U

KOL-OMMETJE

Met u zou ik het willen hebben over 'u'. Het valt me de laatste tijd bij herhaling op — en wanneer zoiets je eenmaal pakt merk je dat hoe langer hoe meer — dat in preken, in meditaties en andere schrifturen van deze aard, ja zelfs op scheurkalenderblaadjes de vraag gesteld wordt of u een en ander van geloof kent of hebt. Kent u? Leerde u? Bezit u? Waar is uw...? Jabbok bijvoorbeeld. Ondanks lichte variatie zijn het vragen van zelfde strekking en bevatten zij allen het woord u of uw, soms vergezeld en vrij consequent van de pronomina jij en jouw. Misschien beleef ik dit enigermate overdreven of verkeerd. Daarom wil ik het er met u over hebben. Om te weten of u er anders en beter over denkt. Mijn bezwaar richt zich niet op de omstandigheid dat zo'n vraag wordt gesteld. De kwestie is of het niet te vaak, te stereotiep en te eenzijdig gebeurt. Te kil en te afstandelijk soms ook. Met alle respect voor de functionarissen — die ook hun goddelijk beroep uitoefenen — bij de spoorwegen die van coupé tot coupé om uw plaatskaartje vragen.

Figureert deze vraag niet te veelvuldig? Dat kan zoals u weet afstompen. Erg in redebeleid en betoog ingeburgerd vermoed en voel je reeds dat de vraag komt nog voor die is uitgesproken. Een eerste keer kan zo'n vraag je stevig aangrijpen. en tot nadenken stemmen. Na verloop echter en op den duur komt de gewenning. Het ouderwetse voorbeeld noemt de hond van de smid, die zich mir nichts dir nichts te dommelen legt onder het aambeeld waar de vonken van afspatten. Zelfs het lichte en waarneembare schroeien van de vacht deert niet.

Stereotiep kan de formulering ook zijn, ook al zijn er de variaties van werkwoorden als kennen, leren, hebben, bezitten.

Je zou erover kunnen discussieren of het slechts alleen maar een infame aantijging is aan het adres van de grote apostel dat hij listig was en met bedrog zielen ving of dat de pastorale taktiek ook heilige list kent om met heilig bedrog te vangen? Kent u? Ik bedoel dat je de medereizigers naar de eeuwigheid naar hun spoorkaartje kunt vragen. Van traject na traject. Moeten wij stereotiep in alle gevallen vragen of de hoorders (of wel de gemeente) bezit? Het is ook mogelijk aan te spreken op het bezitten van de zaak en van al het lieflijke dat dit meebrengt, zodat de niet-bezitter het benauwd krijgt en zichzelf wel melden moet — althans bij zichzelf, dat hij in deze voorrechten niet deelt. Ik denk dat wij iets mogen afleiden uit de tekst in Handelingen 2, die gewaagt van „En met veel meer andere woorden betuigde hij". Wij moeten sleur mijden en ook in dit opzicht wat de inkleding van de verkondiging aangaat uit de schat van het hart vertrouwde wendingen maar ook nieuwe en verrassende uitdrukkingen bezigen. Mits u slechts u vuurbang wacht voor het gekunstelde. De grote stoorzender jaagt zo abrupt van het éne naar het andere uiterste en ongewenste. Die schat van het hart zojuist genoemd kan niet anders zijn dan liefde.

Liefde tot lammeren en schapen. Daarom alleen al zou het minstens op zijn plek zijn om het u en jij eens te vervangen door wij en ons. Zoveel warmer. Vergeet ook het ik en mij niet. Geenszins om te pralen en te egotrippen, maar om anderen moed te laten scheppen.

En tenslotte, maar niet ten minste, de eenzijdigheid. De vragen van hebt u? kent u? leerde u? zijn immer informerend. De aangesprokene wordt steeds naar zichzelf en naar eigen innerlijk verwezen. Het „Hebt gij? ", tot driemaal toe, wierp Petrus op Christus. Daarom mag het ook wel eens weiverzekerend klinken: „En u heeft Hij mede levend gemaakt". Zo deed de man die de volle raad verkondigde en niets achterhield. „En u heeft Hij mede levend gemaakt." Waarom horen wij dat niet? Of aanmerkelijk minder? Ik denk dat ik intussen wel wat heb losgemaakt. Wat aan theologie. Maar datkan geen kwaad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen