COLUMN: DE HARTELIJKE GROETEN

Regelmatig sta ik - net als de meeste van mijn collega ‘s naar ik aanneem - op de kansel van één van onze zusterkerken. Het heeft iets moois, zo is mijn gedachte, om op deze wijze de band in ons kerkverband te ‘voeden en te versterken ‘. Het is altijd een vreugde om de dingen die je in eigen gemeente vanuit het Woord van God mag doorgeven, ook door te geven aan een andere gemeente en zo te merken dat dat Woord ook daar z’n kracht heeft. Het heeft, zo voeg ik er aan toe, ook iets goeds om te merken dat dit gebeurt terwijl er in een andere gemeente soms heel andere gebruiken zijn dan in de eigen gemeente. De prediking bindt!

Die per gemeente wisselende gewoonten treft men trouwens ook aan in de kerken-raadskamers. Bij de ene heerst een serene rust (soms ook een beklemmende stilte), bij de andere komt men bijkans om van de bedrijvigheid en het lawaai. De ene kerkenraad neemt echt de tijd voor ontvangst van de predikant en voorbereiding op de dienst: ieder gaat bij binnenkomst zitten - de andere doet alles staande. Er zijn ook verschillende gebruiken bij het afscheid; bij het ene dat overal hetzelfde is - de handdruk van de broeders - is er verschil in woorden. In sommige gemeenten is het gebruik dat (meestal) de tweede voorzitter met enkele welgekozen bewoordingen de gastpredikant bedankt voor zijn komst naar de gemeente. Soms wordt daarbij nog iets van de inhoud van de dienst opgemerkt, en dat doet altijd goed. Steevast wordt de voorganger Gods zegen toegewenst in zijn eigen gemeente, en ook dát doet goed.

Een tijdje geleden maakte ik in dat kader iets mee dat mij nog niet eerder was overkomen en dat me recht in het hart trof: ik was in een gemeente waar ik steevast jaarlijks één of meerdere diensten mag vervullen. Na de avonddienst kwam het - aldaar gebruikelijke - afscheidswoord. Toen gebeurde er iets bijzonders. De onlangs aangetreden tweede voorzitter van de kerkenraad verzocht mij vriendelijk, maar ook dringend, om de groeten van zijn kerkenraad aan de mijne over te brengen. Hij vertelde daarbij dat het zijn voornemen was om dat zonder uitzondering aan iedere gastpredikant te vragen die in de gemeente zou voorgaan. En het argument was: in de kerken wordt veel geklaagd over de toenemende verwijdering onderling; spanningen nemen dientengevolge toe. Ieder heeft daarbij weer zijn eigen inhoudelijke insteek. Maar, zo vervolgde hij, zouden we elkaar beter kunnen dienen dan, na de prediking vanuit een andere gemeente gehoord te hebben, elkáár als gemeenten op christelijke wijze te groeten en zo de verbondenheid vanuit dat daar én hier verkondigde Woord te onderstrepen?

Het liet me op weg naar huis niet meer los. Deed Paulus niet hetzelfde? De gemeente van Colosse werd gevraagd de groeten te doen aan die van Laodicea (Col. 4:15); een reeks van interne en externe groeten werd opgedragen aan de gemeente te Rome (Rom. 16:1-16); de gemeente van Corinthe kreeg de groeten van de gemeenten in Asia via Paulus doorgespeeld (1 Cor. 16:19). Zoveel verschillende gemeenten, en toch één in het geloof. Zou het vandaag niet net zo kunnen en moeten?

Ik meen dat de betreffende broeder een wijs woord sprak. Het zou wel eens een belangrijke sleutel kunnen zijn voor het overbruggen van onze verschillen: elkaar werkelijk christelijke groeten doen toekomen. Dat gaat immers gelijk op met het gebed voor elkaar? Ik heb dan ook in de eerstvolgende kerkenraadsvergadering in onze eigen gemeente deze christelijke groet met kracht overgebracht. En mijn kerkenraad reageerde zoals men meestal op de over-brengst van groeten reageert, maar werkelijk gemeend: ‘Doe de groeten vooral terug! ‘ Inmiddels heb ik weer een afspraak met die gemeente gemaakt; omdat ik het fijn vind om ergens anders - en zeker dáár - voor te gaan, maar nu ook om de groeten terug te doen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen