Bestaan er zulke predikanten?

Wat dan? Nochtans wordt Christus op allerlei wijze, hetzij onder een deksel hetzij in waarheid, verkondigd, en daarin verblijd ik mij, ja, ik zal mij ook verblijden! Filipp. 1 : 18

promotie

Bij deze laat ik u weten, dat het mij goed gaat. Op die manier schrijven wij onze brieven. Paulus zou op een vraag hoe het met hem ging, geantwoord hebben: „Dank u, met liet Evangelie gaat het vooruit. Zijn persoonlijk wel en wee was vereenzelvigd met Naam, Rijk en Wil Gods. „Laat Ziba, die me belasterde, maar de hele boel hebben, " zei Mefiboseth, „voor mij is alleen maar van belang dat de koning weer met vrede is thuis gekomen." Johannes de Doper vond het uitstekend dat alle mensen naar de Heere Jezus liepen. Op die manier ging het juist naar wens, want de bruid hoort bij de Bruidegom.

In Filippi hebben ze vanzelfsprekend gedacht dat het spaak liep, toen Paulus in verzekerde bewaring werd gesteld. Dat zal de prediking van het Evangelie pas goed schaden, meenden ze. U moet weten dat mijn banden veeleer tot bevordering van het Evangelie gekomen zijn. Promotie dus, zoals wij zeggen, dat promotie van het bedrijfsleven moet plaats vinden nu het economisch er zo slecht voorstaat. Promotie van het Evangelie is onder alle omstandigheden uitermate gewenst. Zegt u zelf. Niet ons, niet ons. Uw Naam alleen, is een mooie grondtrek van iemands leven.

In vers 7 van dit hoofdstuk is al gebleken dat Filippi in het kader van de gemeenschap der heiligen heel bijzonder met Paulus de genade deelde, die bestond in het lijden vanwege de banden, alsook in de triumf van zijn verantwoording en bevestiging van het Evangelie.

Het is de taak van de overheden om kerk en gemeente de hand boven het hoofd te houden. De autoriteiten willen evenwel vaak juist andersom. Zij willen de hand slaan aan de verkondigers. Zij denken dat het Evangelie snel de kop ingedrukt is, wanneer de voornaamste leidsman in hechtenis wordt genomen. Laten zij dan weten waar zij aan beginnen. Je zou er een heel boek over kunnen schrijven. Kerk en vervolging, of: gemeente in gevangenis. In de tijd toen Gamaliël opstond waren de vervolgers twijfelmoedig. Geen wonder, want zij stonden vrijmoedig in de tempel te Ieren, die achter slot en grendel hadden moeten zuchten. Het Evangelie is niet te binden. Vervolgd, doch niet daarin verlaten, schrijft Paulus, die het kon weten zowel als vervolger als in hoedanigheid van vervolgde.

direct:

In onmiddellijke zin kwamen de banden het Evangelie ten goede. Immers die banden of ketenen waren een zichtbare tekst neergelegd in de kazerne, de stadhouderlijke residentie of kazerne waar de apostel vertoefde. Men vroeg uitleg en toelichting. Mooier kon het niet. Immers kon de gevangene in alle vrijmoedigheid als blijmoedig getuige optreden. Het middel van hechtenis was erger dan de kwaal van de Evangelieverkondiging, die de overheden wilden bestrijden. Paulus kon openbaren als een onthulling van een zalige verborgenheid dat hij om Christus en om derwille van het Evangelie vreugdevol dit kruis droeg. Dat nam in. Ieder die het ambtshalve of hoe dan ook hoorde kwam diep onder de indruk. Eer men het wist maakte deze bijzondere manier van prediking bekeerden. Wat een veld wit om te oogsten werd aan de apostel gegund. Ook elkeen die van de eerst betrokkenen hoorde kwam op zijn beurt onder de indruk.

indirect

Voor de gemeente die Paulus zo-.der voorganger achterliet had het juist de tegenovergestelde uitwerking dan men verwachtte. Niet op elkeen; maar het merendeel van de broeders in de Heere kreeg, niet vanwege de moed en deugd van Paulus, maar van 's Heerenwege vertrouwen, dank zij — als middel in Gods hand — de manier waarop de apostel zijn banden droeg en vruchtbaar maakte. Immers de verwerking van zijn gevangenschap was evenzeer een vrucht der gerechtigheid, waarover enkele verzen eerder werd geschreven. Dus niet alleen in het rechthuis zelf, maar via de broeders in de vrijheid bleef de apostel Paulus het Evangelie verbreiden. De verkondiging geschiedde overvloediger en de verkondigers werden, in tegenstelling met wat men meende en hoopte, onverschrokken.

„Gewis, des mensen gramschap zal, Wanneer z' op 't hevigst is aan 't blaken, Uw grote lof nog groter maken".

Er is echter onderscheid. Allen prediken overvloediger met minder vrees. De motivering is evenwel niet gelijk. Zo ooit dan is in deze situatie van toepassing dat het niet hetzelfde is, wanneer twee groepen hetzelfde doen. Wel hetzelfde te weten het allerheerlijkste wat bestaat Christus prediken. Sommigen uit nijd en twist en sommigen ook — gelukkig ook dat — uit goedwilligheid, uit welbehagen. Die laatsten doen het met zoveel welbehagen, omdat zij het welbehagen Gods mogen uitdragen. „Hetgeen in mij is, dat is volvaardig ook u het Evangelie te verkondigen", lezen wij in een andere brief van dezelfde apostel. Al wat in mij is. En die eersten dan? Wat een lage naturen toch. Wisten zij dan niet wie zij waren en waartoe zij behoorden? Wisten zij dan niet van vreed' en aangename rust, van vreugd' en lust in de woonstede Gods in de Geest? Zij moeten toch wel eens gezongen hebben: „Nooit moet haar nijd en twist verkloeken". Kloek waren ze. Durven jullie wel? Ja, zij dorsten. Onbevreesd deden zij mee om het Evangelie overvloediger te verkondigen dan Paulus het op zijn eentje ooit had gekund.

onder een deksel

Eigenaardig is dat lastige en ondeugende kinderen en mensen onevenredig meer aandacht krijgen dan zovelen die geen zorg geven en geen verdriet aandoen. Het kan een lief kind wel eens zeer doen dat ouders zoveel meer bezig zijn met de lastpost. In dit briefgedeelte lijkt het ook of de verkondigers uit nijd en twist meer woorden verdienen dan de verkondigers die met zoveel heilig enthousiasme de goede boodschap verbreiden. Min of meer wordt aan de slecht gemotiveerden een hele passage gewijd'. Och kind, maak je geen zorg. De Heere heeft nog een hele eeuwigheid om het onevenwichtige recht te trekken. Een beetje sober en ingetogen is wel goed bovendien, qpdat je je niet verheft.

Het is een beetje moeilijk om tussen de regels door precies te lezen wat er hier gaande is. Misschien kunnen wij het beste uitgaan van vers 17, waar beschreven staat dat de heilig en edel gemotiveerden het doen uit liefde. Uit liefde wijl gedrongen door de liefde van Christus. Omdat Hij eerst zo weergaloos liefhad. De Heilige Geest en de hefde, die de Geest uitstort in het hart, maakt de mond vol en drijft de gladde tong. Zij doen het op die manier des te meer, omdat zij er in gemoede van overtuigd zijn dat Paulus enkel en alleen om der wille van het Evangelie in hechtenis is gesteld. Blijkbaar zetten die anderen, die uit nijd en twist te werk gaan, achter de reden van Paulus' gevangenschap een groot vraagteken. Ergens verstrekt Paulus een heel lijstje van ongerieven, waar een verkondiger mee te maken krijgt. Zeker, daar hoort het gevangene zijn ook bij. Een moeilijk te verteren punt is de bejegening van de zogenaamde valse broeders. Broeders zijn dezen. Zij verkondigen Christus. Wij krijgen niet de indruk dat zij het niet goed doen, want dan zou de apostel daar zeker op gekomen zijn. Hun preek deugt, niet hun motief. Het is onzuiver. Heel laag bij de grond. Zulke broeders kruipen tevoorschijn, wanneer voor hen het getij gunstig is. Zolang de apostel nog onbetwiste autoriteit was in hun midden hielden zij zich gedekt.

Wellicht zijn ze hun prediking begonnen met een en ander over de reden waarom zij 't nu ter hand namen, en w^aarom Paulus het niet meer kon. Mogelijk hebben zij gesuggereerd dat het op een of andere manier ook wei de schuld of mee de schuld was van Paulus, dat hij gearresteerd was. Het eerste wantrouwen is gauw gezaaid. Op die wijze namen deze naijverige en zelfzuchtige verkondigers hun gehoor voor hen en tegen Paulus in.

Vaak weet je niet welke vleiers in je gezicht je haten en straks, als zij de kans zien, je verdacht maken. Hun haat reikt zover dat zij er niet voor terugschrikken om althans te proberen extra verdrukking aan de gevangen apostel toe te voegen. Uit twisting, lezen wij. Het woord heeft te maken met een zelfstandig naamwoord dat loondienaar betekent. Zij willen uit de situatie die ontstaan is garen spinnen voor zichzelf. Wat een huiveringwekkende ellende. Een preek die de toets kan doorstaan. Maar vuile begeerten. De apostel nog eens pijn doen over het verdriet heen. Er zelf beter van worden. Eer, macht, aanzien en materieel voordeel in de wacht slepen. Onder een vals voorwendsel prediken dezen het Evangelie.

wat dan?

Donkere wolken boven het hoofd van een gevangene. Wat moet hij terneergeslagen zijn. Niet alleen vijanden en haters vragen zich af wanneer hij zal sterven en zijn naam vergaan. Nee, er zijn ook „mannen van mijn vrede bij, op wie ik vertrouwde." (psalm 41). Geen nood. In dat alles is de apostel meer dan overwinnaar. Stellig door Christus, Die hem kracht geeft. Geen nood, geen nood. Christus wordt niettemin gepredikt. Hetzij onder minderwaardig voorwendsel hetzij in alle waarheid en oprechtheid. Christus' Naam moet bekend worden tot de einden der aarde. Wat sommigen ten kwade denken transformeert de Heere in een zege. Op die manier hervindt Paulus de grondtoon van zijn schrijven. Dat is de blijdschap. Als droevig en toch zo blij. Heeft Johannes niet geschreven in het evangelie van bitter lijden, dat de hater Kajafas ondanks alles een profeet was, die profeteerde dat Christus sterven moest, opdat Zijn volk niet verloren zou gaan? Bileams vloek wordt een zegen. In hun machteloze woede worden de felste haters en de meest verbitterde vijanden gekoppeld aan de zegewagen van het overwinnend Evangelie. Wat die predikers zelf aangaat wordt de Heere Jezus, en wordt het Evangelie wel belasterd en pijn aangedaan, maar wat de Heere der glorie aangaat wordt Hij groot gemaakt en verheerlijkt.

Dat noem ik verwerking van haat en leed iemand aangedaan, die het beste voor had en het beste bedoelt. Iemand schreef in zijn uitleg van dit schriftgedeelte: „Kunnen zo predikanten zijn? " Het geeft ernstig te denken. Discipelen vroegen ooit: „Ben ik het Heere? " Iemand anders merkt op dat die valse broeders met valse voorwendsels en onedele bijoogmerken er nog vrij genadig afkomen. Dat is betrekkelijk, want je zult er toch maar zo opstaan. Het is een ontmaskering. Maar laat ik ophouden, want waarschijnlijk zijn zulken die het zich eens moesten aantrekken allang eerder opgehouden te lezen. , , Doorgrond en ken mijn hart, O HEER', is hetgeen ik denk niet tot Uw

eer? "

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen