Communicatisch RUMOER

Onze militairen worden naar Indië gezonden. Zeer begrijpelijk verwekt dit in menig gezin onrust en ontstemming. Dat is nu juist koren op den molen der communisten. Dezen ageeren in hun pers en op hun vergaderingen met alle mogelijke middelen tegea de uitzending der troepen. Tengevolge van hun agitatie zijn er in Amsterdam relletjes voorgevallen. Daar was namelijk gepoogd, zonder dat men daarvoor toestemming van den burgemeester verkregen had, een demonstratie tegen de uitzending van troepen te houden. Daarbij viel een doode. Dit gaf den communisten aanleiding om den daar op volgenden Maandag 'n staking van 24 uur in Amsterdam te proclameeren. Het lag geheel in de lijn der communisten om over deze aangelegenheid een interpellatie in de Tweede Kamer te doen aanvragen. Het communistisch kamerlid, de heer Wagenaar, vroeg deze op de vergadering van Dinsdag 24 September aan. Reeds den volgenden dag werd zij gehouden. De interpellant legde daarbij onder meer der politie ten laste, dat zij op „vreedzame, weerlooze burgers" had geschoten. Zoowel de minister-president als de minister van oorlog wezen terecht de geuite beschuldiging van de hand en verklaarden dat de communisten door hun agitatie de oorzaak van het onheil en de relletjes waren. Zij stelden vast, dat het voorloopig onderzoek had aangetoond, dat de kogel, waardoor de burger doodelijk getroffen was, niet door de politie was afgeschoten. Zij zegde daarbij een nader onderzoek toe. Op het einde van het debat diende de communistische fractie een motie in. Deze werd met enkel de stemmen van de communisten vóór, verworpen.

Bij dit debat beklaagden de communistische sprekers zich, dat tegen hen een eenheidsfront was gevormd. Dit lag overigens geheel in de lijn van de zaak zelf. Het gaat toch niet aan, dat wettig genomen maatregelen door straatrumoer en staking krachteloos gemaakt kunnen worden. En evenmin is het toelaatbaatK dat 10 Vo de overige W/o van volk ringeloort. De communistei hebben tegenwoordig den mond vol over democratie. Hun optreden loopj echter voortdurend tegen alle TK gels der democratie in. Zij sporen toj verzet tegen het wettig gezag aajl Zetten de soldaten er toe aan om t^ deserteeren of door onderduikijii zich aan den militairen plicht te on|T trekken. Daar is vrijheid van i verga. dering, . ^ en van pers in • ons land, 1 j maa „ c ''"* dering '^'°"* en van '" """^ pers ''°"'''' m ons •'''"='»'-'^ land, maai '^ * dit gaan dient met openlijke in geen geval ondermijning gepaard vai g het wettig gezag. Daartegen moet iC regeering met alle kracht optreden In Sowjet-Rusland zou dit zeker nie gedoogd worden en naar vrij érootfcj waarschijnlijkheid direct met dC kogel oj strop gestraft worden. 11 Sowjet-Rusland zendt de regeerin haar troepen ook menigwerf ver vai^ huis. Wee echter degene, die hc j durfde bestaan, daartegen op^^^'i' in verzet te komen! Hoe zou het die genen vergaan, die tegen de ^^^f ding van troepen in Rusland tot 'i^ staking opwekken? Wat zou het kt^ van de arbeiders zijn, die daar aat|s deelnamen? Men behoeft daarnaaip niet te gissen of te raden, In on land echter wordt dit alles gedoogii Daarin staakt men, wat de grootst m ellende veroorzaakt, maar naar hat telust. Van dit verfoeilijke midde bedient men zich, tot in den gemeen teraad toe, thans helaas allerwegt Bij het kamerdebat stonden de con munisten en socialisten fel tegeno ver elkander. De laatsten keerde althans bij deze gelegenheid den eei sten finaal den rug toe. De overig b sprekers keerden zich eveneen scherp te^en de communisten, dli geen succes met hun iinterpellatii hebben gehad,

Doordat Ds, Zandt door ongesteW heid niet ter vergadering kon ziin en de heer Ir, van Dis d ^ ', ^ j 1 j- 'i vergadering van de studie-commii sies te Rotterdam, die gelijktijdig ge houden werd, moest bijwonen, ^eijg er van de zijde van de S, G, P. nif; p aan het kamerdebat, waarbij over gens ook" weinig nieuws of belan( rijks naar voren werd gebracl deelgenomen. De Kamer was bi K vendien, er namen slechts 64 lede aan de stemming deel, niet druk bf zocht; hetgeen daarin zijn oorzaa wel zal hebben gehad, dat de kamei leden er niet op gerekend haddei k dat'er Woensdag nog vergaderii v zou zijn. Dit zou ook niet het gevi geweest zijn, indien de communiste niet Dinsdags met hun verzoek ot° 'n interpellatie voor den dag ware: gekomen. Niemand heeeft 't rumoe( der communisten kunnen voorzien W althans niet, dat het op Zaterdag 2 September zou los breken en dat ii verband daarmede den volgcndei Woensdag reeds een interpellatie tr de Tweede Kamer zou plaats heï ben. Dit rumoer zal wel niet het et f nige zijn, dat de communisten veiK wekken. Zij moeten het nu eenmaiC van het rumoerniaken hebben % zullen geen poging ongebruikt latef ' ' ïid onder de om de ontevredenheid volking te vermeerderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen