DE GEROEPENEN

Waar zijn de armen, die in stilte wenen En treuren om 't gemis van Godes Geest? Die iets gevoelen, van wat is verdwenen Door zonde's rampspoed... heilige levenskunst

Ik zie hen uit de wereldburcht ontheven, Nog in de buurt van satan's tenten staan. Zij pleiten naar de aard van 't nieuwe leven, Om toch die smalle weg te mogen gaan.

Zij zijn gelijk een vogel in d' orkanen; De storm der wereld trilt nog na in 't licht. De weerschijn van het bloed der rode vanen Verflauwt slechts langzaam van hun aangezicht.

Geroepenen van GodrM.un gang wordt vast en [zeker! Hun voeten zijn gericht naar 't koninkrijk... Maar slaan en schelden zal de grauwe wreker... Ze zijn gehaald uit modder en uit slijk.

d' Eenvoudigen, vol ootmoed voortgetreden, Verwonnen door een Goddelijke kracht. Zy zullen zyn de helden van het heden, De kinderen, waarop de Hemel wacht!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen