Dwaze drukfout in een benodigde Bijbel

KOL-OMMETJE

Toen hij nog niet mijn schoonvader, zelfs als zodanig niet aanstaande was, kreeg mijn moeder van hem een vaderlijke raadgeving. , , Als hij later predikant is heeft hij een Statenbijbel nodig met kanttekeningen, niet zo'n onhandelbare op een lezenaartje, maar een handzame in drie delen." Dank zij die tussenkomst kreeg ik de jubileumuitgave 1637—1937 van Kok. In januari 1938. Dus over drie jaar een gouden jubileum bij leven en welzijn. Een tijdlang vertoonden de delen een hang naar een losbandig bestaan, maar inmiddels zijn zij gedrieën weer Keur-waardig gereformeerd in hersteld verband.

Zoveel over de Bijbel, die zo nodig was.

De drukfout nog. In het derde deel, dat van het Nieuwe Testament, staan de brieven van Paulus. Op het linkerblad: DE EERSTE of DE TWEEDE ZEND-BRIEF VAN PAULUS en op de rechterbladzijde bovenaan: AAN DIE VAN CO-RINTHE, AAN DE GALATEN, AAN DIE VAN EFEZE enzovoort, enzovoort. Wat wil deze jubileumuitgave nu.^ Op de pagina's 340 en 341 lezen wij achtereen: „DE EERSTE ZENDBRIEF VAN PAULUS AAN DIE VAN PAULUS". Dat was echt de bedoeling niet van redacteur en uitgever.

Er is wel eens sprake van het zetfoutenduiveltje. Inderdaad of de boze ermee speelt. Moest zoiets juist gebeuren boven de eerste brief aan de Corinthiërs.? Weliswaar boven hoofdstuk 16, maar in het eerste hoofdstuk van deze brief wordt het fel afgekeurd om van Paulus, of van Apollos of van Cefas te zijn. Werkelijk een dwaze drukfout. Er zijn er zelfs in Corinthe, die zeggen: „en ik van Christus". Dat kan goed bedoeld zijn. Dat denken de Statenvertalers, die spreken van „eenvoudige en oprechte christenen die geen partijnamen van leeraars hebben willen aannemen en daaraan welgedaan hebben". Het zou kunnen zijn dat de meest volprezen breister toch wel eens een steekje laat valen. Immers er zijn uitleggers die van gevoelen zijn dat de partijen in Corinthe baas boven baas wilden. De eerste groep deed een bod en beriep

zich op Paulus. Anderen daarbovenuit kozen voor de welsprekende Apollos, weer anderen echter wilden nog eerder en dieper en eerbiedwaardiger en noemden — met zijn plechtigste naam — Cefas en een vierde partij tenslotte greep boven alle anderen uit, en stelde die buiten spel, door te verklaren dat zij bij Christus hoorden. Men kan de waarheid die voor de gehele gemeente geldt met uitsluiting en terzijdestelling van de anderen alleen voor eigen groepering opeisen. Of dat ook reeds in Corinthe gebeurde.? Geen mens is er van nature te goed voor. Wat staat in het volgende vers doet sterk in die richting denken. Namelijk de indringende en tot voorzichtigheid manende vraag: Is Christus gedeeld.? Enfin, in de kerkgeschiedenis tot op de huidige dag toe zijn er die op hun manier serieus van gevoelen zijn dat zij alleen de ware christenen zijn en dus exclusief van Christus mogen heten. Christus het monopolie van enkelen. Aan die van Paulus zijn. Van een vroeigere Groninger hoogleraar Is van Dijk heb ik wel eens gelezen dat hij zich tijdens het lezen van Paulus' brief aan de Romeinen van geestelijke vreugde op de knieën sloeg onder het uitroepen van „die Paulusje, die Paulusje" of woorden van gelijke strekking. Zo roerend was hij het eens en dermate kon hij zich vinden in de zuivere uiteenzettingen van wet en evangelie. Men spreekt wel eens van Paulinische christenen. Doch al was en is dit het geval, dan toch nu niet meer. Want wij hebben het zelf uit Zijne mond gehoord. Zelfs al achten wij deze apostel bij duizend leermeester voor onze enige vader. Dan nu niet meer. Wie zijn Paulus en Apollos en zelfs Cefas anders dan dienaars door welken wdj geloofd hebben.? En dat nog gelijk de Heere een ieder gegeven heeft. Kortom, niet zweren bij deze of die, maar of het nu Paulus is, of Apollos of ook Cefas, of de gehele wereld, toe maar, leven en dood, tegenwoordige en toekomende dingen, zij zijn allen uwe. Het geloof is comprehensive dat wil zeggen: veel omvattend.

Doch gij zijt van Christus — in de ware zin van de enige troost — en Christus is Gods. En zoals in de tweede brief staat: Indien iemand bij zichzelf overtuigd is dat hij van Christus is, die denke wederom uit zichzelf, dat gelijkerwijs hij van Christus is, alzo wij ook van Christus zijn. Het ware geloof zegt bij monde van de catechismus: niet alleen anderen, ook ik. Zelfingenomen geloof beweert: Alleen ik en niet al die anderen. O God, ik dank u dat ik niet ben als die anderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen