Huisgodsdienst

Op de classicale vergadering die ik onlangs bijwoonde, was iemand van de HHJO aanwezig om iets te vertellen over de uitslag van het onderzoek zoals dat vorig jaar onder de jeugd van onze kerk is gehouden. Allerlei zaken kwamen daarbij aan de orde. Het ging over de verstaanbaarheid van de preken, over de invulling van de vrije tijd, over de muziekkeuze, het gebruik van de Bijbel, het persoonlijke gebed enzovoort. Ik maak er geen geheim van dat veel gegevens die ons, overigens op uitstekende wijze, gepresenteerd werden mij een schok en schrik bezorgden. Met het oog op onze rubriek haal ik één ding met name naar voren.

Uit het onderzoek komt naar voren dat jongeren die afkomstig zijn uit gezinnen waar over de preek nagesproken wordt én waar zij gestimuleerd worden om mee te doen in het jeugdwerk van de gemeente, aanmerkelijk meer betrokken zijn op de gemeente en de kerk dan jongeren die afkomstig zij uit gezinnen waar dat niet gebeurt. Uiteraard is daarmee nog niet alles gezegd over de aard van die betrokkenheid. Maar toch. Kinderen en jonge mensen die van huis uit vertrouwd zijn met een open gesprek over het Woord en de werken van God, geven er blijk van meer verbonden te zijn met de dienst van de Heere dan leeftijdsgenoten die dat missen. Al zijn er natuurlijk op deze algemene waarneming weer allerlei uitzonderingen.

Het lijkt mij dat wij met dergelijke aanwijzingen tot onszelf moeten inkeren. Beter is het misschien om te schrijven: wederkeren tot de Schriften. Het is toch een heel bijbels gegeven dat de kinderen en de jongeren worden onderwezen … door de ouders! Wie denkt niet aan de woorden van Deuteronomium 6? Mozes houdt het daar het volk voor: ‘En deze woorden die ik u heden gebied, zullen in uw hart zijn. En gij zult ze uw kinderen inscherpen …’ (vers 6-7). Kijk ook nog eens voor uzelf naar Psalm 78:1-8. Als het over de woorden van Mozes gaat: treffend is ook de volgorde van die woorden. Voorop gaat de noodzaak dat de woorden Gods in ónze ouderharten zijn. Om met een hart dat het Woord bewaart de kinderen te leren. Dat wil zeggen: met een verlicht hart, een wijs gemaakt hart, een bewogen hart.

Ik las één dezer dagen een stuk uit een leerboek voor catechetiek. De auteur somde er vijf karakteristieken in op van het onderwijs zoals Paulus dat in zijn brieven geeft. Dat onderwijs is volgens de schrijver pastoraal van toon, dialogisch van karakter, praktisch, overtuigend en gericht op geloof. Dat zijn rake woorden. En belangrijker nog: behartenswaardige zaken. Het is nuttig om ons onderwijzen en opvoeden eraan te spiegelen. Spreken wij bewogen met onze kinderen, onze jeugd? Zijn we werkelijk in gesprek met ze? Houden we hun niet alleen maar de waarheid voor, maar leven we hen die waarheid ook voor? En: wordt ook duidelijk dat het bijbelse onderwijs niet vrijblijvend kán zijn? Dat het ook voor hen op geloof en bekering aankomt?

Beste lezer, hoe voornaam is de zaak van het voorgaan van onze kinderen in Gods vreze?! Om die reden schreef ik boven mijn bijdrage: huisgodsdienst. Het lijkt mij dat het gehouden onderzoek van de HHJO ons er onder andere op attent maakt dat het hiermee zorgelijk gesteld is onder ons. Dat het dus zorgelijk gesteld is met een bijbelse werkelijkheid. Het gaat hier niet over een liefhebberij van bepaalde kerkleden. Het gaat hier om een inzetting Gods!

Spreekt u met uw kinderen, als u ze mag hebben, over de dingen van het Koninkrijk Gods? Is er gesprek over de preek die we samen beluisterden? Is er ook tijd voor het gesprek over het leven bij het Woord? Met dat laatste bedoel ik niet alleen de zaken van de verborgen omgang met God, het lezen van Zijn Woord, het gebed en de persoonlijke beleving. Daarbij denk ik ook aan de keuzes die gemaakt worden. Denk aan de keuze ten aanzien van muziek, vrije tijdbesteding, vrienden, relaties en de omgang met media en informatie. Denk ook aan de keuzes die gemaakt móeten worden, zoals studie en beroep.

We hebben vaak heel veel te doen, als ouders en kinderen. De haast heeft ons bestaan in een houdgreep gekregen. Met als gevolg dat de dienst Gods in onze huizen in ademnood is gekomen. En soms vermoed je iets van hypocrisie in de verbazing die men zegt te hebben vanwege het feit dat het Woord en de dienst van God sommige kerkelijke jongeren zo weinig zegt. Is het verbazend als jongeren niet zo vurig betrokken zijn op de dienst des Heeren, als de ouders zelf nadrukkelijk aan lauwheid lijden? Is het verbazend, om met Mozes te spreken, dat de woorden Gods maar een vage indruk in onze kinderen achterlaten, als ze niet in ons eigen hart zijn?
Nee, ik bedoel niet weer eens zonder meer de schuld naar ouders toe te schuiven. En nee, ik ben niet vergeten dat hier ook uitzonderingen zijn. En dat jonge mensen, in weerwil van de vormendienst waar ze soms zo vertrouwd mee zijn van huis uit, tóch door Gods Geest heilig bezield raken. Maar ook andersom: dat anderen, hoewel zij godvrezende ouders hadden, toch de brede weg verkozen. Tot groot verdriet van die ouders; soms tot hun laatste dag op aarde toe. Wel willen we bij de algemene resultaten van het onderzoek wat algemene vragen stellen. Vragen tot zelfonderzoek.

Als u dit Kerkblad bezorgd krijgt, is het de dag voor de hervormingsdag. De dag dat Luther zijn 95 stellingen het licht deed zien. We weten hoeveel de reformator hechtte aan het onderrichten van de kinderen en jongeren. Zelf bracht hij het in zijn gezin volop in praktijk. Met gesprek, gebed en gezang. Laten we bezien of ons eigen hart én ons huis op dat punt reformatie nodig heeft.

Ik sluit af met een hartenkreet die een van mijn broeders op de classicale vergadering slaakte. We hadden een goed en indringend gesprek over de zorg voor onze jeugd. Hij sprak met kracht en klem uit dat we voor alles hartelijke liefde voor onze jongeren nodig hebben. Als ouder, als ambtsdrager, als gemeentelid. Liefde die zich vertaalt in begrip en bewogenheid. Waarvan akte.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen