PSYCHOLOGIE

het grote gevaar voor het huidige christendom

Er is een tijd geweest, dat de natuurwetenschapsbeoefenaars een massale en geconcentreerde aanval op het christelijk geloof deden. Die tijd is nu voorbij, dacht ik. De fronten zijn gestabiliseerd. Schriftgelovige christenen hebben tegenaanvallen ondernomen, en niet zonder succes. De secularisatie heeft zich voortgezet. Het interesseert vele natuurwetenschapsbeoefenaars nauwelijks nog, wat de christenen er al of niet van zeggen.

Maar nu wordt een nieuwe stormloop tegen het christelijk geloof ondernomen door de beoefenaars van de psychologie in haar verschillende takken. En deze aanval is veel en veel gevaarlijker dan de vorige.

De verleiding van Eva door de slang in het paradijs is in wezen een knap stukje psychologie. Wat moet dat Eva gestreeld hebben en wat moet het haar nieuwsgierig hebben gemaakt, toen daar die vreemde stem begon te spreken, met haar, nee, niet met haar man.

En dan direkt die suggestie van het „wij", die stem die zich helemaal naast Eva stelt. En die vraag, die eigenlijk geen vraag meer is, maar een overdracht van de twijfel. En die opbouw van het gesprek. Dat langzaam indruppelen van het vergif van de eerzucht, aansluitend bij het op zichzelf gezonde, door God ingeschapen, zelf besef. Meesterlijk! Duivels-meesterlijk!

Zo werkt ook de moderne theologie. Allereerst door niet meer te spreken over de verdorvenheid, de onmacht en de onwil van de mens. Dat is immers zo vernederend. Ze weten heel goed, dat dit Evangelie verzet wekt bij de natuurlijke mens. Daarom spreken ze hem aan in zijn drang naar zelfontplooiing. Zo maken ze het eigenlijke christendom verdacht: „God heeft zeker gezegd: u betekent niets, u kunt niets, u bent schuldig, u verdient de eeuwige dood." Maar ze voegen er niet aan toe: „Maar diezelfde God heeft Zijn eniggeboren Zoon gegeven om ons van de eeuwige dood te redden."

Het is vernederend te moeten erkennen dat je jezelf niet kunt redden en dat een Ander dat alleen maar kan. Ze sluiten aan bij die geldingsdrang en tonen een weg om die te bevredigen. Ze laten de mensen zich uitstorten in allerlei aktiviteiten, vooral de daden van medemenselijkheid, en stellen het voor, alsof de mens door de werken der liefde behouden wordt en niet door die vernederende overgave aan Jezus Christus in het gelovig vertrouwen, dat Hij zondaars zalig maakt en reinigt door Zijn bloed. En ze stellen het tegelijk voor, alsof de „rechtse" christenen - zo noemen ze hen smalend - eigenlijk alleen maar aan hun zieltje denken en geen oog hebben voor de noden van het mensdom.

Maar vooral brengen ze de twijfel binnen langs de vraag of alles, heel dat christelijke geloof in een openbaring van God, niet ten diepste een projektie van de mens is, een wensdroom zonder werkelijkheid.

Begrijp me goed, psychologie kan een uitstekend hulpmiddel zijn om mensen van allerlei psychische spanningen te bevrijden, zoals ook de natuurwetenschappen heilzame resultaten hebben geboekt b.v. door de geneeskunde. Maar ze kan ook opnieuw een geraffineerd middel worden in de handen van de satan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen