ONS BLAD IN DE KOMENDE WEKEN

In verband met vakantie van de drukkerij van 15 t.m. 29 juli verschijnt volgende week een dubbel nummer van ons blad.

Kopy voor dit nummer moet uiterlijk D.V. maandag 10 juli in ons bezit zijn. Het volgende nummer zal dan D.V. weer verschijnen 4 augustus.

Wilt u hiermee rekening houden?

Bij voorbaat dank voor uw medewerking. De uitgever.

en de straf gedragen en aan Gods gerechtigheid genoeg gedaan. Maar dan kan Hij ook triumferend uitroepen: „Het is volbracht."

Dat is nu het wonder van Gods liefde jegens zondaren. De zonde kan niet ongestraft blijven. Voordat er van verzoening sprake kan zijn, moet aan Gods recht genoeg gedaan zijn. De straf der zonde was reeds bepaald in het paradijs: en dage als ge mijn gebod overtreedt en van de verboden boom eet, zult ge de dood sterven. Maar dat vonnis wordt nu niet voltrokken aan ons, de schuldigen, de overtreders, de zondaars. Neen, dat vonnis wordt voltrokken aan Gods eigen Zoon, de Heere Jezus Christus, het onschuldig Offerlam, dat in onze plaats is getreden, met onze schuld beladen. En toen heeft Hij alles volbracht. Het kruis van Golgotha predikt ons, vrede of verzoening door recht. Geen verzoening of vrede ten koste van het recht. Neen, God kan de zonde niet ongestraft laten. Daarom moet de Heere Jezus de bittere dood van het kruis sterven, opdat er vrede zou kunnen zijn tussen de zondaar en de heilige God, vrede en verzoening door recht. En daarom kan de apostel Paulus zo heerlijk schrijven: En al deze dingen zijn uit God, Die ons met Zichzelf verzoend heeft door Jezus Christus en ons de bediening der verzoening gegeven heeft. Want God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd. Zo zijn we dan gezanten^van Christuswege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christuswege: aat .u met God verzoenen. Want Dien, Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem" (2 Corinthe 5 : 18-21).

Deze bijbelse leer der verzoening, die we u getekend hebben, is door de kerk der eeuwen beleden, maar — hoe kan het ook anders — geregeld door velen bestreden. De mens die niet weten wil van zijn zonde en schuld, de mens die in zijn hoogmoed niet buigen wil voor de heilige en rechtvaardige God, verwerpt de leer dat een Ander voor hem alles heeft volbracht, zodat hij alleen door genade behouden kan worden, door genade voor recht, omdat die Ander aan het recht Gods heeft voldaan. Ook in onze tijd wordt deze leer van verzoening door voldoening weer aangevochten omdat men niet weten wil van de genoegdoening die door het lijden en sterven van de Heere Jezus Christus voor onze zonden is teweeggebracht. De gedachte dat Hij in onze plaats aan de eis van Gods straffende gerechtigheid heeft voldaan en daarom de toorn van God en de straf voor onze zonden heeft moeten ondergaan en zo een zoenoffer voor onze zonden heeft gebracht, wordt beslist verworpen. Men zegt dat het in strijd is met de liefde Gods, dat Hij alleen tevreden gesteld zou kunnen worden door het offer van Zijn Zoon. De verzoening die door Christus tot stand gebracht is was in geen enkel opzicht op God gericht om aan Zijn recht te voldoen, maar uitsluitend op de mens om hem te bekeren. Het offer van Christus wordt niet in onze plaats aan God aangeboden. Neen, het gaat om het „schokeffect" V-) dat van Christus lijden op ons uitgaat. Wanneer we de lijdende Christus zien, worden we er aan ontdekt wat wij Hem hebben aangedaan. En dat bewerkt in ons een verandering, een vernieuwing. Daardoor worden we andere mensen die zich bekeren tot God en die Christus gaan navolgen. We worden zo door Zijn liefde overweldigd, dat we niet anders meer kunnen dan het verzoeningswerk van Christus voortzetten. We zullen verstaan dat hier het hart uit het evangelie der verzoening en genade wordt gesneden. Immers het bijbels evangelie leert ons dat Christus éénmaal aan het kruis van Golgotha alles voor ons en zonder ons volbracht heeft. In Zijn verzoenend lijden en sterven, in Zijn verlossend werk mag het geloof rusten van de mens, die in zichzelf niets overhoudt dan zonde en schuld, maar in Hem vindt vergeving en verzoening. Dat verzoeningwerk van Christus is de enige grond en het fundament van onze zaligheid. En wanneer het waar zou zijn dat wij zelf eigenlijk het verzoeningswerk moeten verrichten, dat dan wel door het offer van Christus op gang gebracht zou zijn, dan ontneemt men ons de Heere Jezus Christus als de enige Heiland en Zaligmaker, Die alles voor ons volbracht heeft. We weten wel dat het evangelie van het kruis der verzoening de Joden een ergernis en de Grieken een dwaasheid is, maar hen die geloven is het een kracht Gods ter zaligheid.

Het werk van Christus, het offer dat Hij gebracht heeft, dat is de enige grond van onze zaligheid. Van nature zijn we vijanden van God. Zeker, wanneer we nog nooit bij het licht van de Heilige Geest ons eigen hart hebben gezien, vinden we zo'n uitdrukking veel te hard. We willen nog wel erkennen dat we ook wel eens verkeerd doen en dat we niet in alles goed zijn, maar dat we zondaren zijn die tegen al Gods geboden overtreden hebben, dat we vijanden Gods zijn, die tegen Hem opstaan en die zich aan Hem niet willen onderwerpen, dat gooien we ver van ons af. Maar wanneer we ontdekt worden aan ons zelf bij het licht van Gods Heilige Geest, wanneer we onszelf leren zien in de spiegel van de heilige wet, wanneer we ons schuldig leren kennen voor de hoge en de heilige God, wanneer we leren zien hoe groot onze zonde en ellende is, hoe zeer we tegen de Heere hebben overtreden en tegen Hem in opstand zijn gekomen, hoe groot onze vijandschap is tegen God, dan wordt het ons een wonder dat Hij Zijn Zoon heeft gegeven tot een verzoening voor onze zonden. En daardoor kunnen we ook met God verzoend worden. En daardoor kunnen we ook het eeuwige leven ontvangen. Daarvan schrijft de apostel Paulus in zijn brief aan de Romeinen: Want indien wij, vijanden zijnde, met God verzoend zijn door de dood Zijns Zoons, veel meer zullen wij verzoend zijnde, behouden worden door Zijn leven" (5 : 10).

Laten we het toch erkennen en belijden dat we van nature vijanden zijn en daarom geen vrede hebben, laten we toch als arme en verloren, als schuldige en onreine zondaren, onze toevlucht nemen tot die gekruisigde en opgestane Christus, om het grote wonder te zien van Gods barmhartige zondaarsliefde. Wat er gebeuren moest om de verzoening met God tot stand te brengen dat is gebeurd. De verzoening ligt in de dood van de Heere Jezus Christus aan het kruis. Dat is de grond, de enige grond, waarop we van onze vijandschap kunnen worden verlost en tot kind Gods kunnen worden aangenomen. Met God verzoend door de dood van Zijn Zoon. Maar dat is ook de enige grond waardoor we eeuwig leven kunnen. Want Hij is opgestaan van de doden en Hij leeft. God heeft het offer van Zijn Zoon aangenomen. En daarom zullen we ons leven vinden in Zijn leven. We zullen, verzoend zijnde, behouden worden door Zijn leven. Wanneer we dat geloven mogen dat Christus door Zijn dood, dat is door Zijn bloed, aan Gods geschonden gerechtigheid heeft voldaan, dan reikt de Heere ons de hand der verzoening toe. Wat uw verleden ook zijn mag, hoe diep het bederf in uw hart ook zit, hoe groot uw vijandschap ook was die u van nature in uw hart draagt, hoezeer u ook gezondigd mag hebben, hoe groot uw schuld ook opgestapeld mag liggen, Hij reikt u als Eerste de liefde hand toe, de hand der verzoening over het kruis van Golgotha heen. Meer nog, Hij verandert ook uw afkerige gezindheid door de Heilige Geest, Die het hart vernieuwt, de Heilige Geest, Die ook verworven is door de dood van Zijn Zoon. Die Geest overwint de vijandschap van ons hart, maakt ons tot kinderen Gods, die leren zeggen „Abba-Vader, lieve Vader in de hemelen".

Zo komt alles tussen u en God in het reine. En er blijft niets meer zitten. We mogen het immers uit Zijn mond horen: „Mijn zoon, mijn dochter, uw zonden zijn u vergeven". Die zonden zijn afgewassen, uitgedelgd, door 't reinigend bloed van onze Heere Jezus Christus. „Zover het west verwijderd is van 't oosten, zover heeft Hij, om onze ziel te troosten, van ons de schuld en zonden weggedaan".

En waar we vrede hebben met God, daar maken We ook vrede met de mensen. Waar we echt met God verzoend zijn, daar kunnen we niet in vijandschap met elkaar blijven leven. Daar gaat van de dood en de opstanding van Christus, van Zijn verzoenend lijden en sterven, ook een verzoenende kracht uit onder de mensen. Dat kan ook niet anders. Want waar de Heilige Geest ons

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen