbestaan.
Maar één ding staat voor ons onwrikbaar vast. Als de zaken staan, zoals wij ze nu hebben geschetst, en wij menen dat onze tekening van de situatie juist is, dan is 't volstrekt onaanvaardbaar, dat de staat met geld, bij de belastingplichtigen ingevorderd, zou bijspringen om deze onderneming te helpen, haar concurrentiepositie tegenover andere bladen te versterken. Andere bladen, die niet in de rode cijfers zijn terechtgekomen.
Concurrentievervalsing met behulp van belastinggeld is altijd een zaak met zeer bedenkelijke kanten. En het gaat hier zuiver om concurrentieverhoudingen. Toen Het Vrije Volk nog gedragen werd door organisaties, die er offers voor over hadden, lag dat anders. Nu wordt het zuiver een zaak van een onderneming. Een kapitalistische onderneming, om in de taal van Het Vrije Volk te spreken."
BEZIELING
Na de indiening van de miljoenennota is heel Nederland toch wel wat geschrokken van de zeer sombere economische situatie waarin wij ons bevinden. Zowel werkgevers als werknemers zijn 't met de overheid eens, dat er iets moet gebeuren. Toch is er nog geen nationale bezieling aanwezig om de problemen te overwinnen vindt de „Telegraaf".
„Na het eerste overleg tussen de regering en het georganiseerde bedrijfsleven over het sociaal-economische beleid in 1972, dat zich heeft gekenmerkt door een gunstige sfeer, hebben de voorzitters van het NVV, de rooms-katholieke vakbond NKV en het Verbond van Nederlandse Ondernemers hun voorstellen bekend gemaakt. Het zijn voorstellen, die wel getuigenis afleggen van de goede wil om tot overeenstemming te komen, maar een overeenkomst tekent zich nog allerminst af en er zijn ook elementen, die anderen een deel van de lasten toeschuiven en het probleem alleen maar verplaatsen. Hetgeen tot dusver ontbreekt is het onverbiddelijke besluit te inflatie de oorlog te verklaren. Zo langzamerhand weet toch een ieder, wat er op het spel staat.
Van vakbonden noch van ondernemers kan verwacht worden, dat zij alleen de inflatie kunnen terugdringen. Dit kan slechts in gezamenlijk overleg en dan moet bovendien door de regering, die orde op eigen zaken moet stellen, een stevige bijdrage worden geleverd. Een nationaal probleem eist een nationale aanpak.
De geschiedenis heeft geleerd, dat Nederland tot een nationale krachtsinspanning in staat is. Maar dan moet er ook een nationale bezieling ontstaan, hetgeen nimmer mogelijk is als men zijn eigen bijdrage beperkt wil houden en voornamelijk anderen voor de lasten wil laten opdraaien.
Een oproep tot een gezamenlijke krachtsinspanning kan slechts van de regering uitgaan. Het is een uiterst moeilijke taak, want het recept is in geen enkel leerboek te vinden."
CARRIÈREZUCHT
Burgemeester Berger, toegetreden tot DS'70, is nu fractievoorzitter van laatstgenoemde partij in de Tweede Kamer. De heer Vondeling maakte daar onaardige opmerkingen over. Hij beschuldigde de heer Berger van ongeremde carrièrezucht. Laatstgenoemde begrijpt dit niet. In een vraaggesprek met de „Haagse Post" zegt hij:
„Bovendien begrijp ik meneer Vondeling niet, omdat ik meneer Vondeling — en ik niet alleen — in '65 heb ontraden minister van financiën te worden. Het heeft niets geholpen en dat is zijn goed recht. Meneer Vondeling is — en ik heb hem daarbij ook een beetje gesteund — in Groningen buitengewoon hoogleraar geworden, tegen de faculteit in. Hij wordt nu tweede voorzitter van de Kamer."
Valt dat niet onder carrièrezucht, zo zouden wij willen vragen.
SLECHTE „WENDING"
Wie door Nederland rijdt of loopt, ziet voortdurend hetzelfde beeld. Rechte straten, hoge mensenpakhuizen met alles overal op dezelfde plaats. Rijen brievenbussen beneden in het portiek. De bel zit zowel in Amsterdam als in Nijkerkerveen en op de Mookerheide op dezelfde plaats. De schaarse pogingen gedaan om tot een gevarieerder woningbezit te komen, stuiten steeds weer af op de kosten. Het maandblad „Wending" heeft een andere „wending" voor de oplossing. Het schrijft:
„Duizenden en duizenden woningen worden geproduceerd zonder dat de toekomstige bewoners op enigerlei wijze worden betrokken in bijvoorbeeld maatvoering en plattegrond van die woningen. De gang van zaken in de huidige woningbouw betekent een ontkenning van wonen als proces. Alles staat bij voorbaat (beton)vast — er is geen wrikken aan. Dat een jong gezin het woonproces een andere vorm geeft dan een ouder gezin, wordt bij voorbaat ontkend. Voor het huidige wonen is het zeer toepasselijke woord gebruikt „logeren" — wij zijn geen gastheer, maar gast. Het verschil tussen de gast en de gastheer is, dat de gastheer wel iets mag veranderen aan het huis, maar de gast niet. Dat is het verschil tussen logeren en wonen. En in onze samenleving logeren wij bijna allemaal.
Omdat de woningnood na een 25-jarig jubileum nog steeds in puike gezondheid verkeert ligt verandering niet zo voor de hand. Als er iets duidelijk is, dan is het dit: op het gebied van het wonen heeft politisering niet plaatsgehad en op dit moment ziet het er niet naar uit, dat dit spoedig zal plaatshebben. Het zou normaal gesproken de taak van de politieke partijen zijn die politisering op gang te brengen", aldus Wending.
Dat wij dit jubileum hebben moeten beleven komt ons voor een gevolg van de politisering te zijn en gezien het woningtekort zouden wij willen opmerken: bespaar ons dat leed!
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van maandag 4 oktober 1971
Reformatorisch Dagblad | 6 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van maandag 4 oktober 1971
Reformatorisch Dagblad | 6 Pagina's