Van de Prins geen kwaad
Er was een heftige deining in de politieke Binnenhof-vijver na publikatie van het interview, dat Zijne Koninklijke Hoogheid weggaf na afloop van het staatsbezoek aan West-Duitsland,
Onzerzijds betreuren we dat het interview blijkbaar plaats vond op de zondag. Tenminste ik beschik over het authentieke verslag, dat gedateerd is 1 november en waarin ovet het onderhoud wordt gesproken in de term van gistermiddag. De zondag is ongetwijfeld bij uitstek een dag om Koninkrijkszaken te behandelen, doch dan wel de zaken van het Koninkrijk Gods. Dat is zeer weldadig. Ik geloof dat het niet geoorloofd is om welke gewichtige redenen ook«— tenzij uiterste nood als oorlog en revolutie — te verzuimen wat ons geboden is op de dag des HEEREN. We betreuren, schreef ik. Natuurlijk houden deze woorden gepaste kritiek in. Niets is echter zo moeilijk dan oprechte vermaning, tenzij we in hoge mate eigengerechtigde mensen zijn. Ge hoort wel eens dat er geen gebed meer is voor Overheid en Koninklijk Huis. Dit is toch een geboden zaak? Als we niet de voorbede beoefenen kunnen we onmogelijk in rechte zin vermanen. Immers geldt ook in dezen wat we wel eens uitspreken met betrekking tot de opvoeding, dat het spreken met God over de kinderen wel zo belangrijk is als spreken met de kinderen over God. Jammer genoeg kunnen vele mensen hun verm.aningen uitspreken m, et droge ogen.
Natuurlijk geldt voor leden van het Koninklijk Huis in dubbele zin: Zet een wacht voor mijne lippen. Voor de rest vind ik dat de fractieleiders en dat de Regering erg krampachtig hebben gereageerd op het hele geval. Heeft de premier zich kortgeleden zelf tijdens de Begrotingsbehandeling zich niet wat laatdunkend uitgelaten over het gevraag van Kamerleden? Bovendien heeft de Prins zelf met zijn openhartige bekentenis dat een vorige Minister-President zijn gedachten rijkelijk naïef vond de hele uitspraak al in ruime mate gerelativeerd. De krampachtigheid van de politieke zetbazen op de Binnenhof doet vermoeden dat de Prins wel een beetje gelijk had. Maar hij mocht het niet zeggen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 november 1971
De Banier | 8 Pagina's