Het licht van Gods Woord

Dat we de Bijbel in onze eigen taal kunnen lezen vinden we de gewoonste zaak van de wereld. En het bericht dat de Bijbel of in elk geval een gedeelte daarvan thans in 3 631 talen is overgezet is voor velen ook al geen zaak van verwondering meer. We vinden dat allemaal heel „natuurlijk". Men moet immers de Bijbel in zijn eigen taal kunnen lezen!

Men vergeet dan echter dat de Bijbel vele eeuwen alleen door de geleerden kon worden gelezen, die de Latijnse taal kenden en dat de mensen wat de kennis van de Heilige Schrift betreft geheel afhankelijk waren van wat de geestelijke leiders van de kerk er over wilden meedelen. En nog altijd zijn er volkeren die niet de beschikking hebben over de Bijbel in hun eigen taal. In Kenya wonen bijvoorbeeld verschillende negerstammen, die in feite de Bijbel niet kunnen lezen. Daar wordt ook vanwege het zendingswerk van onze Gereformeerde Zendingsbond wel aan gewerkt, maar een Bijbelvertaling is niet zomaar van de éne op de andere dag klaar. Daar moet soms jaren aan worden gewerkt. Nu hoeft het ons niet zo erg te verwonderen dat de Bijbel nog niet in alle talen is overgezet. Want eigenlijk is pas na de reformatie de grote stoot gegeven aan het drukken van Bijbels in de volkstaal. Zo heeft Luther de Bijbel vertaald in het Duits. Maar ook in onze taal kwamen er al spoedig na de reformatie Bijbels beschikbaar.

Toch waren er ook voor de reformatie reeds enkele vertalingen van de Bijbel uit het Latijn verschenen. Het Latijn was de taal geweest van het oude romeinse keizerrijk en de pauselijke kerk had deze taal voorde geestelijkheid aangehouden. Voor het gewone volk bleef de inhoud van de Bijbel daardoor onbereikbaar. En toen heeft de Heere in de loop der tijden mannen verwekt die het grote belang ervan inzagen dat de Bijbel toegankelijk was voor alle mensen. Zij hebben de Bijbel overgezet in de volkstaal. Als voorbeeld willen we noemen John Wycliffe, die samen met vijftien medewerkers alles op alles heeft gezet om het Engelse volk een Bijbel in de eigen taal in hander te geven. En kort voor zijn dood kwam de met de hand geschreven vertaling in 1384 gereed. De boekdrukkunst was immers toer nog niet uitgevonden en de boeken konder alleen vermenigvuldigd worden door hel overschrijven van de oorspronkelijke uitgave Wat heeft men daar destijds geweldig vee tijd ingestoken.

Wycliffe had bij het licht van Gods W T oorc leren zien hoe de christelijke kerk van zijr dagen gedeformeerd was. Een groot beder: kwam openbaar. En de schuldigen zocht hi bij de geestelijkheid, niet het minst ook bi de hogere geestelijkheid en zelfs bij de paus En hij zweeg daar niet over, maar hij kwan op voor de waarheid van Gods Woord ei dat bracht hem al spoedig in aanvaring me de leiders van de kerk van die dagen. Eei bekende uitdrukking van Wycliffe was „God heeft de paus zijn schapen gegeven on ze te weiden en niet om ze te scheren." Di lasten die de paus en de geestelijkheid aai de volkeren oplegden waren zo zwaar, da Wycliffe veel steun ondervond in zijn strijc tegen uitbuiting door de kerk van de parle mentsleden in Engeland, zodat hij naas grote vijanden ook machtige beschermer vond. Wycliffe heeft ook als hoogleraar ge werkt en daardoor had hij grote invloed Zijn lessen werden druk bezocht en zijn pre diking was zeer geliefd. Ze ademden ook d

geest van hervorming en van terugkeer tot de gehoorzaamheid aan Gods Woord. Fel trok hij van leer tegen de geestelijkheid van zijn dagen: „In waarheid, in de dag van de Zoon des mensen zullen de meesten onzer geestelijken der verdoemenis ten prooi worden omdat ze te zeer door hun eigenbelang of door de belangen van hun orde gedreven worden en de handhaving van de Goddelijke wet veronachtzamen." Ja, hij durfde de paus te Rome zelfs te noemen: , , de hoogmoedige priester te Rome, de verfoeilijke beurzensnijder, de anti-christ".

Hij riep door het alles natuurlijk ook grote vijandschap op aan de zijde van de leiders van de kerk van die dagen. De paus veroordeelde zijn leer. Verschillende keren werd hij voor kerkelijke rechtbanken gedaagd, maar hij legde blijmoedig getuigenis af van zijn geloof overeenkomstig de Schriften, waarvoor hij wilde buigen en waaraan hij in gehoorzaamheid wilde leven. Maar gehoorzaamheid aan mensen wees hij beslist af, wanneer dit in strijd zou zijn met Gods Woord. Hij verwierp ook de roomse Avondmaalsleer door te stellen dat er geen wezensverandering van brood en wijn plaats vindt wanneer het Avondmaal bediend wordt bij het uitspreken van de instellingswoorden door de priester. Daartegenover stelde hij dat het woord: Dit is mijn lichaam, in figuurlijke zin moest worden genomen in de zin van: dit betekent mijn lichaam.

Maar toen werd hem toch het recht ontzegd om onderwijs te blijven geven aan de hogeschool. Hij ging toen helemaal in zijn gemeentewerk op. Als een trouwe herder onderwees hij zijn schapen in de weg van het Woord. Maar hij vergat zijn studie niet. En het is juist in die tijd geweest dat hij al zijn krachten wijdde aan de vertaling van de Bijbel uit het Latijn in de volkstaal. Hij heeft dat werk niet alleen gedaan, maar hij heeft hulp gehad van verschillende medewerkers. Toch is dit werk van grote betekenis geweest.

Wycliffe heeft geijverd voor de heerschappij van Gods waarheid. Hij was in die strijd nog wel eens heftig, maar hij kon toch zeggen: „God is mijn getuige, dat ik boven alles de eer van God en het welzijn van de kerk zoek, uit eerbied voor Gods Woord en gehoorzaamheid aan het gebod van Christus. Maar wanneer zich ook bij dit mijn oogmerk enige onzuivere zucht naar wereldse roem, naar laag gewin of boze wraakzucht, buiten mijn weten, daarmee gemengd is geweest, dan heb ik daarover een oprecht berouw en wil ik trachten door Gods genade daartegen op mijn hoede te zijn."

Volgens Wycliffe lag Gods wet verankerd in de Bijbel en niet in de kerk. Niet de kerk was de eerste leermeester, maar de kerk moest het Woord Gods onder de mensen brengen, opdat men zou weten van de wet en de wil des Heeren. De mensen moesten Gods Woord in hun eigen taal kunnen lezen, opdat ze daardoor bij het licht van de Heilige Geest wijs zouden worden tot zaligheid.

Na de vertaling van de Bijbel heeft hij nog enkele jaren geleefd. Zijn felle aanvallen op de kerk van zijn dagen hebben hem een veelbewogen leven bezorgd. Hij is verschillende malen als ketter veroordeeld, maar toch is hij nooit helemaal buiten de kerk gezet. In 1384 werd hij door een beroerte getroffen tijdens een kerkdienst. Hij werd in gewijde grond begraven. Maar zijn aanvallen op de kerk bleken zo raak te zijn geweest datde bisschop van Lincoln honderd jaar later zijn beenderen heeft laten opgraven en verbranden. De as werd in het water gegooid. Maar zijn werk kqn niet vernietigd worden. In 1428 werden de geschriften van Wycliffe op last van de paus wel openlijk verbrand, maar hetgeen hij op grond van de Schrift geleerd had kon daardoor niet meer ongedaan gemaakt worden. Hij heeft meer dan tweehonderd geschriften nagelaten en ook die geschriften hebben hun werk gedaan. Het zaad van het evangelie was gestrooid. Maar het belangrijkste werk van Wycliffe is en blijft de vertaling van de Bijbel.

Toen Luther later als kerkhervormer optrad heeft ook hij het belang gezien van de Bijbel in de eigen volkstaal. Ook hij erkende alleen het gezag van de Heilige Schrift. Maar toen kon de Bijbel gedrukt worden en in duizenden exemplaren verspreid worden onder het Duitse volk. De roomse kerk heeft zich met hand en tand verzet tegen de invloed van de Bijbel. Toen in Engeland een zekere Tvndale hervormingsgezinde gedachten verbreidde moest hij uitwijken naar het vasteland. Daar heeft hij de Bijbelvertaling tot stand gebracht. In 1526 was het Nieuwe Testament klaar. De eerste exemplaren kwamen al spoedig in Engeland aan. Maar de bisschop verbrandde elk exemplaar dat hij in handen kon krijgen. Zo heeft de kerk gestreden tegen het licht van Gods Woord. Tyndale is als martelaar gestorven om de vertaling van de Bijbel. Dat was in 1536. Maar toch heeft de roomse kerk niet kunnen verhinderen dat de Bijbel is gaan schijnen als een licht in de duisternis. In de communistische landen strijd men tegenwoordig nog tegen de Bijbel, maar ook de communisten zullen ondanks alle vervolging en verdrukking het licht van Gods Woord niet kunnen wegnemen. Het moet ons aan de andere kant verheugen dat in zoveel talen de Bijbel gelezen kan worden door de mensen en dat de Bijbel of gedeelten ervan in 1631 talen verschenen is, zodat een ieder in zijn eigen taal de boodschap van het evangelie kan lezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen