Buitenland Overzicht

Sedert wij ons laatste overzicht schreven, zijn de geschillen tusschen Amerika en Groot-Brittanië eenerzijds en de Sovjetunie anderzijds niet verzacht, H/aar in teo-end-eel noj» verscherpt. Alles vi'ijst er op. dat deze controversen zich in de toekomst nop: ter defre zullen toespitsen. £r is dan ook allerminst reden voor om het lied ..vrede, vrede en g'een eevaar'' aan te heffen. Hoe zeer worden de affievaardieden der S.G.P, door de feiten in hef frelijk fresteld. toen zij indertijd onder vrij aln: (meon hoonjrelach een bespottinjr getu ijlden, dat van wege de algemeene God-verlatinp: zware oordeelen op komst waren. De toekomst laat zich ongemeen donker en drcijrend aanzien.

In de vredes-onderhandelingen komt maar gem schot. De Parijsche conferentie is zonder dat er ook maar eenifr resultaat verkregen werd uiteenfjefraan. En als straks de, ministers der Buiten- Jandsche Zaken opnieuw ter conferentie bijeen zullen komen, dan staan zij niet alleen voor dezelfde moeilijkheden, maar zijn er zelfs nofr nieuwe bijprekomen. Dit is blijkbaar geheel naar den zin der Russen, die de op te lossen qnaesties sleepende willen houden.

Bevin, de Engelsche minister van Buitenlandsch* Zaken, heeft zich in het Parlement in een rede scherp tegen de Sovjet-politiek gekeerd. Hij. nam daarbij geen blad voor den mond en sprak het openlijk en onomwonden uit. dat de Russen door hun optreden den •wereldvrede in een niet gering gevaar brengen. Churchill deelde de zienswijze van Bevin volkomen. Hij legde daarbij de opzienbarende bekentenis af, dat het aanzien van Groot-Brittannië onder de volkeren sterk gedaald •was.

Beide staatslieden spraken bij die gelegenheid hun spijt er over uit, dat Sovjet Rusland in Europa een ijzeren scherm heeft opgetrokken en daardoor ons werelddeel in tweeën gesplitst heeft, in een Russisch en in een niet- Russisch deel.

Zij hadden er nog aan toe kunnen voegen, dat Sovjet-Rusland alles in het werk stelt om zijn invloedssfeer in Europa uit te breiden. Dat komt in de Spaansche-quaestie al heel duidelijk aan het licht. De Rus en zijn agenten worden niet moede om Franco's regiem in Spanje als een dreigend gevaard voor den wereldvrede voor te stellen. Zij staan er op, dat Franco tot aftreden zal worden gedwongen en door een dusgenaamd democratische regeering zal worden vervangen. Daarmede zou volgens hen de wereldvrede uitermate gediend zijn. Dat dit echter bij den Rus niet het voornaamste genot is, dat in het geding is, zal een ieder heel gemakkelijk kunnen begrijpen. Het zal wel niemand ontgaan zijn. dat er heel wat meer achter zit. Spanje is wat zijn militaire positie betreft alloen niet in staat om den wereldvrede te bedingen. Het heeft daartoe militair vermogen. Spanje vormt echter door zijn ligging een militaire sleutelpositie. Van dat opzicht is het van zeer sroot belang. Men mag da^ w> k met zekerheid aannemen, dat het Sovjet-Rusland heel wat waard zou zijn deze militaire sleutelpositie onder zijn invloedssfeer te krijgen. Daar gaat het in hoofdzaak om. Het argument, dat Sovjet-Rusland hierbij aanvoert, namelijk dat Franco een fascistisch regiem voert, kan men moeilijk als ernstig gemeend beschouwen, als men bedenkt, dat Sovjèt-Rusland thans alle pogingen in het werk stelt. Om met Argentinië, dat eveneens fascistisch geregeerd wordt, op een zeer goeden voet te komen. Was dat werkelijk in het oog van den Rus een onoverkomenlijk bezwaar, om met een land, dat fascistisch geregeerd wordt op voet van vriendschap te leven, het had in 1939 geen verdrag van vriendschap met Duitschland. dat toen onder Hitler stond, gesloten en het zou thans niets met Argentinië van doen willen hebben. Was het den Rus inderdaad ernst met zijne bewering, dat elk land. dat fascistisch geregeerd wordt, een gevaar voor den wereldvrede oplevert, het zou zich niet alleen tegen Spanje, maar ook tegen Argentinië fee weer stellen. Dit doet hij echter niet Integendeel de Rus is er op uit om met Argentinië gemeene zaak te maken. Het kan niet uitblijven, of dit laatste moet in Amerika kwaad bloed zetten. Argentinië heeft toch gedurende heel den oorlog Amerika zoowel openlijk als in het verborgen tegengewerkt.

Het is dan ook te verstaan, dat Amerika en Groot-Brittanië van het streven van Sovjet-Rusland om Franco's regeering in Spanje ten val te brengen niet veel moeten hebben, ook al zijn de regeeringen dezer landen op Franco vanwege zijn in den wereldoorlog aangenomen houding niet gesteld.

Dit alles doet zijn weerslag gelden op de beraadslagingen in den Veiligheidsraad der Vereenigde Naties. Daar zit men nog altijd zoowel met de Spaansche als de Perzische quaestie in de maag. Zij zijn nog steeds niet tot oplossing gebracht. En dat niet alleen: ook wat er op den Balkan en in Duitschland voorvalt, geeft ruimschoots aanleiding om de geschilpunten tusschen Amerika en Groot-Brittannië eenerzijds en Sovjet-Rusland anderzijds te verscherpen en daardoor de beraad: < !agiiigen in den Veiligheidsraad

tp bemoeilijken. In i'rankrijk zijn inmiddels verkiezingen gehouden. Daarbij leed de linkerzijde, inzonderheid de socialistische partij een zwaar verlies, te^^yijl ook de communistische partij enkele zetels verloor, al ging zij in stemmenaanta! nog een kleinigheid vooruit. De partij, die met de winst ging strijken, was de R. K. Volkspartij, welke thans het grootste aantal zetels (IfiO) in de Kamer bezit. In Italië verkregen de R. K. bij de gehouden verkiezing eveneens het grootste aantal stemmen. Ook aldaar vormen zij de grootste partij in de Kamer. Daarna ververwierven de socialisten gevolgd door de communisten de meeste stemmen.

In beide laatstgenoemde landen zullen coalitie-regeeringen gevormd moeten worden, daar in geen dezer landen bij lange na niet één partij sterk genoeg is, om alleen te kunnen regeeren. In Italië werd tevens door de uitspraak des volks beslist, dat Italië voortaan een republiek zal zijn. De Koninklijke familie heeft voor een deel reeds het land verlaten. Het ligt in het voornemen van den koning, zoo spoedig maar eenigszins mogelijk is, zich naai zijn vrouw en kinderen in Portugal te begeven.

In groote hoofdzaak heeft het Koorden des lands voor de Republiek en het Zuiden voor het Koningsschap gestemd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen