Bevrijding

In de eerste week van mei valt ook de bevrijdingsdag. Voor velen is het woord „bevrijding" een vaag begrip geworden, omdat de jongere generatie van ons volk — en dat is zeker al meer dan de helft van de Nederlanders de oorlog niet heeft meegemaakt of niet bewust heeft meegemaakt. Voor de ouderen zal zeker de herinnering aan de bange oorlogstijd, aan de onduldbare tyrannie van de duitse bezetters, nog springlevend zijn. Wie zal onder woorden kunnen brengen wat we gevoeld hebben toen dat juk van onze schouders is gevallen en toen we weer in vrijheid konden leven. Grote en zware offers zijn voor die vrijheid gebracht. En nog hebben velen onder ons volk hun diepe wonden en droeve herinneringen aan die verschrikkelijke tijd vanwege grote en zware verliezen die geleden zijn en die door de dag van de vrijheid ook niet meer goedgemaakt konden worden.
Velen hebben hoop gehad dat ons volk in de weg van lijden en verdrukking geleerd zou hebben dat we het alleen van de Heere moeten verwachten en onze hoop op Hem moeten stellen en achter de Heere Jezus Christus aan moeten gaan, om de Heere onze God daarin te eren. Waarachtige bekering en een wandel in Gods inzettingen, dat was de vrucht waarop velen hebben gehoopt. Die verwachting is ook wei uitgesproken in de dankdiensten die gehouden zijn toen de bevrijdingsdag eenmaal gekomen was. Men hoopte op een heel ander leven dan voorheen, op een nieuw volk dat de oude paden des Heeren zou inslaan. We hadden immers duidelijk gezien dat we het van mensen niet konden verwachten. En toen de nood op het hoogst gestegen was, toen er schier geen uitkomst meer te verwachten viel, toen heeft de Heere ons laten zien dat Hij het is Die wonderen doet en verlossing geeft.
Maar nu moeten we ruim dertig jaar na de bevrijdingsdag zeggen, dat ons volk nog verder is afgeweken dan ooit te voren. Zou er een periode geweest zijn in de geschiedenis van ons volk, dat men zo openlijk de wegen des Heeren verlaten heeft, de wet van God geschonden heeft en in zulke zedeloosheid en goddeloosheid geleefd heeft dan in onze tijd? We zijn meer dan ooit slaven van de zonde geworden. Maar daarom is er ook zo weinig waarachtig geluk en gevoel van echte vrijheid. Want de echte vrijheid kunnen we alleen beleven in Christus. Wanneer de Zoon van God ons zal vrijgemaakt hebben, dan zullen we waarlijk vrij zijn. Daarom is er maar één weg voor ons en voor ons volk ook wanneer we de bevrijding van ons volk gedenken en de bevrijdingsdag vieren: „Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken en laat ons wederkeren tot de Heere. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen tot God in de hemel, zeggende: Wij hebben overtreden en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard" (Klaagliederen 3 : 40—42). Wanneer we dit jaar zo de bevrijdingsdag vieren zijn we op de goede plaats.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen