Opwassen in de genade (1)

GEESTELIJK LEVEN

Spurgeon vertelt ergens van een bijzondere vereniging die in zijn dagen is opgericht in Londen. De leden hebben met elkaar gemeen dat ze allen heel klein van postuur zijn. Ze komen een bepaalde lengte niet te boven. Intussen menen zij andere mensen ver vooruit te zijn. Immers, zo zeggen ze keer op keer tegen elkaar, vroeger waren de mensen veel langer. Het was de tijd van reuzen en Enakskinderen. Nu het menselijk geslacht kleiner begint te worden, zijn wij voorlopers.

Spurgeon veronderstelt dat in zijn dagen gemakkelijk een vereniging van dwergchristenen kan worden opgericht.

Van kleine christenen die weinig of geen groei vertonen en die misschien wel van mening zijn dat ze anderen ver vooruit zijn. De gedachte wordt meer dan eens gekoesterd, zo stelt Spurgeon, dat er vroeger nogal wat fanatici en dwepers waren, bijvoorbeeld onder de martelaars en de puriteinen. De christenen van wat kleiner formaat zouden dan gezonder zijn. Het lijkt me niet nodig om deze woorden van de bekende prediker uit Londen toe te passen. Het kan duidelijk zijn wat hij bedoelt. Zou het vandaag niet nog voorkomen dat kleine christenen als het meest normaal en gezond beschouwd worden? Dat er maar weinig verlangen naar groei en wasdom is? Dat een geringe maat van genade al gauw als normaal gezien wordt? Komt het ook niet voor dat mensen de indruk wekken dat ze in één slag volgroeide christenen zijn? Nu kan het gebeuren dat de Heere in één ogenblik buitengewoon veel genade schenkt (denk bijv. aan Paulus), maar toch is er daarnaast ook wel sprake van wónderbomen van wie het einde bepaald niet hoopgevend is geweest.

Al met al is er reden om na te denken over groei in de genade. Niemand van ons hoeft te twijfelen aan het feit dat we daarbij te doen hebben met een voluit bijbelse zaak. Wanneer ik dan ook bepaalde bijbelse lijnen wil aangeven, heb ik een ruime keus van bijbel­ gedeelten. Daarbij kunnen we dan denken aan teksten die met zoveel woorden spreken over groei, wasdom en opwassen in de genade. Daarnaast zouden we kunnen letten op Schriftgedeelten die bepaalde beelden gebruiken voor de groei in het geloofsleven. Denk onder andere aan het opgaan van de zon, het aanbreken van de nieuwe dag en het zaad dat ontkiemt en groeit. Blijkbaar is het een door en door bijbelse gedachte dat geestelijk leven groei te zien geeft. Hoe vaak wordt in de brieven niet opgeroepen tot deze groei? Er is immers niet alleen sprake van groei als gave van de Geest, maar ook van de indringende oproep en aansporing tot het opwassen in de genade.

Laten we eerst een paar bijbelgedeelten opslaan waarin gesproken wordt over ons onderwerp. Efeze 4 is een gedeelte dat de wasdom in het geestelijk leven een grote plaats geeft. Paulus geeft aan dat de verhoogde Christus mensen geeft, apostelen, herders en dergelijke, tot de volmaking der heiligen en tot opbouw van Zijn lichaam. Deze opbouw heeft dan niet alleen te maken met de gemeente in haar geheel, maar ook met de gelovigen persoonlijk. Paulus heeft het tenminste over het komen tot de enigheid van het geloof en van de kennis van de Zoon van God, tot een volkomen man, tot de mate van de grootte van de volheid van Christus. Opdat zij niet meer kinderen zouden zijn.... De gelovigen van Efeze hebben groei nodig, opdat ze niet als kinderen zullen blijven. Het gaat er hier niet om dat we moeten worden als een kind om in te gaan in het Koninkrijk - dat krijgt op andere plaatsen aandacht - maar hier wordt gedacht aan het onvolwassene, onvolgroeide van het kind. Bij een kind denken we hier aan iemand die gemakkelijk beïnvloed wordt en al gauw wankelt. Paulus heeft het in dit verband over de dwaalleer als een grote bedreiging voor deze christenen. Om deze dreiging het hoofd te bieden hebben de christenen wasdom nodig. Het is goed om te letten op het verband van de dwaling en de noodzaak van opwassen. In vers 15 heeft Paulus het over de waarheid betrachten in liefde en zo opwassen in Hem Die het Hoofd is. Er valt meer te noemen maar dit is er in het opwassen in ieder geval ook: de waarheid betrachten in liefde. In Hem, in Christus opwassen, zo staat er. We kunnen ook lezen: opwassen tot Hem, naar Hem toe. Bij een plant kan het gebeuren dat hij groeit naar de zon toe, als het ware getrokken tot de zon. Een prachtig beeld! Denk aan een groei naar Christus, de Zon der gerechtigheid, toe, almeer gericht op Hem en de verbondenheid met Hem. Misschien hebben we hier wel het diepste geheim van groei te pakken.

In Coll. 2:19 wordt gesproken over de wasdom van het lichaam van Christus. Een gezond lichaam kent groei. Het kind groeit op naar de volwassenheid. Petrus schrijft over nieuwgeboren kinderen die begerig moeten zijn naar de redelijke onvervalste melk, opdat zij daardoor mogen opwassen. We mogen hier denken aan het hele leven van een oprecht christen. Het gaat over het verlangen naar goede, zuivere voeding.

Meer dan ooit weten wij vandaag van hoeveel belang goede voeding is, niet in het minst ook bij pasgeborenen en jonge kinderen. Wat te denken van een pasgeboren kind dat maar niet wil groeien? Dat is toch een zorgelijke toestand. Verder moet in het oog gehouden worden, dat naarmate er meer groei is, er ook des te meer het genieten van de zaligheid in de Heere Jezus Christus is. Petrus besluit zijn tweede brief met deze woorden: maar wast op in de genade en kennis van onze Heere en Zaligmaker, Jezus Christus. De laatste bewogen vermaning uit een indringende brief. Blijkbaar gaat het maar niet om een bijkomstigheid als we het hebben over de noodzaak van geestelijke groei. Wasdom in de genade is blijkens deze woorden van Petrus ook wasdom in de kennis van de Heere Jezus Christus. Stel u nog even voor ogen de groei van de plant in de richting van de Zon, het opwassen naar Hem toe!

Opwassen is niet een zaak van veel lawaai en tumult, maar van diepere ken- nis van Christus. Christus wordt met al het Zijne al groter en heerlijker. Meer en meer wordt de rijkdom van Hem en van Zijn genade ontdekt. Dat ik Hem kenne, zegt Paulus dan.

Calvijn zegt dan kort en bondig bij dat laatste woord van 2 Petrus: we moeten niet door onze traagheid halverwege blijven staan. Het tegenovergestelde van opwassen is blijkbaar door traagheid halverwege blijven staan. Dat is ook veelzeggend. Het geeft een zorgwekkende toestand aan. We moeten het dan ook de volgende keer D.V. eerst met elkaar nog wat verder hebben over de noodzaak van het geestelijk opwassen.

M. Goudriaan, Lunteren

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen