Gods beloften

De grond van onze troost is en blijft het volbrachte werk van Christus, dat ons van buiten af, langs de weg van geloof, wordt toegerekend.

Juist omdat de grond van onze zaligheid buiten ons ligt, kunnen wij zeker zijn van ons eeuwig behoud. De grond van ons behoud is het kruis van Christus. Dat kruis heeft daar gestaan op Golgotha. Het offer van Christus is een feit, een heilsfeit. En feiten zijn feiten. Dat is een waarheid, waaraan niemand twijfelen zal.

De grond van onze heilsverwachting is dus een onomstotelijk feit. Die grond is dus niet iets in ons. Daarom hangt ons heil ook niet af van iets in ons, hangt niet af van onze stemmingen, van onze wilsbesluiten, van onze goede voorne mens, van ons berouw of van wat dan ook in ons.

Ook niet van ons geloof. Ons geloof is niet de grond van ons behoud. Ons geloof is slechts de weg waarlangs wij de grond van ons behoud bereiken. Ons geloof is een weg die ons leidt naar iets buiten ons, nl. het kruisoffer van Christus.

Maar...

Die zekerheid van ons eeuwig heil, gegrond op het kruisoffer van Christus, is dus onze enige, onze eigenlijke, troost in leven en sterven.

Maar de Bijbel biedt ons veel meer dan alleen maar een persoonlijke zekerheid van onze zaligheid. Gods beloften zijn vele en ze zijn allemaal in Christus Jezus „ja en amen" (2 Kor. 1:20). Er is „menigerlei genade".

De Heilige Geest is HIER

Een zeer belangrijke groep van bijbelse beloften heeft betrekking op het werk en de inwoning van de H. Geest in ons. En juist bij deze beloften gaat het NIET om iets dat buiten ons blijft en ons slechts van buiten af wordt toegerekend; maar om iets dat zich voltrekt binnen ons.

Christus is opgevaren ten hemel. Hij leeft DAAR om voor ons te pleiten. Hij maakt Zijn offer daar geldend voor de Vader, zodat het ons kan worden toegerekend.

Maar de H. Geest is na de hemelvaart van Christus nedergedaald naar deze aarde om te wonen in de kinderen Gods. De H. Geest is dus binnengetreden in onze ervaringswereld.

NIET: „mede nedergedaald"

Let u er maar eens op, dat de Bijbel heel anders spreekt over het pinksterfeest dan over de andere heilsfeiten.

Paulus zegt, dat wij mede met Christus gestorven zijn, mede met Hem begraven en opgestaan uit de doden en dat wij met Hem het burgerrecht hebben in de hemel.

Maar hij trekt die lijn niet door naar pinksteren. Paulus zegt niet: „gij zijt mede nedergedaald met de H. Geest".

Dat is te begrijpen. De nederdaling op de pinksterdag is een werk van de H. Geest. Dat is duidelijk. Welnu het is niet het werk van de H. Geest, dat ons wordt toegerekend als oorzaak van onze verlossing. We hebben slechts ÉÉn Verlosser en dat is Jezus Christus. Hij alleen is de verzoening voor onze zonden. De H. Geest past het verlossingswerk van Christus toe. Hij deelt de genadegaven die Christus voor ons verdiend heeft, uit.

Een belangrijk onderscheid

De reformatie heeft het Evangelie van de toerekening van de gerechtigheid van Christus weer ontdekt. Daarom is ze een bron geworden van grote troost voor duizenden kinderen Gods. En ze is dat nog steeds.

Maar...... wij, mensen, worden altijd bedreigd door eenzijdigheid. En zo is er het gevaar, dat wij meer kinderen der reformatie dan kinderen Gods worden. Ik bedoel daar dit mee: Het gevaar bestaat, dat wij heel de openbaring van God gaan herleiden tot die troost van de rechtvaardigmaking enkel door geloof, langs de weg van de toerekening van buiten af.

In dat geval vervlakken we het Evangelie en moffelen we heel wat rijke beloften Gods weg. Dan zijn we wel kind van God, maar hebben niet voldoende oog voor AL de beloften Gods.

Daarom moeten we steeds dat onderscheid voor ogen houden tussen het werk van Christus, dat ons van buiten af wordt toegerekend, — en het werk dat de H. Geest binnen in ons verricht.

Gods beloften zijn rijk. Hoe meer wij ons losmaken van de beperkingen, die de eigen kerktraditie ons oplegt; hoe meer wij luisteren naar wat de Geest tot al de gemeenten zegt; hoe meer wij ons ontdoen van allerlei redeneringen rondom de Bijbel — des te meer zullen wij oog krijgen voor de grote liefde van onze rijke hemelse Vader.

Een goede vertaling

Er zijn verschillende kerken, ver enigingen en stichtingen in Nederland en elders, die evangelisatielektuur verzorgen voor andere landen. In zulk een geval is het van enorm belang dat deze lektuur niet alleen goed van inhoud, maar ook van vorm is.

Daarvan werd ik mij weer opnieuw bewust, toen ik in België de hiernaast afgedrukte affiche zag. Er waren heel wat kosten aan die affiche besteed: uitstekend papier en lichtgevende letters.

Maar... wat een verschrikkelijke taalfouten. U ziet het wel: Tussen „voor een ieder gelooft" is het woordje ,,die" weggevallen. Ook het woordje „Bijbel" en „Romeinen" is fout.

De evangelisatiecommissie die deze affiches gratis vanuit Amerika toegestuurd kreeg, kon er dan ook niets mee doen. Ze werden in het gebouw opgehangen op plaatsen, waar het publiek ze niet kon zien.

Erg jammer. Weggegooid geld, dat door gelovigen met veel liefde werd bijeengebracht. Laat dat een aansporing voor ons zijn om nauwlettend om te gaan met de ons toevertrouwde gaven van Gods kinderen. We zullen er eenmaal rekenschap van moeten afleggen voor Gods troon.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen