Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KLEINE KRONIEK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KLEINE KRONIEK

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Winterwerk

In veel gemeenten is dezer dagen weer het winterwerk officieel van start gegaan. Programma's zijn opgesteld, kinderclubs en jeugdverenigingen hebben een begin gemaakt, de catechisaties staan op het punt te beginnen. Jong en oud worden uitgenodigd mee te doen. Hoe nodig is het dat we vanuit de Schriften worden onderwezen. Het gaat om ons heil, om het leven hier cn nu, in een tijd die almeer van God en Zijn dienst vervreemd geraakt. Verweer tegen de tijdgeest. Dat is de n> houd van een artikel dat ik las in „De Reformatie" van 14 september van de hand van de Vrijgemaakte Gereformeerde ds. C. G. Bos, emer. predikant te Ermelo. „Geestelijke milieuvervuiling" zet hij boven zijn artikel. Ik citeer daar het volgende uit:

Sluipend gevaar

„Herhaaldelijk worden we verontrust door berichten over bodemverontreiniging. Op fabrieksterreinen en vuilstortplaatsen blijken allerlei stoffen gedumpt te zijn die schadelijk zijn voor het milieu. Er zijn op dergelijke terreinen al huizen en scholen gebouwd, die weer moeten worden afgebroken. De volksgezondheid wordt er ernstig door belaagd. De mensen die op vergiftigde grond wonen zullen niet van de ene dag op de andere ziek worden. Maar vrijwel ongemerkt wordt de gezondheid ondermijnd en kan een dodelijke kwaal worden gekweekt. Daar komt dan watervervuiling en luchtverontreiniging bij. Onderscheiden milieu-organisaties luiden de alarmklok. Stellig is dit een ernstige zaak.

Maar ernstiger is het gevaar dat schuilt in de geestelijke milieuvervuiling, zoals die met name in boek en blad, via radio en televisie wordt aangericht. En de ellende is dat daartegen door geen enkele instantie wordt opgetreden. Wettelijke bepalingen van onze overheden daartegen zijn niet te verwachten. Mede vanwege de zogenaamde persvrijheid en vrijheid van meningsuiting. Elke beteugeling daarvan wordt ondemocratisch geacht, in strijd met 'de rechten van de mens'. We zijn hier helemaal aangewezen op onze eigen verantwoordelijkheid.

Deze geestelijke milieuvervuiling is met recht een sluipend gevaar. Het is als de gestage, voortdurende drup, die de steen uitholt. Dagelijkse blootstelling eraan werkt gewenning. Wanneer we pardoes worden bedreigd door een groot kwaad, dan schrikken we. Stel u voor dat een dominee zijn catechisanten, een docent op een gereformeerde school zijn leerlingen zou uitvloeken. Verschrikkelijk! — Maar wanneer er gevloekt wordt voor de radio of in televisie-uitzendingen, in boek of blad. dan wordt dat maar al te vaak 'op de koop toe genomen'. Dat kun je daar immers verwachten. En dit geldt van de hele ongoddelijke, antichristelijke leefsfeer. Als we dag in dag uit daarin verkeren, is het gevaar van gewenning ontzaglijk groot. We onderkennen de ernst van de situatie niet meer. We lopen gevaar daardoor te worden geïnfecteerd.

Ik las eens het voorbeeld van een kikker. Als een kikker in een teil met water wordt gezet, terwijl de temperatuur van dat water langzaam wordt opgevoerd, zal hij er niet uitspringen. Omdat een kikker een koudbloedig dier is, neemt zijn lichaam geleidelijk de temperatuur van het water aan. Hij merkt het gevaar niet. Tot het te laat is en hij is omgekomen in de kookhitte.

Wij zijn niet koudbloedig, maar we hebben wel een zondige natuur, die zich o zo gemakkelijk, ongemerkt vaak, aanpast bij een zondige leefwijze. Hoe vieren wij bijvoorbeeld onze verjaardagen. Wat nemen we over aan drinkgewoonten? Ik hoorde van een kind van 14 jaar, dat thuis met klasgenoten zijn verjaardag zou vieren. Moeder vond het prima, maar zei: 'Geen bier erbij!' De reactie van het kind was: 'O, dan hoeft liet voor mij helemaal niet meer!' — Het fuifje ging wel door, zónder bier gelukkig. Maar het tekent wel een mentaliteit

Wat doen we er tegen?

Als de bodem verontreinigd is, de kwaliteit van het water in rivieren en kanalen en meren on-

toelaatbaar is aangetast, gevaarlijke stoffen in de lucht uitgestoten worden, dan worden er drastische maatregelen genomen. De grond wordt uitgegraven, zuiveringsinstallaties worden aangebracht. Er komen beperkende bepalingen. Het kwaad van de milieuvervuiling wordt bestreden. Een goede zaak. Zo moeten wij uit onze gezinnen zoveel mogelijk weren wat schadelijk is voor onze geestelijke gezondheid. Het is onbegonnen werk een lijst te maken van kranten en tijdschriften, die niet thuis horen op de gezinstafel. Niet is voor te schrijven naar welke programma's van radio en televisie wel of niet geluisterd en gekeken mag worden. Het kan goed zijn dat tegen bepaalde programma's gewaarschuwd wordt. Zoals soms ook uitwassen in tijdschriften worden gesignaleerd en boeken gerecenseerd. Maar het voornaamste is dat ieder eigen verantwoordelijkheid beseft. We staan als gelovigen in de vrijheid van volwassen zonen (Galaten 5). Die verantwoordelijkheid klemt te sterker in gezinnen met opgroeiende kinderen. Kinderen zijn nog zo weerloos, zo vatbaar voor indrukken. Het oppervlakkige, lichtvoetige, op sensatie gerichte — om van erger maar niet te spreken — wil er bij hen zo gemakkelijk in. Maar laten we onszelf ook niet overschatten.

Wat het kijken naar televisiseprogramma's betreft wordt nogal eens gezegd: 'maar ik ben baas over de knop!' Daar ben ik nooit van onder de indruk gekomen. Er zullen niet veel gezinnen zijn waar slechts één baas over de knop is. Maar dan is het nog de grote vraag of die iemand wel baas over zichzelf is, de nodige zelfdiscipline kent.

Maar met het weren van wat direct als schadelijk wordt ervaren zijn we er niet. Denk aan de kikker die zich behaaglijk voelt in het steeds warmer wordende water! We zullen ons onderscheidingsvermogen gedurig moeten opscherpen. Ook van elkaar. En van onze kinderen. We zullen gezond moeten 'eten en drinken', onszelf en onze kinderen moeten voeden met degelijke kost. De kinderen zoals bij hun leeftijd past. De gezonde kost van Gods Woord vooral. Niet maar traditioneel in de Bijbel lezen en naar de kerk gaan. Dat mag wel traditie zijn; vaste gewoonte van geslacht tot geslacht. Maar niet uit traditie. Het moet zijn liet eten van het levensbrood en niet maar een er tegenaan kijken. Luisteren naar wat de Heere ons heeft te zeggen. Wie Hij voor ons is. Wat Hij voor ons heeft gedaan en doet. Hoe Hij ons roept tot recht kinderleven.

Daarvoor hebben we ook het verenigingsleven dat zich bezig houdt met Gods Woord. Om samen de Schrift te bestuderen. En wat is het een voorrecht dat we een gereformeerd gezinsblad als dagblad kunnen lezen en gereformeerde tijdschriften en weekbladen. We kunnen niet alles lezen wat ons zo aangeboden wordt. Maar we zullen wel bij de tijd moeten zijn en blijven, moeten weten wat er in de wereld gaande is en de geesten kunnen beproeven. Tijd die daarvoor uitgetrokken wordt is welbestede tijd.

Bijzondere aandacht wil ik vragen voor de vorming van een degelijke huisbibliotheek, met zorg samengesteld. Niet het vele is goed, maar het goede is veel. Onze jonge mensen moeten daartoe worden gestimuleerd. Allerlei cadeauproblemen vinden zo een prachtige oplossing. Vaak wordt verhoudingsgewijs teveel uitgegeven voor wat geen blijvende waarde heeft. En op boekenplanken staan meer dan eens banden en pockets die best kunnen worden gemist, er zelfs beter niet konden staan. Een boekenplank of boekenkast kan een soort visitekaartje zijn, veelzeggend over het gezin of de kamerbewoner. Maar een rij degelijke boeken bij de Bijbel en voor bredere oriëntatie helpt niet, als de boeken niet gebruikt worden. Net zo min als een effectieve bewapening waarmee niemand kan omgaan, waarmee niet geoefend wordt."

Tot zover uit het artikel van ds. Bos. We kunnen het in grote lijnen geheel met zijn woorden eens zijn. We staan midden in de wereld en in de tijd, met onze kinderen. We kunnen niet doen alsof dat allemaal aan onze deuren voorbij gaat. De Schrift roept op tot waakzaamheid, tot nuchterheid, tot het aandoen van de geestelijke wapenrusting. Het werk binnen de gemeente mag daartoe weer gebruikt worden onder de zegen van de Koning der Kerk.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 september 1985

Gereformeerd Weekblad | 14 Pagina's

KLEINE KRONIEK

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 september 1985

Gereformeerd Weekblad | 14 Pagina's