verdronken land

KOLOMMETJE

Het blijft vriezen. De befaamde elfstedentocht wordt van stal gehaald. Per schaats op en over de Frieze meren. Ik herinner me uit vroege jeugd dat moeder vertelde van — ik meen — deFluesen, waar je onder het transparante ijs een verdronken dorp kon zien liggen met kerk, toren en huizen. Zo weten we van meer verdronken land in ons gebied van zee en water. Heel aandoenlijk zijn de verhalen van bijzondere avonden, dat je nog het klokgelui hoort van de verzwolgen leefgemeenschap. Zo kan ons veel ontzinken in de dagen van de jaren van ons leven.

Het rijke leven van de tijd van de christenen van het eerste uur. Wat konden ze van alles hebben als zij bijeenkwamen. Een psalm, een leer, een taal, een openbaring, een uitlegging. Vijf mogelijkheden. Wat komen wij dan sedert onheugelijke tijden platzak op de onderlinge bijeenkomsten. Een psalm. Gedurende een gezelschapje wordt nog wel eens gevraagd of iemand een psalmversje heeft. De psalm staat niet voor niets voorop in de rij van vijf. Psalmen hebben zich lang weten te handhaven. Psalmen die je in perioden van nood, zelfs in het holst van de nacht, kreeg. Ons voorgeslacht heeft sterk uit de psalmen geleefd. W 7 at een weelde in grondeloze modder, waar je niet kon staan, in diepten van wateren overstroomd door de vloed, wanneer voeten en enkels vast werden op de levende woorden van de psalmen. Een verhaaltje ben ik kwijt van onze Katwijkers. In de weer met hun reddingsboot in het geweld van de grondzeeën en loeiende orkanen. Gelegenheid voor uitvoerig aanhalen bestond niet. Men schreeuwde elkaar getal en nummer toe. Als technische bevelen bij de ruimtevaart. Dat was voldoende om in vliegende storm te communiceren. Op deze manier bij wijze van voorbeeld. Iemand riep:93 drie. (Maar, HEER, Gij zijt veel sterker, dan 't geweld der waat'ren). Daar kwam dan weer antwoord op enzovoort. Een machtig verhaal. Psalmen in de nood, psalmen in de nacht.

Onze Voleinder van het geloof had ze. Kruiswoorden uit de psalmen. Mijn God, Mijn God. Mij dorst. Vader in Uw handen. Zouden wij met Hem niet gehoorzaamheid Ieren in het lijden?

Psalmen behoorden tot het basispakket van christelijke opvoeding. Wij hebben en krijgen nu onze basis-scholen. Zouden de christelijke basis-scholen nog deze basis aanbrengen? Ik vrees even zéér als ik hoop.

Zeker bestond er ook een gevaar. Dat men ervaringen van geringer of helemaal geen geestelijk gehalte lucht gaf met aanhaling van een regel uit de psalmen. Zo op de manier dat je geen sport mocht bedrijven, omdat de HEERE geen gunst of hulp verleent aan die vertrouwen op hun benen; en dat je niet schaatsen mocht, omdat je dan op gladde wegen kwam; en dat de leraar niet het cijfer één gaf, omdat Gods goedheid geen palen kent. Ik las dezer dagen in dagblad Trouw van de journalist Klei, dat de aardigheid eraf gaat op die manier psalmen aan te halen, gewoon omdat de mensen de psalmen helemaal niet meer kennen. Prof. Rothuizen noemt zijn eigensoortige verklaring van de psalmen „Landschap". Vandaar dit ik begin te denken over een verdronken land. Van Noord-Beveland of van Saeftinge om een paar buitenplaatsen te noemen.

Mag je terugverlangen naar de tijden dat christenen op deze manier communiceerden? Citeer ik in de richting van hierboven gesignaleerd oppervlakkig on-of min-geestelijk aanhalen, wanneer ik oproep: Voed weer het oud vertrouwen, zoek in 's Hoogsten lof uw lust? Prediker immers zegt: Wat is er, dat de vorige dagen beter geweest zijn dan deze? Want gij zoudt naar zulks niet uit wijsheid vragen. Daar loop ik dan over te denken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen