KLEIDE KRONIEK
EVANGELISTENCONFERENTIE AMSTERDAM
Voor dit keer aandacht voor een verslag van de Evangelistenconferentie in Amsterdam door het Centraal Weekblad van 27 juli uitgebracht, van de hand van Arie Snaterse:
De evangelistenconferentie van Biily Graham heeft meer opgeleverd dan enkele opmerkelijke uitspraken over de vredesproblematiek. In Amsterdam werd weer duidelijk dat er een groeiende eenheid is in de wereld van de 'evangelicals'. En, waarschijnlijk als gevolg daarvan, een groeiend besef van eigen kracht èn zwakheid. Wat evangelisatie is, weet men heel goed en praat niemand hen uit het hoofd. Wat gerechtigheid is, begint men in theorie in toenemende mate te bestuderen, maar wat dat in de praktijk betekent, weet slechts een deel.
De groeiende eenheid is al vanaf 1975 merkbaar toen in Lausanne de belangrijkste leiders bijeenkwamen en een verklaring over wereldevangelisatie op tafel legden die van grote invloed is geweest. Sinds die tijd is een beweging ontstaan die in grootte (wat betreft de achterban) waarschijnlijk de Wereldraad van Kerken verre overtreft. In ons kleine, reformatorisch getinte landje realiseren we ons vaak niet wat voor miljoenenkerken zich tot de evangelicals rekenen.
De wereld bereiken
In Amsterdam waren het niet alleen dc evangelische kerken die uiting gaven aan een verlangen naar samenwerking, maar waren het ook de evangelische organisaties die toonden dat hun tot nu toe vooral individuele optreden niet altijd de beste is. Diverse organisaties en 'top-evangelisten' waren nadrukkelijk aanwezig. Om een voorbeeld te noemen: Dr. Bill Bright, directeur van Campus Crusade for Christ (de Nederlandse tak gaat onder dc naam Instituut voor Evangelisatie door het leven), had al z'n 'nationale leiders' ingeschreven.
Waarom vindt hij deze conferentie zo belangrijk? De eigen organisatie, die in zo'n 150 landen werkt, weet zelf ook wel raad met de opleiding van z'n medewerkers. Dr. Bright: 'We delen het verlangen van dr. Graham om de wereld te bereiken. Naast dit congres hebben we onze eigen tijd samen en ontwikkelen we strategieën voor ons werk. Het contact hier op de conferentie en de inspiratie helpen ons ook."
Met de kleurige "Er is hoop"-button op z'n shirt toont hij z'n verbondenheid met dc Nederlandse pogingen om iedereen met het evangelie te bereiken. "Ik ben heel enthousiast over de vorderingen die men hier maakt", vertelt hij. "Het is ons doel om via het Lichaam van Christus te werken. Ieder land mag dat vertalen in de eigen situatie. Wij willen graag helpen om effectief te zijn."
Een groeiende eenheid is verder ook merkbaar tussen de evangelicals en de pinksterbeweging. De cerstgenoemden worden wat minder afgeschrikt door de 'uitingen van de Geest' die in Pinksterkringen hoog genoteerd staan, zoals tongentaai en gebedsgenezing, terwijl de meer gematigden uit de pinksterbeweging hun behoefte tonen aan contact en ook op deze conferentie aanwezig waren. B.v. de Zuidkoreaanse predikant dr. Paul Yonggi Cho, leider van wat wel de grootste (plaatselijke) kerk ter wereld wordt genoemd, de Full Gospel Central Church in Seoul, met 2SL000 leden. Deze predikant is onlangs nog in Nederland geweest om te vertellen hoe 'gemeentegroei' werkt. De Evangelische Alliantie heeft dit onderwerp als jaarthema.
In wezen, vertelde dr. Cho, is mijn kerk de kleinste ter wereld. Waar het om draait, zijn de 20.000 'cellen' waaruit de kerk is opgebouwd.
Gegeven de Koreaanse geschiedenis en de voortdurende spanningen aan de grens maakte hij de opmerking dat het niet uitmaakt als het kerkgebouw morgen weg is. De cellen gaan door. Daar vindt de opbouw en ook de evangelisatie plaats: in de huizen van de mensen. Het grote succes was ook niet van hem afhankelijk. Niet alleen is hij tegenwoordig meer in het buitenland dan thuis, in Seoul zijn er 20.000 'celleiders', ieder verantwoordelijk voor slechts enkele gezinnen, die het eigenlijke werk doen. Via een pyramidevormige organi-
satiestructuur cn de zondagse bijeenkomsten blijft de eenheid bewaard.
Dr. Cho noemde als belangrijkste reden voor de eenheid het besef, ook in Pinksterkringen, dat niet de tongentaai, maar het: getuigen het echte bewijs is van de doop in de Geest. Zijn kerk heeft 172 zendelingen uitgezonden.
Bredere visie op evangelisatie
Getuigen, evangelisatie, is de grote kracht in de evangelische wereld. En men kent dc eigen kracht. Geen kritiek vanuit dc 'oecumenische beweging' kan hen ervan afbrengen dat evangelisatie dè taak is van de christenen. Maar vanuit deze zelfbewuste houding Ieren ze ook luisteren naar anderen. Op deze conferentie was 'onze' prof. dr. J. Verkuyl uitgenodigd om zijn visie te geven. Prof. Verkuyl verklaarde dat het in evangelisatie niet alleen om verkondiging gaat, maar ook om: dienstverlening, gemeenschap cn streven naar gerechtigheid. Hij zag de evangelische beweging de laatste jaren terugkomen tot deze oorspronkelijke uitgangspunten van mannen als Wesley, Wilbcrforce en Livingstonc, die aan de basis van de evangelische beweging stonden. Hij noemde daarbij de conferentie over de verhouding tussen de evangelische beweging en sociale verantwoordelijkheid, die vorig jaar in Grand Rapids werd gehouden.
Hoewel Graham de nadruk wilde blijven leggen op dc verkondiging, onderschreef hij wel de vier punten van Verkuyl. Op zijn beurt riep hy de Wereldraad van Kerken op tot terugkeer naar zijn wortels: Bijbelse verkondiging van het evangelie.
Het omgaan met de sociale verantwoordelijkheid is echter ook nog de grote zwakte van de evangelische beweging. Dit werd pijnlijk duidelijk tijdens een 'workshop' over het onderwerp "Het evangelie van vrede verkondigen in conflictsituaties", ingeleid door dc in El Salvador werkzame ds. Luis Bush. Verheugd vertelde hij over het grote aantal bekeerlingen (groter dan het aantal doden) in dit door burgeroorlog geteisterde land. Echter, met geen woord repte hij over het conflict zelf en de houding die men moet aannemen. Hij is 'neutraal'.
Diverse deelnemers belandden op het puntje van hun stoel en vervolgens voor de microfoons om de spreker met vragen te bestormen.
Een evangelist uit Guatemala vertelde dat de christenen in zijn land gevraagd waren mee te doen met de (gewapende) burgerwacht, om bescherming te bieden tegen de guerilla's. Wat moesten ze doen? De overheid gehoorzamen? Maar dan konden ze de guerilla's niet meer bereiken met het evangelie. Ds. Bush had geen antwoord en meende dat dit onderwerp niet aan de orde was. Ook een deelnemer uit Zuid-West-Afrika bleef met lege handen staan. Dit was te veel voor dr. Gordon Matthews uit Barbados. Hoewel hij geen last had van conflicten, voerde hij er een emotiondcl pleidooi voor dat christenen hun stem verheffen tegen onrecht.
Na afloop van de workshop, toen de emoties wat gedaald waren, legde hij me uit dat het christen-zijn alle aspecten van het menselijk leven raakt.
Er zijn tijden dat je alleen maar hoeft te prediken, op andere momenten echter moet je wijzen op ongerechtigheid. Dan moet ook de evangelist de moed hebben om voor de waarheid te staan. Naar zijn gevoel zijn de evangelicals in deze tijd te bang om te spreken of niet bereid om te lijden. Maar op deze manier falen zij om het zout der aarde te zijn.
Vervolgens praatten we over de situatie in Guatemala. De moeilijke situatie is dat de president, Montt, beweert een evangelical te zijn. "Maar is hij dat ook", vroeg m'n gesprekspartner zich af, "of verschuilt hij zich achter de religie? " "Nee, ik geloof dat hij het is", onderbrak de prediker uit Guatemala, ds. Wolfgang Fernandez (uit Venezuela), die ons gesprek volgde. "Alleen kan hij niet doen wat hij wil en moet hij genoegen nemen met compromissen. Wel roept hij steeds op om eerlijk te zijn en rechtvaardig. Maar zijn invloed kan alleen een langzaam proces zijn." Overigens was ds. Fernandez ervan overtuigd dat de evangelicals zich met de vragen van gerechtigheid bezig zullen moeten houden, maar dan niet op de manier zoals in deze workshop. Want de vraag die hij stelde, is in
z'n land levensgroot en een antwoord heeft hij ook nog niet.
Een hele verfrissing
De doelen van de evangelisatieconferentie waren: onderlinge verbondenheid, uitwisselen van ideeën en werkmethoden; bestudering van de evangelisatietheologie; bestudering van speciale zorgvelden cn technieken; het opdoen van inspiratie en een groter toewijding aan evangelisatie. Wat hebben de deelnemers ervaren. Ik vroeg het enkelen.
De Indiase docent 'Zending' aan de Union Biblical Seminary, prof. F. Hranggkluma, had weliswaar niet zoveel nieuws gehoord, maar was blij hier aanwezig te zijn. Aanvankelijk had hij drie maal een uitnodiging afgewezen, maar omdat het "misschien toch wel Gods wil was", was hij gekomen. "Het is een hele verfrissing voor me", vertelde hij. Op de theologische school ontmoet ik niet veel niet-christenen. Tijdens het weekend, op het strand, sprak ik een jongen die tijdens onze ontmoeting Christus aanvaardde in zijn leven. Ik denk dat mijn spreken door deze conferentie verbeterd is en hoop me in de toekomst meer te concentreren in het trainen van de studenten in evangelisatiemethoden."
Een specifieke vraag nog: vanuit de zending van onze kerken horen we vaak kritiek op evangeliserende bewegingen die het de kerken in Azië nogal moeilijk maken door buiten hen om te gaan evangeliseren. Kent u deze bewegingen en hoe denkt u erover?
"Dat kan in sommige gevallen waar zijn, maar niet in alle. Als kerken niet willen evangeliseren, kun je het die bewegingen niet kwalijk nemen dat ze zelfstandig werken. Maar waar dc kerken samen willen werken, zie je ook resultaat." Prof. Hranggkluma heeft ook een duidelijke visie op wat een dialoog moet zijn: „Luisteren en proberen de ander te begrijpen, met de visie hem de Waarheid te vertellen. Dat is een evangelische dialoog."
Nicodemus Thahana is evangelist in Lesotho. Hij werkt vooral in de dorpen en op de scholen. Als oud-secretaris van de eerste minister heeft hij z'n toegang tot de ministeries en z'n invloed daar. „Wat ik hier heb gekregen, is meer dan ik ontving op de bijbelschool. De methoden die we hier horen van ervaren mensen, kunnen we makkelijk toepassen."
Bill Ebbe Stenberg uit Zweden was vooral gekomen om effectieve werkmethoden te bestuderen. „Ik waardeer de vele praktische dingen die aan de orde komen. Veel van m'n vragen worden beantwoord. Vooral over de nazorg, wat in Zweden een groot probleem is. Ik heb hier geleerd dat het nodig is om daarvoor predikanten te trainen. In Zweden zijn er niet zoveel evangelisten. Door de contacten hier voel ik een grotere zekerheid.
Ook over het houden van campagnes heb ik veel geleerd. Ik denk dat er hierdoor nieuwe mogelijkheden komen. In ieder geval durf ik nu in geloof grotere stappen te ondernemen."
Voor de organisatie van Billy Graham heeft deze conferentie nog een interessante ontwikkeling opgeleverd. Hoewel er 'slechts' 3.500 evangelisten konden komen (er waren er 3.869 want een aantal kwam onaangekondigd), waren er in totaal 10.000 aanmeldingen. Mogelijk volgt er voor de overige ruim 6000 nog een conferentie. De kaartenbak met 10.000 adressen geeft de organisatie bovendien onvoorziene mogelijkheden om te werken aan meer eenheid in het wereldwijde evangelisatiewerk.
Voor de nazorg op deze conferentie is een speciale man aangesteld. Gedacht wordt o.a. aan regionale conferenties om de waarde van deze ontmoeting vast te houden en uit te breiden. Verder wil de organisatie, voor zover mogelijk, inspringen in de (materiële) noden van de evangelisten. Naast het uitgebreide studiepakket lagen er twee duizend kledingpakketten en cassetterecorders klaar voor de mensen uit de armere landen. En misschien komen er in de toekomst nog fietsen voor hen die daarom vroegen.
Tot zover „Centraal Weekblad".
J. M,
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 september 1983
Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 september 1983
Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's