Slechts overgaan tot „uittreden binnen de kerk"
„Geen ander Evangelie" in verklaring:
De Duitse Belijdenisbeweging „Geen ander Evangelie" is sinds geruime tijd bezig, allen in de Bondsrepubliek, die verontrust zijn over het opdringend modernisme aan de universiteiten en in de gemeenten, bijeen te brengen om een onverkorte handhaving van het éne, ware en eeuwige Evangelie te bevorderen. Dit behoeft echter niet te betekenen, dat de beweging aanstuurt op de vorming van afzonderlijke rechtzinnige kerken of zelf wil fungeren als een orthodoxe tegenkerk.
In de alleszins lezenswaardige „Informationsbriefe" van de beweging verschijnt een openingsartikel onder de titel: „Afscheiding van de Landskerk?" Met deze kerk wordt bedoeld de Evangelische Kerk in Duitsland (KKD), die kort na de wereldoorlog tot stand kwam als opvolgster van de vroegere Deutscher Evangelischer Kirchenbund. Deze kerk, die bestaat uit Lutherse, Geünieerde en Gereformeerde kerken, heeft als belijdenis de verklaring van Barmen, in 1934 opgesteld door de anti-nazistische Belijdende Kerk, waarvan Martin NiemöUer een der voormannen was. Een nauwer samengaan binnen de EKD trachtte men in 1958 te verkrijgen door de aanvaarding van de zogenaamde Thesen van Arnoldshain. Voor een deel der Lutherse ledenkerken waren deze stellingen echter aanleiding, zich ook nog te verenigen in een afzonderlijke Verenigde Evangelische Lutherse Kerk van Duitsland (VELKD), terwijl de Gereformeerden nog een aparte Reformierter Bund hebben.
VERKLARING
Tegen deze achtergrond vinden wij de verklaring van „Kein anderes Evangelium" van voldoende belang om haar voor een groot deel over te nemen. Deze luidt als volgt:
„Een reeks van landskerken laat telkens weer ook die theologen toe tot het ambt, wier persoonlijke mening en openbare verkondiging aanzienlijk afwijken van de Bijbelse belijdenis.
Vooral sleutelposities zijn in de laat^ ste tijd bezet door velen, die de Openbaringswaarheden loochenen. De aanstaande jonge lidmaten leren grotendeels eerder een of andere ideologie dan het Evangelie kennen".
KINDERKERK
Zelfs de tweede voorzitter van het „Gesamtverband für Kindergottesdienst in der EKD", ds. Wiese uit Hildesheim vertolkte op een vergadering van dit „Gesamtverband" de mening, dat het onbehagen over de traditionele kinderdiensten zou leiden tot nieuwe vormen en een nieuwe inhoud curs. van K.a. Ev.) van deze diensten. „De Bijbelse geschiedenis is wat de inhoud betreft nog nauwelijks interessant voor het kind!"
De kerk vraagt weliswaar van de doopouders de belofte voor God, de kinderen te zullen opvoeden in verbintenis aan de apostolische geloofsbelijdenis, maar ze heeft blijkbaar nog niet ingezien, dat deze belofte tevens inhoudt, dat wij onze kinderen dienen te behoeden voor vele predikanten van deze kerk!
ALS EEN RIET...
Geen wonder, dat in deze kerk, die ondanks alle plechtige verklaringen van trouw aan de Belijdenis in haar uitspraken heen en weer gedreven wordt als een riet in de wind, adviezen worden gegeven, die gebaseerd zijn op wantrouwen ten aanzien van Gods Woord (...). De aanstelling van theologen, die van de Bijbel vervreemd zijn, tot herders over de kudde jaagt steeds meer getrouwe gemeenteleden weg uit de kerkdiensten. De Bijbelgetrouwe Christenen verliezen hun vreugde in de Landskerk. Toch zou het een kortzichtig besluit zijn, zich nu hiervan af te scheiden!
UITTREDEN?
Ook thans zijn er nog kerkelijke leiders, die waken over de rechte Bijbelse en aan de Belijdenis gebonden verkondiging. Het is de taak der Christenen, deze bisschoppen en kerkleiders in hun moeilijke ambt te ondersteunen en hen te helpen bij de opbouw der kerk en al het mogelijke te doen, dat „in, met en onder" de Landskerk de ge meente van Jezus Christus aangaat.
Ook daar echter, waar de kerkelijke leiding verstek laat gaan, bestaat nog geen aanleiding tot uittreden, zolang de kerkorde ondubbelzinnig de Heilige Schrift van het Oude en Nieuwe Testament als het onwankelbare fundament der kerk handhaaft. Het zou een tegen strijdigheid zijn, als uitgerekend zij, dit fundament en daarmee wezen, zin en opdracht der kerk overeenkomstig de wil van God belijden, vrijwillig deze kerk zouden verlaten.
Zij zouden dan het terrein overlaten aan hen, die dit fundament der kerk afwijzen en daarom ook geen wettig recht op beïnvloeding der gemeente en van de eredienst der door de Belijdenis gestempelde kerk hebben, terwijl ze slechts het ogenblik afwachten tot ze vrij baan hebben voor het toekennen van een radicaal andere functie aan de kerk. Juist de Bijbelse christenen behoren wettig bij een belijdeniskerk en de Bijbelgetrouwe herders en leraars horen op de kanselen van deze kerk.
Echter, de kerk is er niet mee gebaat, dat Christen gelovigen binnen haar blüven, maar zwiijgen en zich blootstellen aan een verkeerde prediking.
„BINNEN" BLIJVEN
Als wij in de kerk moeten blijven, maar haar verkeerde beslissingen niet mogen mee helpen uitvoeren, dan is er slechts één weg, namelijk om zich binnen de kerk te vergaderen rondom de rechte prediking en zich onomwonden af te scheiden van een verkeerde leer! Adolf Schlatter zegt het als volgt: „Scheidt u niet ai' naar buiten, maar naar binnen!"
Dat betekent: wij bezoeken die kerkdiensten, waarin we een schriftgebonden preek mogen verwachten. Daarbij willen we ook anderen uitnodigen! Als de plaatselijke predikant openlijk een dwaalleer verkondigt, dan vragen wij om een Bijbelgetrouwe prediker, die in onze gezinnen de ambtshandelingen verricht: doop, huwelijk en begrafenis en in het bijzonder het Godsdienstonderwijs aan de jonge a.s. lidmaten en het Belijdenis doen. De kerkorde van vermoedelijk alle Duitse landskerken, bevatten bepalingen, dat elk gemeentelidmaat kan kiezen voor een andere dominee dan zijn plaatselijke predikant voor het verrichten van ambtshandelingen wanneer hiervoor bijzondere, gegronde redenen aanwezig zijn. De wijkof plaatselijke dominee is verplicht, daarvoor een verklaring af te geven
NIET LICHTVAARDIG
Maar de noodzakelijke beslissingen vooronderstellen een gewetensvol onderzoek van de Schrift; de tekst van de „Verklaring van Düsseldorf" kan daarbij een verdere hulp bieden. Scheidingen „binnen de kerk" mogen nooit uit toorn of vleselijke naijver plaatshebben, maar slechts onder de tucht van de Heilige Geest: omwille van de Waarheid en uit liefde!
Een farizeïsche houding vernietigt de zin en de zegen van een „inwendige afscheiding".
Als in een bepaalde gemeente het Bijbelse Evangelie verstomd is en er geen andere mogelijkheden tot het bijwonen van kerkdiensten bestaan in de nabijheid, dan., moet men overgaan tot het beleggen van „nooddiensten", opdat de gemeente zich kan vergaderen onder Gods Woord! Evenzo zijn de ouders verplicht, hun kinderen weg te halen bij godsdienstonderwijs, dat vervreemd is van de Bijbel.
BESLUIT
Ons afscheiden van de Landskerk? Dat belet onze verantwoordelijkheid ons. Meedoen met alle misstanden in de Landskerk? Dat belet de Waarheid ons. Daarom: niet afscheiden van de Landskerk, maar scheiding binnen de Landskerk!
(Deze overwegingen heeft de Belijdenis beweging reeds eerder gepubliceerd na haar convent over het thema „onze plaats in de kerk"). Tot zover het artikel van „Kein anderes Evangelium".
(Men kan de „Intormationsbriefe" kosteloos aanvragen by de Geschaftsstelle van „Kein anderes Evangelium", 588, Lüdenscheid, Worthstrasze 49, West-Duitsland. Opneming van bovenstaande visie betekent — dit wellicht ten overvloede — geenszins, dat wü voor de Nederlandse verhoudingen aan de hand van de Duitse verklaring een oordeel willen uitspreken over welke kerk ook, die in de loop der tijden zich heeft losgemaakt van de oude kerk der Hervorming. Hiervoor kunnen eveneens zeer overtuigende argumenten worden aangevoerd. Red.).
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van maandag 4 oktober 1971
Reformatorisch Dagblad | 6 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van maandag 4 oktober 1971
Reformatorisch Dagblad | 6 Pagina's