Is Allah dezelfde als de God van de Bijbel?

KLEINE KRONIEK

door P. Vermeer, Epe

N het aprilnumtner van het blad „ Christenen / voor Israël aktueel"gaat ds.J. de Vreugd op bo venstaande vraag in. Het is een vraag die de laat tijd heel actueel is. Menig predikant zal er ook de vraag van z'n catechisanten in herkennen. Ds. De Vreugd wijst een gelijkstelling met kracht van de hand:

„Voor heel veel mensen is bovenstaande ­ vraag helemaal niet meer relevant. Ze vin­ te den dat de vraag vanzelfsprekend met ja moet worden beantwoord. Velen spreken over een zgn. Abrahamitische oecumene; de drie grote monotheïstische godsdiensten: Jodendom, Christendom en Islam herleiden alle hun oorsprong tot Abraham en alleen al daarom moet je ervan uitgaan dat het bij alledrie ook gaat om de God van Abraham.

Dat past natuurlijk goed in de relativerende cultuur van vandaag. Wie zou durven beweren de Waarheid te bezitten? Wie zou God kunnen claimen voor zijn eigen overtuigingen? Bovendien is er in de huidige Europese en dus ook Nederlandse samenleving veel aan gelegen, om de verschillen tussen bevolkingsgroepen niet te veel aan te dikken, en zeker niet de verschillen tussen christenen en moslims, en tussen de westerse en de Arabische wereld meer in het algemeen. Nu is voor die laatste stelling best het één en ander te zeggen. Niemand is gebaat bij verder oplopende spanningen tussen bevolkingsgroepen. Een veelkleurige samenleving heeft baat bij ruimte voor diversiteit en onderling respect. Maar dat moet ons er toch niet toe verleiden de ogen te sluiten voor wat er werkelijk aan de hand is.

De gelijkstelling van Allah met de God van Abraham en de Vader van onze Here Jezus Christus moet met kracht van de hand worden gewezen. Met het Jodendom hebben christenen de kennis van de God van Israël gemeen; ja, wij hebben die kennis aan Israël te danken. Met de Islam ligt dat heel anders."

Ds. De Vreugd wijst er in zijn artikel op dat Allah één van de goden was uit het omvangrijke pantheon van het Arabische schiereiland. De „profeet Mohammed, die door zijn contacten met Joden en christenen onder de indruk was gekomen van het monotheïsme, riep hem uit als de ene god en identificeerde hem met de God van Abraham. Ds. De

Vreugd wijst terecht op het hemelsbrede verschi tussen de God van Abraham en Allah. Hij schrijft:

„Mohammed was er dus van overtuigd, dat de god die hij diende geen andere was dan de God van Joden en christenen. Sterker nog, voor Mohammed was het duidelijk geworden, dat Joden en christenen de ware kennis van God op grond van de •ware openbaring van God in de loop van de eeuwen verdonkeremaand hadden. De Joden hebben de tora en de christenen hebben het evangelie verbasterd, maar Mohammed heeft de aan Abraham geopenbaarde kennis van God opnieuw aan het licht gebracht. Daarom is hij de laatste, belangrijkste, beslissende profeet geweest. De islam is als het ware een reformatie: terug naar Abraham en de oorspronkelijke kennis vanAUah.

Maar wie de god van de koran vergelijkt met de God van de Bijbel ontdekt het hemelsbrede verschil. AJlah is nooit losgekomen van zijn heidense achtergrond, om zo te zeggen. Hij heeft de trekken van een ongenaakbare, grillige despoot. Een absolute macht, waar je eigenlijk alleen maar bang voor kunt zijn. De God van Israël is bewogen met Zijn volk; tot in Zijn naam toe wordt dat uitgedrukt: Ik ben die Ik ben: d.w.z. de Getrouwe, die het geroep van de eUendigen hoort en Zijn hart toont. Ten volle in Zijn zelfopenbaring in Jezus Christus die we kennen als de Zoon van " God. Bij dat laatste stuiten we op het diepste. De koran weet het één en ander over Jezus te vertellen, maar verwerpt het Zoonschap en de kruisiging van Jezus tot heil van de wereld. De vloek wordt uitgesproken over de- genen, die beweren dat Allah een zoon heeft.

Intussen is er dus wel de pretentie, dat de islam de juiste kennis van God bezit, daarmee Jodendom en christendom achter zich latend. Dat brengt in de praktijk een vervangingsdenken mee waar de christelijke vervan-gingstheologie kinderspel bij is. De koran vervangt de Bijbel, de islam vervangt Jodendom en christendom en is daarmee gepredestineerd om de wereld te beheersen. Heel de wereld moet onder het bewind van Allah worden gebracht, goedschiks dan wel kwaadschiks. Joden en christenen hebben weliswaar enige kennis van God, maar zuUen die in de richting van de islam moeten bijsteUen.Want uiteindelijk zal de wereld , , huis van de vrede" zijn. Nu is de wereld verdeeld in „huis van de oorlog": gebied, waar de islam niet de meerderheid heeft en „huis van de islam", waar dat wel het geval is, en daar heerst dan ook de wet van de islam. De jihad, de heilige oorlog is bedoeld om van het huis van de oorlog het huis van de islam te maken, opdat uiteindelijk heel de wereld huis van de vrede zal zijn. Deze islamitische eschatologie beheert heel het islamitisch denken. Ik heb niet de indruk, dat er wat dit betreft nu zoveel verschil is tussen fundamentalisten en gematigde moslims: het is gewoon het idee van de koran dat heel de wereld onder de heerschappij van de „on-god" AUah komen moet. Ik zou niet weten hoe hier van een oecumene sprake zou kunnen zijn."

Ik ben er blij mee dat collega De Vreugd deze vraag aan de orde stelt. Met hem deel ik de overtuiging dat Allah niet de God van de Bijbel is. Kort en goed: het christelijk geloof laat de gelijkstelling van de drieënige God met Allah niet toe. Wie zalig wil worden, moet niet 'in de Allah van de koran geloven, maar in de drieënige God van de Bijbel (zie de geloofsvorm en bekentenis van Athanasius).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen