weerprofeet

KOL-OMMETJE

Toen ik het verslag gelezen had dacht ik aan die astronaut. Hij had een in het niet vallend afstandje afgelegd in het oneindig heelal en meende allerwetenschappelijkst te hebben vastgesteld dat God niet bestond, omdat hij tijdens het verdwijnend kleine uitstapje in de onbegrensde ruimte Hem niet was tegengekomen. De Heere zag hem aankomen.

Op die manier was een hooggeleerde bezig gedurende een lezing die hij hield. Aan de bekende Vrije Universiteit heeft men een serie voordrachten opgezet onder de titel: „Het laatste oordeel... over godsdienst". Och, die Vrije Universiteit, jammer eigenlijk. Wij gooien er gauw een paar emmervolle verontwaardigingen tegenaan. Abraham Kuyper heeft het heel anders bedoeld. Een bolwerk tegen het modernisme wilde hij. Nu viert datzelfde modernisme daar triomfen. Ik wil maar zeggen: Laat uw veroordeling gering zijn. Wie staat zie toe dat hij niet valle. Toch vind ik, als ik even mag, die hoofdtitel een tikkeltje te geleerd en nogal aanmatigend, hoe speels het ook bedoeld mag zijn. Het laatste oordeel, menselijke oordeel dan altijd, over godsdienst. Zijn de hooggeleerde organisatoren en ontwerpers van de lezingencyclus er compleet veilig van overtuigd dat er nooit een laatste oordeel zal gaan over de hoge torens van wetenschappelijke theorieën die zij hemelhoog opbouwen?

Wat wil? Een collega in de natuurkunde hield een betoog over de vraag of wij de Heere God nog aantreffen in het weer van alle dag, waarover de berichten ons zo trouw inlichten. Enfin, Job, Psalmen en Spreuken, Luther — de blikseminslag die hem het klooster indreef — Paulus Gregorius van de Wereldraad, Zondag 10 van de catechismus en artikel 13 van de geloofsbelijdenis dachten en denken hierover heel anders, maar de moderne wetenschapper kan in het grillig spel van elementen en het samenstel

van natuurwetten niet het minste van goddelijk bestuur ontdekken. Het geloof in de voorzienigheid vindt alleen nog maar — aldus de spreker — steun in „zwarte-kousen-gemeenschappen in Nederland". Of het alleen nog in Nederland is waag ik te betwijfelen. Maar goed. Het lijkt er wel op dat zoals hier en daar het gebruik wil, de kostbaarheden — het goud van het geloof — weggestopt zit in de befaamde oude kous.

Nogmaals wij gaan daar niet vlot verontwaardigd tegenaan. Je vraagt je in gemoede af of je niet tot dergelijke laatste oordelen komt, wanneer je voeten waren gestoken in hooggeleerde schoenen. Bedrijfsblindheid heeft een zusje in wetenschapsvernauwing. Waren gelovigen nimmer uitgeleverd aan de angstige gedachten dat voor en achterwaarts, links en rechts van ons, onder noch boven God te zien en te bespeuren was en dat zij een kleine lichte prooi waren van onbestuurde krachten die nergens bij horen, die nergens vandaan komen en nergens naar toe gaan. Je kunt wel eens een gril hebben, maar je zult je een gril voelen, je zult een gril' zijn. In de grote ruimte waar geen Hogere is.

Wat gebeurt er wanneer een wetenschapper zijn vakgebied deskundig en gewapend met de allerjongste gegevens van zijn discipline doorkruist op zoek naar de Schepper? Het in feite naakte schepseltje dat zijn Schepper volgens de regels van zijn kleine specialistische sector langs wetenschappelijke weg wil benaderen. Ik vermoed dat de HEERE, Wiens verstand niet te doorgronden is, zegt: Kom mensenkind, maak het nu! Op die manier laat Ik Mij niet vinden. Ik laat Mij niet onderwerpen aan uw onderzoekingen.

Wat is een schilderij voor een chemicus? Een verzameling van allerhande verfdeeltjes. Alles is te analyseren en te kwalificeren en te rubricerexi enzovoort. Maar over de totaalindruk die van het stuk uitgaat is het eerste nog niet vertolkt. Hoeveel meer is het levende scheppingswerk. Lang is het geleden en ver weg dat de mens de stem van God hoorde aan de wind van de dag. Hoe lang hebben wij erover gedaan en van hoe verre kwam het dat de milde zonnewarmte iets uitstraalde van de liefde van de Vader in de hemel en dat wij in het woeden van elementen — wanneer golven hoe langer hoe onstuimiger worden — iets ervaren van het toornen van de Allerhoogste? Indien je niet wordt als een kindeke. Voor wijzen en verstandigen is het verborgen en aan kindertjes is het geopenbaard. Dat blijft door alle eeuwen de realiteit. Uit kracht van opvoeding, groepsgevoelen en traditie kunnen vele mensen veel beamen. Wie heeft het van God zelf? Uit Zijn mond? Uit de eerste hand?

Er zou nog zoveel te zeggen en te vertellen zijn. Maar ik ben al buiten mijn oevertjes getreden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen