KLEINE KRONIEK

Ds. Glashouwer overleden

Zondag 27 februari overleed ds. W. Glashouwer, zoals u vast wel weet. In 'Koers' van 18 maart stonden twee artikelen aan zijn persoon en arbeid gewijd. Het ene artikel is van de hand van ds. J. H. Velema en het andere artikel is geschreven door drs. J. A. E. Vermaat. Uit beide 'in memoriams' licht ik dit keer een fragment. Eerst lezen we een deel van ds. Veleme's artikel:

Charismatisch

„Glashouwer was een charismatische figuur, een gedreven christen en in vele opzichten een profetisch getuige.

Ook als men zelf gerekend wordt tot de „reformatorische" stroming is het niet moeilijk om waardering te hebben voor hetgeen de Heere ons in Glashouwer heeft gegeven.

Hij heeft op de post waar hij geplaatst werd een geheel eigen plaats ingenomen en heeft daarbij geestelijke leiding gegeven in een verwarde en geesteloze tijd.

Een charismatische figuur was hij. In het onlangs verschenen boek „Pinksteren in beweging" komt zijn naam vier keer voor in verband met het feit dat hij aan het eind van de vijftiger jaren medewerker werd van het blad „Vuur", samen met A. H. van der Heuvel.

„Welk een ironie van de geschiedenis. Glashouwer zou zich later ontpoppen als een van de drijfkrachten van de E.O.; Van den Heuvel werd directeur van de VARA." (pag. 135).

In genoemde jaren heeft Glashouwer mede leiding gegeven aan een beweging tot gemeentevernieuwing, hield hij bijbelcursussen en bleek hij een bij uitstek inspirerende persoonlijkheid, die door zijn manier van zeggen velen aan zich bond.

In die jaren — we staan er nu al weer bijna twintig jaar achter — werd de mogelijkheid van een eigen omroep overwogen. Glashouwer was mede-oprichter en werd eerst tweede en later eerste voorzitter.

Vele malen was hij te horen en te zien voor zijn omroep waaraan hij zijn hart had verpand, voor wier welzijn hij waakte en door wier bestaan hij grote bekendheid heeft gekregen.

Tegenstroom

Glashouwer is niet los te denken van dc beweging die in de zestiger jaren ontstond en die we zouden kunnen karakteriseren als Tegenstroom tegen de afglijding en het verval. De secularisatie greep diep om zich heen. Diverse media gingen „om" alsmede chr. organisaties. Ongereformeerde leringen werden gehoord, en gebracht uit en in „gereformeerde" kringen.

Maar er kwam verzet, tegenstroom, bezinning, besef: er moet wat gebeuren. Dit alles kan niet onweersproken blijven. Glashouwer heeft in deze beweging een eigen plaats ingenomen.

Wie ook door deze tegenstroom was aangeraakt herkende de ander die hij voorheen misschien nooit had gekend of totaal anders had beoordeeld.

Zo kon de Evangelische Omroep ontstaan en zo werd deze omroep een ontmoetingsmogelijkheid en — gelegenheid, die uniek bleek te zijn.

De warmte die van Glashouwer uitstraalde en de bewogenheid die hem kenmerkte als het om de zaak des Heeren ging boeiden velen en werkten aanstekelijk.

Bij alle verschillen, die er waren en bleven, herkende men in hem de broeder die een even dierbaar geloof bezat, predikte en handhaafde.

Zo ging er van hem zeker in die eerste jaren een sterke samenbindende kracht uit. Dat kon alleen omdat Glashouwer niet een richtingsman was,

maar voluit achter het Evangelie stond en dat alleen wilde laten heersen en tot heerschappij brengen in de enkeling en in het volksleven.

Hij bereed geen stokpaardjes in de zin van dat hij bepaalde leerstukken op de voorgrond plaatste en die met alle geweld centraal stelde. Een gereformeerd mens kon hij uitstekend waarderen en hij had oog voor de verschillende afkomst en het eigen karakter van iedere kerk en groep.

Betekenis

Het is van de grootste betekenis dat de Evangelische Omroep is opgericht en in deze jaren zich gericht heeft tot het Nederlandse volk.

De Evangelische Omroep heeft er voor mogen zorgen dat het bijbels geluid doorklonk in de ether en in vele huiskamers. In een tijd toen vele christelijke media geïnfiltreerd werden door moderne opvattingen in leer en leven, heeft de Evangelische Omroep — met alle gebreken en op een wijze, die meermalen kritiek opriep — het gezag van Gods Woord gehandhaafd en opgeroepen om dat gezag van Gods Woord te erkennen.

Dit is en blijft van de grootste betekenis dat in deze jaren de Evangelische Omroep dat heeft mogen doen.

Ondanks alle gerechtvaardigde kritiek die er kan zijn en ondanks het feit dat men het niet altijd eens kon zijn met bepaalde Schriftuitleggingen, is het een groot goed dat deze mogelijkheid er was en nog is. Wie dat niet erkent en daar geen oog voor heeft, heeft nog weinig begrepen van de ernst van de tijd waarin wij leven.

De grote betekenis van de E.O. is geweest en is nog dat deze omroep een tegenkracht is geworden in het proces van verval, verwereldlijking en verwording, dat het christelijke leven heeft aangetast.

Zo mogen we de E.O. taxeren en zo wordt ze door de buitenwacht ook getaxeerd, al betekent dat — uiteraard — niet dat ze daarom wordt gewaardeerd. Maar wie het woord E.O. laat vallen weet dat het de gedachte oproept: tegen — tegen de afval, tegen het accepteren van allerlei verschijnselen, tegen het proces dat wc met de woorden van Jesaja kunnen aanduiden: het goede kwaad en het kwade goed noemen."

Tot zover ds. Velema.

Drs. Vermaat

Uit het artikel van drs. Vermaat het volgende fragment:

Glashouwer was niet een richtingenmens

„Hij heeft in de tijd dat hij voorzitter van de E.O. was, zich er steeds tegen verzet dat deze omroep de richting van een bepaalde kerkelijke, evangelische of ook partijpolitieke stroming zou opkoersen. Hij zocht steeds het midden en kon juist daardoor reformatorischen en evangelischen binnen de EO aan zich binden, al waren er helaas ook mensen die de breedte van zijn visie niet konden peilen of die enkele zijner zwakheden overaccentueerden. De kritiek op hem is soms onevenredig hard geweest cn Glashouwer was iemand die zich dat aantrok.

Glashouwer was in de zestiger jaren direct betrokken bij het kerkelijk gebeuren. Samen met theologen als W. Aalders en K. H. E. Gravemeijer probeerde hij aan de nood der kerk iets te doen. Zo fungeerde hij als secretaris van „de 24" (predikanten) die in 1967 een „Open Brief" hadden opgesteld waarin op het kerkverwoestende effect van de moderne theologie werd gewezen. Ook speelde hij, samen met onder andere dr. W. Aalders, met wie hij goed bevriend was, en ir. J. van der Graaf en prof. dr. G. C. van Niftrik, een rol bij de opstelling van het bekende „Getuigenis", waarin wordt opgeroepen tot een terugkeer naar

een prediking die haar oorsprong weer heeft in Gods Woord. De volgende zin uit „Het Getuigenis was ook Glashouwer uit het hart gegrepen: „Het christelijk geloof is in de eerste plaats een persoonlijke zaak van wedergeboorte, geloof en bekering. Zoals ook de zonde allereerst een persoonlijke zaak is en eerst daarna een collectieve. Wij verzetten ons tegen een moderne zondeleer, die de zonde allereerst zoekt in politieke en maatschappelijke structuren."

Glashouwer was in deze periode betrokken bij het zogenaamde „Gemeente Reveil". Gelovigen uit alle kerken, maar ook uit de kringen, die in een geestelijke crisis terecht waren gekomen of die in hun eigen kerk te maken kregen met vrijzinnige theologicën, konden op zaterdagen „geestelijk worden bijgetankt" (deze uitdrukking was typerend voor ds. Glashouwer). Het ging er niet cm dat ze hun kerk verlieten, maar om troost en bemoediging, Bijbelstudie vooral ook, zodat ze binnen hun kerk of kring anderen tot zegen konden zijn en zo kernen voor reveil konden vormen. „Reveil" — een woord dat het leven van deze predikant heeft beheerst. Hij was niet een defaitist, die bij de pakken ging neerzitten. Hij zag de nood der gemeente, de talloze schapen die een herder zochten te midden van zoveel valse prediking, en hij deed alles wat in zijn vermogen lag die nood te lenigen. Dat was zijn roeping en zo zag hij het ook. Dat was in feite ook de roeping die hij voor de EO zag weggelegd: Een Omroep met de Bijbel. Uit deze activiteiten zijn de „Bijbel Open"-programma's voortgekomen waarvan ds. Glashouwer de geestelijke vader mag worden genoemd. Toen het EOwerk voldoende was uitgebouwd en de Bijbelstudies in de programma's hun plaats hadden gekregen, werd Gemeente Reveil opgeheven. Glashouwer heeft nooit een eigen kerk of kring willen stichten, hoewel hij het had gekund."

Tot zover drs. Vermaat.

Ongetwijfeld heeft ds. Glashouwer grote verdiensten gehad, hoewel hij het zelf geen verdiensten zou hebben willen noemen. Nu de EO, zijn EO, bedreigd wordt in haar bestaan, verdient deze Omroep onze steun. In zijn kerkblad schreef drs. Exalto het volgende, wat we met instemming willen overnemen:

„Wij kregen het bericht dat de Evangelische Omroep in moeilijkheden gaat verkeren. Binnen een paar weken zal zij de 400.000 leden moeten hebben om tot de B-omroepen te kunnen worden gerekend. Zij komt er nog ca. 40.000 leden tekort. Lukt het haar niet deze leden erbij te krijgen dan is het waarschijnlijk dat zij of geheel gaat verdwijnen of een mini-omroep wordt.

Ik zou dat zeer betreuren, en velen met mij. leder zal welcens kritiek hebben op bepaalde uitzendingen van de E.O., dat heb ik ook. Maar bij geen omroep liggen zoveel kansen voor het verbreiden van Gods Woord onder ons volk als bij de E.O. Wat nu te doen? U opgeven als lid (voor slechts ƒ 10, — per jaar). Is de man lid, de vrouw kan het ook worden; en ook alle kinderen boven 18 jaar.

Ik weet dat de VPRO pas de 400.000 leden gehaald heeft. En dan moet u weten welke schunnige cn godonterende programma's door deze omroep worden uitgezonden. Van de VARA geldt hetzelfde. Zo wordt ons volk vergiftigd. Ik meen dat wij hier wel wat tegenover mogen stellen. Vandaar dit stukje."

Ik wil me daar graag bij aansluitend. Het gaat tenslotte niet om mensen, hoeveel verdiensten ze ook gehad mogen hebben, maar om het Evan-

gelie van Jezus Christus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen