Cyprische reisimpressies

(3)

KOL-OMMETJE

Tijden der onwetendheid

Toen Saulus van Tarsen Cyprus betrad - als tweede man nog na Barnabas — begon de lange zwarte nacht over Cyprus ietwat te wijken. Eeuwen en eeuwen hadden de bewoners in dichter wordende duisternis verkeerd. Paulus zal later spreken over tijden van onwetendheid. Om exact aan te geven, toen hij te Athene op de Areopagus het woord voerde. Het epicentrum van die onwetendheid is de volslagen onkunde aangaande de ware God. De onbekende God.

Heel in het begin, bijna in den beginne, was het anders. De apostel belijdt ten stelligste dat God uit éne bloede het ganse menselijke geslacht heeft geformeerd. De vervreemding van de Schepperis — naar te veronderstellen valt — snel toegenomen. Eeuwen zijn daardoor in beslag genomen. Tijden der onwetendheid.

Dat wil niet zeggen een periode van eindeloze en belachelijke primitiviteit. O nee. Al wat opgravingen aan het licht brengen getuigt van een lange bewogen geschiedenis. Tijdperken van beschavingen zijn vergleden. Onmerkbaar in elkaar overgegaan zoals in het Cyprus-Museum te Nicosia blijkt. Invloeden van Perzen en Feniciërs, van Egyptenaren en tenslotte overgaande in het Hellenisme, dat sfeer en leefwereld bepaalde ten tijde van de verkondiging van het Evangelie. In het genoemde Museum zien wij ineens 'n hele hoek vol grote en kleine terracotta beelden en beeldjes. Net het verkoopterrein van iemand die in allerhande mate tuinkabouters verkoopt. Het gaat dan om wijngeschenken aan goden, gevonden in een Cyprisch heiligdom. Vele overblijfselen van dodencultuur en grafarchitectuur. Overblijfselen van tempels, voorzover op die gewijde plekken geen basilieken en kerken verrezen. Kortom, een heel complex van geschiedenis, ontwikkeling en beschaving; cultuur en cultus haast altoos verweven. Alles samen zou hoofdstukken en boeken kunnen vullen van verschillende wetenschappen, die zich met geschiedenis, beschaving en godsdienst bezig, houden. Dit vat de apostel kort samen in de term „tijden der onwetendheid". Zo wordt besloten.

— o — Geen onwetendheid buiten schuld. Het heeft de mensen goed gedacht God niet in erkentenis te houden. Zo is het be-

gonnen. Daarom heeft God hen 'overgegeven aan hun eigen overleggingen. Zodoende hebben zij hoe langer hoe meerde heerlijkheid van de onverderfelijke God veranderd in de gelijkenis van mensen, vogels, viervoetige en kruipende dieren. Naderhand kwamen er wijsgeren, die verlichte ideeën naar voren brachten. Ook op Cyprus. Bijvoorbeeld Zeno, van Fenicische afkomst, die in Kition op Cyprus zo'n driehonderd jaar voor Christus werd geboren en die te Athene de school van de Stoïcijnen stichtte. Later zou Paulus in Athene met deze Stoïcijnen in discussie treden. Maar ook deze verlichting valt onder het oordeel van onwetendheid..

Nochtans wil de lankmoedige en genadige Heere God over deze onwetendheid heenzien, zoals de vader van de Verloren Zoon over een periode van afkerigheid heenziet. Van verre zag hem zijn vader.

Van de Humanistische Verlichting nog maar enkele eeuwen geleden zegt de filosoof Kant met allerwege bekende

woorden dat de mens moet treden uit de onmondigheid, die die mens aan zichzelf heeft te wijten. Maar van de Verlichting door de kennis van het Evangelie mogen wij zeggen dat de mens getrokken wordt uit duisternis van onwetendheid, die wel eigen schuld is.

Lang en breed kunnen wij twisten over de vraag of het recht was en rechtvaardig dat God het zover liet komen. Maar het wonder is dat over een zo vervallen en verachterde wereld het Evangelie opging. Evenmin behoeven wij in eigengerechtigde ijver snel al die geslachten, die in de tijden der onwetendheid leefden, hardvochtig te verdoemen. Wij hoeven niet te menen dat wij op die manier de Heere kunnen vleien. Te bedenken valt het woord van Jezus — en het zijn niet de schuldigste voorbeelden en representanten — dat het Tyrus en Sidon verdragelijker zal zijn. Misschien is wat scherp uitgedrukt het oordeel van sommigen vergeleken met anderen, die in het diepste zijn terneer geworpen, een hemel in de hel. Wij doorzoeken niet eigengereid wat verborgen is.

Het wonder is dat voor vele landen en eilanden om te beginnen voor Cyprus de God van heil en vrede, van liefde en onpeilbare genade allerbarmhartigst de tijden der onwetendheid heeft overzien en dat hij verkondigt bekering en vergeving. Wie zich daarover ten diepste verwondert en ten hoogste verheugt komt aan veel doorvorsing en onderzoek nooit van zijn leven toe. De mens treedt uit de duister-nis, die hij zichzelf moet verwijten, in het licht van de onverdiende genade.

Cyprus van de goden, Cyprus in bij-zondere zin het domein van de godin Afrodite, die daar geboren heet, het eerste eiland van de verkondiging van de zaligheid aan de heidenen. Ook de heidenen wordt het Evangelie verkondigd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen