BUITENLANDSCH OVERZICHT

„Is ’t wel met U” — deze korte, veel beteekende vraag werd eenmaal door Gehazi, uit naam van den profeet Eliza ge_ richt tot de welbekende, zeer godzalige Sunamitische vrouw. Eir is thans alle reden om deze vraag t« herhalen. Is 'twel met onzen persoon, met onze ziel? Is 't wel met de onderlinge verhouding onder de volken? De vurig begeerde dag des vredes is aangebroken. Doch is de vrede inderdaad op aarde wedergekeerd? In naam gewis, doch in werkelijkheid nog niet. Er zijn toch tal van quaesties, welke ons recht geven, om dat t€ beweren.

Daar is de quaestie van de West-'Europeesche gemeenschap Die Fransche leider, de Gaulle, heeft in een •verklaring in het Engelsche blad de „Times" er sterk op aangedrongen, dat er een nauwe samenwerking tus-Echen de West-Europeesche volken tot stand zou komen. Hij pleitte voor eene verbintenis van Engeland met Frankrijk, Nederland en België en stond daarbij voor, dat ook Spanje en Italië in dien bond opgenomen zouden worden. In Groot-Brittannië zelf gevoelt men warm voor deze samenwerking en wil men zelfs Denemarken, Zweden en Noorwegen daarin opgenomen zien. In Sonjet-Rusland moet men er echter niets van hebben en keert men zich in de pers er steik (egen. Men schroomt zelfs niet om van dezen bond als van blok van Staten tegen de Sovjet-Unie gericht te schrijven en gaat daarbij inzonderheid tegen de Engelsche en Fransche socialisten fel te keer.

Hierbij voegt zich een andere quaestie en wel die tusschen de Sovjet-Unie en Turkije. Rusland heeft het vriendschapsverdrag met Turkije opgezegd. Het verlangt Turksch grondgebied en medezeggingschap over de Dardanellen. In Turkije wil men daar niets van weten. Wel schijnt men er geneigd te zijn om Rusland op sommige punten ter wille te zijn, doch de vergaande eischen van Soijet-Rusland wijst men met beshstheid van de hand. Dit geschil verwekt in Turkije groote ongerustheid, zoo zeer zelfs, dat Tuikije nog steeds niet tot demobilisatie van zijn leger is overgegaan.

Nauw in veiband daarmede staat de quaestie van de regeling van de groote waterwegen in Europa. Op het oogenblik houden de buitenlandsche ministers van Amerika, Groot-Brittannië, Sovjet-Rusland en Frankrijk op hun bijeenkomst tot de voorbereiding van de vredesverdragen te Londen, zich er meide bezig. Ame.ika staat een internationale regeling voor. Tuikije hoopt met het oog op de Dardanellen, dat deze tot stand zal komen. Het hoopt alzoo zijn souvereiniteitsrecQien i kunne" handhaven. £ovjet-'^us!and daartegen kant zich si'hans ten aanzien van de Dardanellen er tegen. Het verlangt een afzonderlijke rege­ ling met Turkije, wellicht denkend, dat bet alsdan meer in de wacht kan slepen, dan als ook Amerika en Groot-Brittannië in deze aangelegenheid gemoeid wordan. Gemakkelijk is deze regeling echter allerminst. Bij een internationale legeling zullen de Donau en de Rijn ook daarin allicht betrokken worden. Dat«u ook Sovjet-Rusland eenige zeggingschap over de vaart op den Rijn zal verkrijgen, is begrijpelijkerwijs weder niet naar den zin van Groot-Brittannië.

Bovendien is er nog Imrner de uiterst moeilijke quaestie over de Balkan-landen. Sovjet-Rusland heeft hier wat water in zijn wijn moeten doen. Het heeft er in moeten toestemmen, dat de verkiezingen in Bulgarije uitgesteld werden en dat de verkiezingen aldus geregeld werden, dat de oppositie-partijen tegen de Sovjet-Rusland zeer genegen Bulgaarsche regeering ook hun invloed konden doen gelden. s

En alsof dit alles nog niet genoeg ware, heeft ook nog de afgevaardigde van de Amerikaansche federatie van den arbeid, Meang, roet in het eten gegooid, waardoor een andere quaestie, een hoogst belangrijk geschil ontstaan is in de arbeidswereld. Op het congres der Engelsche vakbeweging te Blackpool deed M'cang stellig geen blad voor zijn mond, als hij over de Russische vakver-P eenigingen sprak als over pseudo-vakvereenigir, gen". De Sovjet-arbeidersvereenigingen — zoo verklaarde hij — zijn werktuigen van den staat, bestemd k om diens belangen te dienen, zelfs als die der arbeiders daardoor worden aangetast en be­ m nadeeld. Zij steunen het stelsel van zwarte lijsten van arbeiders voor weikkampen, waar millioenen boeren, arbeiders en andere werkers bloot staan aan dwaf^garbeid en uitbuiting. Het behoeft geen betoog dat met zulk een ronde en vrijmoedige verklaring de lont in het kruit geworpen was. En dat er geen hevige ontploffing gevolgd is, is alleen te danken aan het beleid van den voorzitter van het congres, Edward, die zoo snel als hij maar kon, verklaarde, dat op toespraken van bevriende organisaties geen debat kon worden toegestaan. Dit verhinderde een fel debat. Het belette oen Russischen afgevaardigde, Farasow, echter niet om later een formeel protest bij het bestuur van het congres tegen Meang s rede in te dienen. Men kan met zekerheid aanreman dat zulk een rondborstige uitspraak als de Amerikaan deed bij den Sovjet-Rus en heei ziin aanhang kwaad b oed gezet heeft. Het laatste woord is daarover stellig nog niet gesproken. Daar werd een knuppel in het hoenderhok geworpen, dien men er zoo een, twee, drie, nog maar niet weder heeft uitgehaald.

De lezers kunnen opmerken, dat de vrede nog bij lange na niet op aarde is weder gekeerd en daj; op de vraag „is 't wel" nog lang niet met een volmondig ja kan woiden geantvtfoord. Hoe zou het ook kunnen! Wie God verlaat die heeft smart op smart te vreezen.

Besluiten wij ons overzicht met de bemerking, dat het in Spanje gist. Men heeft er de leiders der communisten gevangen gezet. In Japan blijft het vrij rustig, al is het in alles merkbaar, dat Japan zich hoogst noode en met sterke tegenzin onderwerpt en dat aldaar een adder onder het gras blijft schuilen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen