KERSTFEEST

Eere zij God in de hoogste hemelen. \_^, ^^^ 2 : 1 4a

auwelijks had Maria haren eerstge- Dren Zoon gebaard, of de hemel erd gescheurd en van stonden aan as er met den engel, die den herers de blijde boodschap aankondige, dat de Zaligmaker, welke is hristus. de Heere, in de stad Daids hen geboren was, eene menigte es hemelschen heirlegers, prijzende 'od. Het eerste, dat van hunne lipen werd gehoord, was een heerlijke ing ter eere des AUerhoogsten. iere zij God in de hoogste hemelen - zoo jubelden zij het eenparig uit. een> neen, niet eenig mensch kwam ij de geboorte van den Zone Gods enige eere toe. Want al begrepen ie troongeesten Gods het heilsplan an Christus vleeschwording in al jne diepten niet, zooveel begrepen j er wel van, dat daarvan geen ikel mensch de minste eer toewam. Slechts den eenigen en drie- 3nigen God begeerden zij te verheer ken. En dat niet alsof zij den Allerjogste in werkelijkheid eenige eere onden toebrengen. "Want zoo eenig hepsel het ooit heeft verstaan, dat Heere niet gediend wordt als iets hoevende, dan stellig wel de engen die al den dag en al den nacht inschouwers van Zijne heerlijkheid j^j.gjj

aarging het bij hen dan ook niet Zïch^wel bewust dat de Heere n. echts in Zijn eigen werken verheerkt wordt, begeeren zij niet dan ods daden en deugden in hunne 3deren te ve-heerlijken. Er ten volvan overtu'g'd, dat zi} met hun enïlenzang Goda Zelfs niet d? minste eerdere eere kondea loebim^.'cn. ïgeerden zij slechts Gods eigen erk te bejubelen. Daartoe van God jzonden, verlangden zij Hem de jre te brengen.

•j brachten met hun eere zij God in e hoogste hemelen, eere toe aan ijne oneindge wijsheid. Deze enschten zij met alle krachten in mne liederen te loven en te prijzen, ij begeerden Hem daarin groot te aken. Want Hij heeft toch in Zijne idoorgrondelijke wijshed een weg T^^alighe'd gesteld, waarin al Zijne eerlijke deugden, die der liefde en 5r gerechtigheid, verheerlijkt wor- '-n. Een weg, die niemand dan Hij leen had kunnen bedenken. Een eg, waar geen weg was heeft Hij de vleeschwording Zijns Zoons geeld en wel zu'k een, waarbij Hij ïlf op het allerhoogste verheerlijkt ordt en nochtans de allergrootste !r zondaren zalig kan worden. Een 'eg, waarin Gods ontfermende lieide en Zijne onkreukbare gerechtigheid elkander blijde begroeten en waarop de blindste niet kan dwalen, de kreupele n.et zal struikelen, de lamme als een hinde wandelt, de arme rijk en zeits de doode levend wordt, Die menigte des hemelschen heirlegers galmde het uit, dat de Heere Z, ijne gerechtigheid in de geboorte Zijns Zoons zoo vlekkeloos en ongsschonden had ten toon gespreid, terwijl niettemin, neen, juist daardoor een middel tot behoud en eeuwige redding van gansch gevallen, hel- en doemwaard.ge menschen was gesteld. Eene wijsheid, waarover al Gods kinderen zich met onuitsprekelijke vreugde verheugen, als zij aanschouwen hoe de gerechtigheid en de liefde elkander op dezen weg kussen. O, als des Heeren kind dat mag doorleven, dan wordt die weg der zaligheid hun zoo onnaspeurlijk wijs, zoo dierbaar, zoo veilig, zoo heiLg, zoo zalig. Op dezen weg wandelende, worden het wonderen, ja wonderen altemaal. Zoo zijn verstand deze vatten wil, staat het vol eerbied stil en stamelt hij het de engelen na; Eere zij God in de hoogste hemelen.

„, , n t here te brengen aan de alles te bovengaande, immer onbegrijpelijke en steeds aanbiddenswaaid.ge menschenliefde, die de Heere 'den Zijnen in Christus' geboorte bewijst, dat was mede het doel van den Engelenzang. Eere te brengen aan den eenigen en drie-eemgen God, Die mt loutere üe^de een weg legde, waar buiten Hem geen weg was; Die opzocht degenen, die Hem in bittere vijandschap den rug toekeeren en omzag naar degenen, d.e niet naar Hem omzien. Om deze liefde hulde te brengen, dat was het verlangen der engelen. Daarvoor hadden zij gaarne voor een wijle de heerlijkheid des hemels verlaten. O, die engelen brandden van verlangen om te zingen ter eere van die wonderbaarlijke liefde Gods, de Zijn eigen Zoon, Zijn geliefden Schootzoon, overgaf tot den dood, ja tot den dood des kruises en dat van vijanden, overtreders, goddeloozen, om hen uit de handen van den dood, uit de klauwen van den satan en uit de afgronden der hel voor eeuwig te verlossen. De Engelen konden niet zwijgen van die genade Gods — rijk en vrij — Die in 't eeuwige erbarmen in het bloed Zijns Zoons helwaardigen wilde gedenken om hen uit hunne ellende op een rots te verhoogen. En wie ooit deze zonde en schuldvergevende liefde mocht proeven, wie van hen, — vraag ik, moet niet getuigen van wonderen van liefde hem bewezen. Gewis, deze zal ook de lust en keuze bekomen om Gode lof te bereiden, zelfs de meest bekommerde onder de bekommersten staat er naar krachtens het door Gods Geest verwekte leven, om heilig en onberispelijk ter eere Gods te mogen leven ïn Hem in handel en wandel de lof en de eere te brengen.

Wanneer die menigte des hemelschen heirlegers Gode ter eere zong, zoo huldigde zij meteen Gods waarheid en onbezweken trouw. Lang had de voorzegging op hare vervulling laten wachten. Eeuwen waren er sinds de eerste belofte in Edens hof gedaan werd, voorbijgegaan. Het ongeloof had triomphantelijk geroepen; het zal niet gebeuren. Maar op Gods dag en tijd, gebeurde het toch. In de volheid van den tijd werd de Christus geboren uit eene vrouw, onder de wet. Neen, dat overblijfsel naar de verkiezing der genade, dat heilbegeerig naar Zijn komst had uitgezien, werd niet beschaamd. Welk een gebeurtenis, de geboorte van den Zone Gods! Want alstoen werd geboren uit de maagd Maria, ontvangen uit den Heiligen Geest, de Zaligmaker der wereld, God en mensch, in eenigheid des persoons. Zijn Naam is Jezus, want Hij zal Zijn volk zalig maken van hunne zonden en Hij zal zoeken en zalig maken wat verloren is. Mijne lezers! Wat dunkt u van den Christus? Is Hij reeds uw Borg en Zaligmaker? Hebt gij u reeds als een arme, een verlorene, een hel- en doemwaardig mensch leeren kennen? Is er reeds in uw hart een ledige plaats, die Jezus alleen maar kan vervullen? Zijt gij reeds als een goddelooze aan Zijn gezegende Middelaarsvoeten gekomen? Zoo niet, bedenkt, dat Hij zich heden nog met uitgebreide armen tot een hardnekkig en wederstrevend volk v/endt; nog heden roept; Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven, nog op den dag van heden getuigt Hij: Wendt u tot Mij, alle gij einden der aarde en wordt behouden; ook nog vandaag van u eischt: Bekeert u. De tijd uws levens is kort, vliegt voorbij, gelijk het rasch naderende einde des jaars u leert. Daarom haast u en spoedt u om uws levens wil. Overdenkt dat dit wel de ergste zonde is, die gij begaan kunt, namelijk, wanneer gij op zulk eene groote zaligheid als in Hem is, geen acht neemt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen