De Engelse Statenbijbel

Ja, de oorlog ging onverminderd voort en duurde nu al 265 weken. Weken van spanning voor vaders en moeders en vrouwen die vreesden voor het leven van hun dierbaren. Weken van spanning voor de grote formaties vliegende Forten. Dagen van spanning toen 5000 bommenwerpers, jagers en 2000 jongens die opgeleid waren en nu meevlogen in de transportvliegtuigen landden en vochten om de bruggen van Arnhem en Nijmegen.
Ook de zeedijk bij Westkapelle werd uitéén gerukt om Walcheren onder water te zetten. Daarbij werden de wapenfabrieken in de Ruhr niet met rust gelaten. De B 17, 30 m. breed en 23 m. lang, zo groot als een boerenschuur, kregen van hun bemanning kleine vogelnamen. Roodborstje, Pimpelmees en Kolibri werden ze gedoopt. Wat waren de jongens blij en opgelucht als hun opdracht was vervuld en ze de kokende hei van afweervuur en felle gevechten met jagers waren ontkomen.
Op de 6e oktober 1944 was ook Kay Habgood en zijn kameraden op de terugweg. Tevergeefs probeerde de bemanning één der motoren die een treffer had gekregen en sputterde, op gang te houden. Boven Oude Tonge ontplofte hij en rukte 't reuzen vliegtuig uitéén, dat brandend neerstortte. In één van de droog gebleven polders kwam het neer. Arie van Hein ploegde met zijn beide paarden het land om tarwe te zaaien. Zijn paarden bij de toom houdend zag hij het drama gebeuren. Vlakbij de boerderij dwarrelde het reusachtige staartstuk omlaag. Annie zijn vrouw snelde toe. De staartschutter had zich nog willen redden met zijn parachute. Die lag nu naast hem. Bij de jongen knielde de vrouw neer. Hij was niet gewond. Een blauwe plek had hij op zijn voorhoofd. Hij lag daar als een slapend kind. Met zijn bruine haren speelde de wind. Maar hij gaf geen teken van leven meer.
Geschokt en met diepe ontroering namen ze hem op. Met zijn kameraden, die ontzaglijk verminkt waren werd hij ter ruste gelegd in de schaduw van de Herv. Kerk. Na de oorlog toen mevr. Habgood hoorde waar haar jongen gebleven was bezocht ze elk jaar zijn graf; en ook na zijn herbegraving in Engeland, het dorp, waar haar zoon sneuvelde.
Haar mooie Engelse Statenbijbel schonk zij aan de kerk, zij schreef er in: In Memoriam. Deze Bijbel is geschonken aan de Dutch Reformed Church van Oude Tonge ter nagedachtenis van mijn zoon Guy Wilfred Habgood en zijn bemanning, wiens vliegtuig neerstortte in uw dorp. Met hartelijke dank en diepe erkentelijkheid van zijn zuster Rosemary voor de goede zorg en toewijding voor de jonge boys op 6 oktober 1944. Zijn moeder.
Zo ligt de Engelse familie Statenbijbel opengeslagen voor de kansel. Moge God ons behoeden voor nieuwe rampen. We mogen wel bidden: Dat Uwe ogen open zijn, Fleere, dag en nacht over dit Huis en over deze plaats. (Eilandennieuws)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen