VERTREK UIT HET OUDE KERKGEBOUW VAN DE GEMEENTE NORWICH, ONTARIO, CANADA.

Op Zondag 23 Juni j.l. werd ‘s avonds de laatste dienst gehouden in het oude kerkgebouw. In zijn voorafspraak memoreerde Ds. L.Kieboom het een en ander over het ontstaan en de groei van de gemeente.

Het was op 18 Oct. ‘48 dat Ds. W.C.Lamain van Grand Rapids voor het eerst voorging voor een viertal emigrantengezinnen in Ontario. In het voorjaar van ‘49 werd begonnen om 1 maal per Zondag een leesdienst te houden bij vrienden in huis. In Juni van datzelfde jaar bezocht Ds. Hegeman uit Paterson de verstrooide emigranten en preekte voor hen. Sommige mensen moesten 120 mijlen rijden om deze dienst te kunnen bijwonen. Een zgn. Zendingspost werd er opgericht en sinds die tijd werd er Zondags een dienst gehouden te Lyndoch. In het najaar van ‘50 werd er een kerkeraad gekozen en op 22 Oct. werd de kleine gemeente geinstitueerd door Ds. Lamain. In Jan. ‘51 werd er een oud schoolgebouwtje gekocht tussen Otterville en Tillsonburg; vanaf die tijd werden er Zondags twee diensten gehouden. In ‘55 was de vergaderruimte te klein geworden en werd overgegaan tot de aarkoop van een oud herenhuis te Norwich dat 50 jaar als High school gebruikt was geworden. Door gestadige groei was de laatste jaren ook dit gebouw te klein geworden en in Juli ‘67 werd op een ledenvergadering besloten om een nieuwe kerk te gaan bouwen.

In de laatste dienst die in het oude kerkgebouw gehouden werd sprak Ds. Kieboom over Jesaja 14:32. Het hema van zijn predikatie was:

Een troostrijke bemoediging voor het bedrukte Zion. le Zion’s toestand, 2e Zion’s grondslag en ten 3e Zion’s toevlucht. Na het historisch verband van deze tekst toegelicht te hebben, merkte Ds. Kieboom op dat de ervaringen van tet Oudtestamentische Israel, leerzaam zijn voor de kerk van het Nieuwe Testament. De Kerk heeft vele vijanden, ook de ware gelovigen persoonlijk. Ongeloofsboden van buiten en van binnen zoeken hen te benauwen. Het verdrukte Zion kan Zelf geen antwoord vinden. De Heere kent echter hun droevige toestand en geeft hen een troostrijk antwoord, n.l.: De Heere heeft Zion gegrond”. Israel had zijn bestaan aan God te danken. Gods soevereiniteit, genade, barmhartigheid en trouw waren duidelijk gebleken. Deze dingen waren tot troost van het Oudtestarmentische Zion. Dat de Heere Zion gegrond heeft is evenee een troost voor de Nieuw Testamentische kerk. Vele aanshgen worden op haar gepleegd van buiten en vaak wordt haar fundament ondermijnd van binnen. God heeft echter Zijn kerk in stand gehouden en hetzelfde mag gezegd worden van Godswerk in de harten van Zijn kinderen.

De Heere heeft gewild dat er in Norwich een gemeente zou zijn. Een bijzonder groot voorrecht in dit grote land en roept ons om dit in ootmoed te waarderen. Ook worden er nog sommige kinderen Gods onder ons gevonden. Het is hun tot troost dat de Heere hen gegrond heeft. God heeft dit voorwerpelijk gedaan in Zijn eeuwig raadsbesluit en in het borgwerk wat Christus voor hen volbracht heeft en onderwerpelijk heeft Hij het gedaan in hun hart nadat Hij hen van alles ontgrond en ontledigd had en toen God Zijn Zoon in hen openbaarde. Dat de Heere hen gegrond heeft sterkt hen in de strijd en geeft hen hoop voor de toekomst.

Het Zion Gods heeft een toevlucht, wel worden zij bedrukten genoemd. Zo was het in de dagen van Hizkia. Zelf ondervond deze koning dit toen er boden van Sanharib tot hem kwamen, maar ziet de Heere was hem een toevlucht.

De geestelijke zionnieten zijn bedrukten vanwege de aanvechtingen van de driehoofdige vijand, duivel, wereld en zonde. Ook zijn ze vaak bedrukt als zij zuchten onder de macht van het ongeloof. Op andere tijden zijn ze weer bedrukt vanwege hun struikelingen, of wanneer de kastijdende hand des Heeren op hen is. De Heere heeft echter Zion gegrond opdat de bedrukten Zijns volks een toevlucht hebben zouden. Hij die Zion gegrond heeft, onderhoudt en beschermt Zijn volk. Hij is het die hun opening in het gebed verleent, of een woord tot hun bemoediging en vertroosting spreekt.

In zijn slotwoord vroeg de leraar of men in de oude kerk een bedrukt mens was geworden? Of men door genade de enige grond der zaligheid had leren kennen, alsmede de noodzakelijkheid en waarde van die toevlucht waarheen de kerk door alle eeuwen heen gevlcden is?

Gewezen werd nog op het voorrecht van een bedrukte te mogen zijn. Wel komen er boden des volks tot dezulken. Zo is het in de oude kerk geweest en zo was het met het bouwen van de nieuwe. Ook zullen er straks weer boden des volks komen als we in de nieuwe kerk mogen zijn. De Heere heeft echter Zion gegrond. Hij geve Zijn volk daarvan meer wetenschap en dat zij voortdurend mogen ervaren dat Hij hun tot een toevlucht is.

Onder het zingen van Psalm 119:45 sloot de leraar op plechtige wijze de kanselbijbel en sprak daarna voor de laatste maal de slotzegen uit in de oude kerk. Onder degenen die huiswaarts keerden warer sommigen die een gevoel van heimwee hadden als zij dachten aan de weldaden die de Heere hun onder de bediening deswoords in de oude kerk geschonken had.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen