KEIZER AUGUSTUS, een werktuig in Gods hand!

I.

„En het geschiedde in diezelve dagen, dat er een gebod uitging van den keizer Augustus, clat de gehele wereld zou beschreven worden."

Hoevele malen hebben wij reeds deze aanhef gelezen van het grote heilsfeit, clat achter deze woorden staat beschreven. Immers het grote ogenblik zou aanbreken, dat cle Christus geboren zou worden. Eeuwen geleden hadden de, profeten in heilige verwondering geprofeteerd van het Rijsje, Dat voort zou komen uit de afgehouwen tronk van Isaï. God gaf Zijn Zoon voor gevallen Adamskinderen, clie nooit naar Hem vroegen of zochten. Wij hopen, zo de Heere wil en wij leven, dit grote gebeuren weer te herdenken. De adventstijd is aangebroken.

Keizer Augustus. . .. Deze naam zal ook gesproken worden door duizenden lippen. Hij was cle machtige keizer van het Romeinse rijk, maar deze keizer heeft onbewust Gods raad uitgevoerd. De Christus moest in Bethlehem worden geboren. De keizer wilde een volkstelling en daarom moesten Maria en Jozef naar Bethlehem, U kent cle geschiedenis. In enkele artikelen willen wij iets van deze keizer Augustus vertellen. De man, clie door cle allerhoogste God werd gebruikt om Zijn Raad te volvoeren, heette eerst Octavius. Hij was een vreesaehtig krijgsman, een zwak redenaar en een middelmatig veldheer clie bijna altijd overwonnen werd als hij zelf cle bevelen gaf. Hij was een wreedaard en bracht Rome onder zijn juk en heerste in vrede veertig jaar op een troon die op de puinhopen der vrijheid was gegrondvest. Het zou te ver voeren een blik te werpen op cle historie vóór de regering van Octavius.

Octavius was dus eigenlijk een lafaard, maar hij zegevierde overal door zijn schranderheid en listige aard. Groot was zijn eerzucht. Hij wilde het grote rijk regeren, ja hij wilde keizer worden. Een ander zou deze wil openbaar gemaakt hebben, maar Octavius doet het juist tegenovergesteld. Hij veinsde een grote walg en een grote afkeer van cle heerschappij te hebben. Men zegt, dat hij zijn beide gunstelingen Mecenas en Agrippa raadpleegde over cle partij clie hij moest kiezen.

Agrippa raadde hem aan cle republiek te herstellen en in een ambteloos leven een roem te zoeken clie nog groter zou zijn dan clie van een keizer. Mecenas was het hier niet mee eens en zei clat het uitgestrekte Romeinse rijk een meester nodig had.

Octavius clie reeds lang een besluit had genomen voordat hij zijn vertrouwelineen had gehoord, volgde cle raad van Mecenas op. Hij besloot cle macht niet door geweld in handen te nemen, maar hij zou trachten de Senaat en het volk, zóver te brengen, dat zij verplicht werden hem als keizer te benoemen. Eerst begon hij cle Senaat te hervormen en deed dit zo listig, clat er meer dan tweehonderd leden, clie iets op hun kerfstok hadden, vrijwillig voor cle Senaat bedankten. Zij werden met eervolle titels en voordelige ambten belast. Tijdens deze gebeurtenissen droeg Octavius een borstharnas onder zijn kleed en verscheen niet in de vergaderingen als hij niet omringd werd van enkele vertrouwelingen. Octavius regeerde toen onder cle titel van consul. Na negen jaar was zijn termijn teneinde. Hoewel niet openbaar, trachtte hij met alle middelen keizer te worden en.... met succes. Hij kreeg in naam van cle senaat en het volk cle naam van Augustus. Zijn doel was bereikt. Hij was keizer geworden. En het mag gezegd worden, de nieuwe keizer regeerde wijs en cle dankbaarheid van de Romeinen was zo oprecht clat velen hun goederen testamentair aan hem vermaakten. Keizer Augustus maakte hier echter geen misbruik van. Ilij gaf bijna altijd cle erfenis aan de eventuele kinderen terug. Soms gaf hij zelfs meer.

Terwijl Agrippa de regering van Augustus door grote krijgsdaden, belangrijke werken en schitterende gedenktekenen verheerlijkte, werkte Mecenas achter cle schermen en trachtte zijn meester op allerlei gebied te beteugelen, wanneer deze zich te buiten wilde gaan. Mecenas zei altijd: „clat men cle mensen moest besturen, zoals men zelf zou wensen bestuurd te worden."

Groot is cle invloed van Mecenas. Dit bewijst wel het volgende: Op zekere dag zat Augustus op zijn rechterstoel en veroordeelde enkele personen tot cle dood. Mecenas clie aanwezig was, maar niet tot de keizer kon naderen, schreef op een stuk papier „Sta op beul". Iemand

overhandigde dit papiertje aan cle keizer. Deze schrok en verliet onmiddellijk de rechtbank en schonk de veroordeelden vergiffenis.

De bekwaamste mannen zocht de keizer aan zijn hof te verbinden. Zo ook de wijsgeer Athenodorus. Deze zag Augustus in een boze bui. Onvervaard zei hij „Wanneer de gramschap u wil overmeesteren, noem dan langzaam de vier-en twintig letters van het a, b, c, vóór dat gij spreekt of handelt."

„Blijf altijd bij mij", antwoordde de keizer, „uw raad is mij nuttig".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen