Vakantie-overdenkingen

De kerk met vakantie

Misschien zijn er wel lezers die zich op dit moment de ogen uitwrijven. De kerk met vakantie? Dat is toch niet waar? De kerkdiensten gaan altijd door, zomer en winter, tweemaal per zondag. Inderdaad, maar dat is dan ook het enige. Tegen Pasen stoppen de catechisaties en de kringen. Wanneer Pinksteren in zicht komt houden ook de mannen-en vrouwenverenigingen het voor gezien. En de lange zomeravonden lenen zich ook niet voor huisbezoek. Het zogenaamde „winterwerk", een half jaar eerder met veel ruchtbaarheid begonnen, komt stil te liggen.

Eigenaardig, dat kerkelijk bedrijf. Zes maanden lang draait het op volle toeren en zes maanden staat het op non-aktief. We doen, zo zei een vriend en broeder in het ambt, precies het tegenovergestelde als de mieren, want zij vergaderen hun spijs in

de zomer, maar wij leggen onze geestelijke voedselvoorraad aan in de winter...

Vakantie een zegen

Inmiddels hebben we alweer vele schooltassen aan vlaggestokken zien bungelen. Een teken dat ijverige studie met zegen werd bekroond. Onze jongens en meisjes hebben de vakantie in zicht, en met hen ook de ouderen.

De meeste mensen zullen hun vakantieplannen hebben gemaakt en hun vakantieadressen hebben besproken. Het is een vooirecht, enkele weken in het jaar te mogen rusten om nieuwe krachten te kunnen opdoen. Ons voorgeslacht wist ternauwernood wat het zich bij „vakantie" moest voorstellen. Er moest hard gewerkt worden, dikwijls van zonsopgang tot zonsondergang, en clan nóg kostte het moeite om het gezin van het nodige te kunnen voorzien. Een dagje met z'n allen naar de speeltuin of de dierentuin, of bij familie of vrienden was een luxe die lang niet iedereen zich kon permitteren. Maar, zo verzekeren ons de bejaarden, de mensen waren toen met het weinige méér tevreden dan wij vandaag met het vele.

Vakantie is een zegen wanneer we haar ook als zodanig mogen zien! We werken niet om vakantie te kunnen houden, we nemen vakantie om het werk weer aan te kunnen. En ook met onze vrije tijd kunnen we niet doen en laten wai wij graag willen. Elke dag van ons leven is een gave van God waarop Hij alléén recht heeft.

De reisgids

Predikanten plegen hun gemeenteberichten in het kerkblad nogal eens te beëindigen met wensen voor een goede vakantie en een behouden thuisreis, maar ook met de vermaning toch vooral bij de bagage dc bijbel niet te vergeten. Zo'n vermaning zou toch eigenlijk overbodig moeten zijn aan het adres van mensen die naar de kerk gaan en bij het Woord leven. Zouden we een reis gaan maken en veertien dagen of drie weken in een onbekende omgeving doorbrengen zonder de enige goede reisgids bij ons te hebben?

Wanneer de bijbel thuis na elke maaltijd op tafel komt, dan is het toch vanzelfsprekend dat dat ook in onze vakantie gebeurt?

De kerkgang

Voor de meeste mensen die kerkelijk meeleven zal kerkgang tijdens de vakantie een vanzelfsprekende zaak zijn. In eigen land levert dat meestal niet zoveel problemen op. Met enige moeite is dichtbij of verderaf wel ergens een gemeente te vinden van eigen richting of ligging, al is het aan te bevelen zich van te voren wat te oriënteren. Voor hen die de grens overgaan kan het weleens moeilijker zijn, vooral wanneer men vakantie houdt in een overwegend rooms-katholieke regio. Een cassette-recorder biedt dan vaak uitkomst, al kan ze natuurlijk nooit de levende bediening van het Woord vervangen.

Hollandse diensten

Ze zijn er alweer geweest: de eerste aankondigingen van Hollandse kerkdiensten in de bekende vakantiecentra, en aan de predikanten is het verzoek gedaan op te geven waar ze zich tijdens hun vakantie zullen bevinden en of ze bereid zijn daar 'n Hollandse dienst te leiden. Ik heb er geen ervaring mee, maar zij die het ooit meemaakten zijn enthousiast. Van heinde en verre stromen vakantiegangers naar zo'n dienst en daar ontmoeten ze familie en vrienden. Wat méér is, daar wordt over de kerkmuren heen een stukje eenheid binnen de Gereformeerde Gezindte beleefd.

't Zal van mij wel 'n afwijking zijn, en niemand hoeft zich dan ook iets van mijn visie aan te trekken, maar ik zou in ieder geval geen tientallen kilometers rijden om in mijn vakantieoord een Hollandse dienst bij te wonen. Met vakantie zijn in het buitenland betekent ook: een poosje leven in een andere omgeving, ook om de gewoonten van een ander land te leren kennen. Daarom zou ik liever de sfeer van een kerkdienst in dat land proeven, ook al zou ik misschien niet alles verstaan of het met alles eens zijn.

Maar zo zijn wij, Hollanders, nu eenmaal.

Ook in het buitenland eten we graag Hollandse pot en hebben we graag onze eigen Hollandse kerkdiensten. Geen verkeerd woord over collega's die zo'n dienst willen leiden of over gemeenteleden die van zo'n dienst genieten...

De oecumene

Er zit wel een goede kant aan deze buitenlandse diensten. Hervormden, Christelijke Gereformeerden en mensen uit de Gereformeerde Gemeenten, enz., enz., zitten daar broederlijk en zusterlijk door elkaar heen en beluisteren veelal met instemming eikaars predikanten. De verschillen, die we in Nederland zo breed kunnen uitmeten, zijn daar bijna tot nul gereduceerd.

Die ervaring deed ik zelf ook op, toen ik in het verleden weleens een reis leidde. De prediking op de zondagen, maar ook de dagsluitingen door de week, leverden positieve reakties op en gaven aanleiding tot goede gesprekken. Dat was weleens een verademing, een tijdje verlost te zijn van kerkmuren en onbeduidende verschillen. Er was een stukje „oecumene" zichtbaar en merkbaar geworden tussen mensen van de Gereformeerde Gezindte, dat je in eigen land vaak pijnlijk mist.

Ik liep dan altijd met de gedachte, en ik heb die gedachte ook weleens uitgesproken: waarom kan in Holland niet wat over de grenzen wel mogelijk blijkt? De éne zondag ben je één, en de andere zondag zit ieder weer veilig verschanst achter zijn eigen kerkmuren...

Het zullen voorlopig wel onbeantwoorde vragen blijven. Maar misschien geven ze tijdens onze vakantie wat stof tot overden-

king.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen