Ter overweging

Paul Schütz: Waarom ik nog christen ben. Uitgave Boekencentrum n.v., ’s-Gravenhage.

Dé Duitse predikant Paul Schütz publiceerde in 1937 een deel van zijn briefwisseling met een kritische jonge man. In 1946 kwam een tweede druk uit, met een ruimere selectie brieven. In 1969 bewerkte de schrijver zijn boek opnieuw, waarbij hij de correspondentie voorzag van kanttekeningen.

Tussen de eerste en de laatste versie van deze uitgave ligt aldus een tijdsruimte van goed dertig jaar. De vraagstukken waarmee jongeren — en ouderen — worden geconfronteerd, wanneer zij vragen naar de zin van het leven, naar het waarom en het waarheen, blijken dezelfde te zijn gebleven, afgezien van een voortgaande escalatie van de problematiek. Oorzaak van deze verheviging is waarschijnlijk wel de grotere vermetelheid, waarmee de vragen worden gesteld. Wij mensen wanen ons steeds dichter bij de ontraadseling van het laatste, geven al vrijmoediger en zelfstandiger ons oordeel … om telkens weer te constateren, dat schijnbaar zo exacte metingen en peilingen hebben gefaald. Een voorbeeld: „met de geplande wereld groeit tegelijk het niet plan-bare ons metershoog boven het hoofd” (pag. 76).

Wie zich met Schütz begeeft in de wereld van diens kritische vriend begint hoe dan ook een boeiende verkenning. Het is onnodig en ook onmogelijk het daarbij in alles met de schrijver eens te zijn, maar men wordt wel tot intensief nadenken gedwongen. Tot nadenken, dat met deze schrijver als gids soms mediteren wordt en het zelfverzekerd spreken — gelukkig toch weer tot verwonderd zwijgen brengt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen