EEN SPECIALE DIENST

Afgelopen zondag heb ik een heel speciale dienst meegemaakt. Twee jonge vrouwen deden belijdenis van hun geloof. Dat komt toch wel meer voor, hoor ik u denken. Maar deze zusters deden belijdenis in een dienst voor doven en slechthorenden, omdat ze zelf slechthorend zijn. Onze eigen dovenpredikant, ds. A. Dingemanse, leidde de dienst en de belijdenis. De kerkzaal was overvol, aan alle kanten moesten er stoelen bij. Alleen het zingen al krijgt dan een bijzondere dimensie. Tegelijkertijd realiseerde ik me dat onze dove broeders en zusters deze massale zang niet kunnen horen. Ik heb wel eens gelezen dat doof-blinden via trillingen toch iets van muziek kunnen ervaren en ik hoop eigenlijk dat dit bij doven ook het geval is.

Ik had natuurlijk wel vaker een dienst voor doven en slechthorenden bijgewoond en altijd komt er bij mij een gevoel van respect en bewondering als ik zie hoe ds. Dingemanse de dienst gestalte geeft en leidt. Ook nu was dat weer het geval. We begonnen met het zingen van Ps. 25:2 en 7: ‘HEER’, ai, maak mij Uwe wegen door Uw Woord en Geest bekend’ en ‘Gods verborgen omgang vinden zielen waar Zijn vrees in woont’. Lievelingsliederen van onze zusters en passend bij het gebeuren. Voor in de kerk was een groot scherm opgesteld waar via de beamer de liederen op geprojecteerd werden. Ook het woord dat gezongen werd en het tempo werd hierop aangegeven. De preek ging over de roeping van Levi. Begeleid door gebarentaal werd in duidelijke en eenvoudige bewoordingen het Evangelie uitgelegd. Dit is niet zo gemakkelijk als het lijkt en, zoals ik al zei, ben ik onder de indruk van de manier waarop het Woord dichtbij de mensen wordt gebracht. Kort en krachtig, maar zonder op de inhoud af te dingen.

De belijdenis werd voorafgegaan door een aangepast formulier, dat goed voor de doven te vertalen was; weer zonder in te leveren op dat waar het om gaat. De twee jonge vrouwen lieten een krachtig “Ja!” horen en kregen elk een bemoedigende tekst mee. Tot slot werden ze door de gemeente toegezongen. ‘Dat ’s HEEREN zegen op u daal’ ….

Sinds eind jaren zestig dragen onze kerken samen met de PKN verantwoordelijkheid voor christelijke doven in Nederland. Voor ds. Dingemanse geldt dat hij heel Noord-Nederland onder zijn hoede heeft. Dat betekent heel veel reizen, niet alleen voor de diensten, maar ook voor (zieken)bezoeken en catechisaties. Aan de opleiding gaat een intensieve gebarentaal studie van zeker 3 jaar vooraf en die moet je bijhouden ook. Soms wordt er een balletje opgegooid om de uren van de dovenpredikant terug te brengen en bepaalde taken over te laten nemen door vrijwilligers. Gelukkig zijn er veel vrijwilligers actief in het dovenwerk, maar die kunnen het werk van een predikant niet overnemen. Die heeft per slot van rekening niet voor niets gestudeerd. En op theologisch gebied werken met een doventolk is ook geen optie, omdat die de speciale gebaren niet kennen. De toekomst is niet zonder zorgen; anderzijds hebben juist dit jaar de Nederlands Gereformeerde Kerken zich aangesloten en is er iemand aangesteld voor het jongerenwerk. Ook zijn er op dit gebied serieuze contacten met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. Laten we deze vorm van pastoraat in ere houden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen