Voor Oud en Jong

ivenals in de overige landen van Europa, heerste ook in Engeland in iet laatste tijdperk der Middeleeuifen een dikke duisternis over de lerk.

foch zou ook daar de banier deT waarheid wederom verheven worleh en het licht van Gods Woord i^an schijnen. Daartoe verwekte de ïeere John Wickleff, die in 's Hee-«n kracht zich aangordde met hei waard des Geestes, om de strijd an te binden tegen alles, wat van les Heeren Woord afweek,

l'el werd door Rome's priesters ales aangewend om hem tot zwijgen e brengen; velerlei middelen werien beproefd om hem te doen verlordelen als ketter, maar de Heere lewaarde en bewaakte hem, zodat 'ij in zijn pastorie te Lutherwerth istig het tijdelijke met het eeuwi-^ mocht verwisselen. Wel werd 'srtig jaren na zijn dood zijn grai ieopend, werden zijn beenderen [erbrand bij vonnis van het geeste-'jk gerecht en werd zijn as in de ri-'ler geworpen, maar dat deerde de 'wloste des Heeren niet. Smart aaarover werd slechts gevoeld door zijn volgelingen, die met de naam Lollards werden genoemd en hevig werden vervolgd door de woede van Rome. Deze vervolging ving aan in het jaar 1413. Rome's priesters verspreidden het gerucht, dat er onder de Lollards een samenzwering bestond tegen Engelands koning Hendrik V. Hoofd van die samenzwering zou zijn Lord Cobham, een man van buitengewone geestesgaven, volkómen op de hoogte van de letterkunde van de oude en de nieuwe tijd, zeer bedreven in de staatkunde zowel als in de handelingen van de krijg.

Uit liefde tot de litteratuur had hij de geschriften van Wickleff bestudeerd en was zodoende, zonder het te willen, in kermis gekomen met de zuivere Evangeliewaarheden. Die studie werd door Gods Geest geheiligd aan zijn hart en hij leerde niet alleen de ^Waarheid kennen, maar ook de 'God der Waarheid, aan Wiens dienst hij zich van harte wijdde.

Hij vervaardigde afschriften van Wickleffs werken, die hij onder zijn bekenden verspreidde, onderhield uit eigen middelen enkele predikers, die heinde en ver het evangelie predikten en werd zo de erkende aanvoerder van de hervorming, die in Engeland zo schoon scheen te vangen. aan

Dat door deze handelwijze de haat van Rome's priesters werd opgewekt, is te verstaan. Koning Hendrik V was in zijn hart afkerig van de vervolging van anders denkenden en daarom moesten de dienaren van Rome hun oude wapen ter hand nemen; list en bedrog, en daardoor de koning tegen de zogenoemde ketters opzetten. Nu werd het gerucht verspreid, dat Lord Cobham heimelijk 20.000 mannen had bijeen verzameld in „St. Giles in the Fields", een plaats toen ter tijd een verzameling van bosjes van kreupelhout.

Toen de koning zich des nachts daarheen begaf, vergezeld van een aantal gewapenden, vond hij er een tachtigtal personen, die in stille aandacht luisterden naar een prediker, die hen Gods Woord verklaarde. De koninklijke troepen doodden velen van deze personen en namen de overigen gevangen. Naar de gewoonte van die tijd werden de gevangenen op de pijnbank gebracht en zo lang gemarteld, dat enkelen hunner, onzinnig van pijn, het bestaan van het complot bekenden en uitspraken, dat Lord Cobham hen had omgekocht.

Hendrik V geloofde nu aan de schuld van de edelman en loofde een zekere som uit aan de persoon, die de Lord zou aanbrengen, benevens vrijstelling van alle belastingen aan de stad, die hem zou uitleveren. Het duurde dan ook niet lang of de edele Lord was in handen van 's konings dienaren en werd in de Tower ingekerkerd. Het gelukte hem echter met behulp van zijn vele vrienden om te ontsnappen. Doch slechts vier jaren genoot hij van zijn vernieuwde vrijheid. Toen werd hij opnieuw gevangen genomen en zeer spoedig voor zijn rechters gebracht. Hij werd veroordeeld de dood der verbranding te ondergaan. Met ketenen werd hij aan een galg gehangen, terwijl onder hem een vuur gestookt werd, dat hem langzamerhand brandde, zodat hij onder vreselijke pijnen eindelijk de geest gaf. Maar zijn werk was niet te vergeefs geweest. De kennis van de Evangeliewaarheden kon uit Engeland niet worden weggenomen. De Lollards werden wel op vreselijke wijze vervolgd, maar ze bleven bestaan. En al moesten ze hun vergaderingen en godsdienstoefeninigen geheim houden, de Heere, Die in het verborgen ziet, toonde gedurig, dat Hij in hun samenkomsten met Zijn Heilige Geest werkzaam was, ook tot opbouw des geloofs.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen